Αντίκτυπος

Νίκος Παπαδογιάννης Στο κρεβάτι με τον αναγνώστη

Oαντίκτυπος του newsletter έγινε εμφανής και υπόκωφα ηχηρός από τις πρώτες κιόλας μέρες της γέννησής του, όταν την έγκλειστη Ελλάδα την έσκιαζε η φοβέρα του κορονοϊού. Με τους αναγνώστες κλειδωμένους στα σπίτια τους και τα μισά περίπτερα σφαλιστά, το καθημερινό μας γράμμα προς το διψασμένο για επικοινωνία και ενημέρωση αναγνωστικό κοινό έγινε κάτι σαν ένεση πρωινού οξυγόνου.

«Σας διαβάζω από το κινητό μου στο κρεβάτι πριν ακόμη φτιάξω καφέ» μας έγραφε η Κ. Κεφ. Στο κρεβάτι με τον αναγνώστη δηλαδή! Η σχέση μας έγινε διαδραστική πολύ γρήγορα και τονώθηκε ακόμη περισσότερο όταν κατέφτασαν μηνύματα από επώνυμους φίλους, όπως η τραγουδοποιός Μαρία Παπαγεωργίου και η σκηνοθέτρια Κατερίνα Γκρίτζιου.

Εμείς που έχουμε την τιμή να γράφουμε αυτή την ανοιχτή επιστολή αισθανθήκαμε εξαρχής ότι κρατούσαμε το χέρι όσων ένιωθαν φόβο και γινόμασταν φωνή εκείνων –των πολλών– που αισθάνονταν φιμωμένοι από τον κυβερνητικό σκοταδισμό.

Οσάκις γράψαμε για θύλακες αντίστασης και δημοκρατίας όπως η ακριτική Τήλος γίναμε δέκτες κραυγών συμπαράστασης και αισιοδοξίας. Παράλληλα γίναμε αποκούμπι και ντουντούκα για ανθρώπους που δεν είχαν άλλον τρόπο να πουν το παράπονο και τον καημό τους.

Η προτροπή «συνεχίστε» ήταν η λέξη που εμφανίστηκε συχνότερα από κάθε άλλη στο ηλεκτρονικό μας κατώφλι αυτούς τους επτά με οκτώ μήνες. Τα πρώτα τρία χρόνια του Documento δεν περιείχαν αυτό τον ηλεκτρονικό δίαυλο επικοινωνίας με τους αναγνώστες, αλλά στη στενωπό της πανδημίας το newsletter έγινε από επιθυμία ανάγκη και από ανάγκη ζωοδόχος πηγή.

Οχι μόνο για εσάς αλλά και για εμάς, που πλέον γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε φωνή βοώντων εν τη ερήμω. Οσο υπάρχετε εκεί έξω και βαδίζετε ασυμβίβαστοι δίπλα μας σε αυτή την απαιτητική ανηφόρα, το έδαφος θα παραμένει γόνιμο.