Εκανες ρεπορτάζ; Φυλακή!
Το καθεστώς Ερντογάν συνεχίζει τις διώξεις δημοσιογράφων που του μπαίνουν στη μύτη, με τελευταίο θύμα του τον ήδη έγκλειστο σε φυλακή της Κωνσταντινούπολης Μ. Μπαρανσού
Εν συντομία
Νέα πολυετής ποινή φορτώθηκε την περασμένη Δευτέρα στην πλάτη του ενοχλητικού στο καθεστώς Ερντογάν δημοσιογράφου Μεχμέτ Μπαρανσού, ο οποίος συνελήφθη πρώτη φορά στις 2 Μαρτίου του 2015 επειδή «προμηθεύτηκε και δημοσίευσε μυστικά κρατικά έγγραφα».
Γιατί ενδιαφέρει
Φάμπρικα διώξεων από την τουρκική «δημοκρατία» για να καταπνιγούν οι επικριτικές φωνές.
Σε περισσότερα από 36 χρόνια κάθειρξης έχει καταδικαστεί ο Τούρκος δημοσιογράφος Μεχμέτ Μπαρανσού για μια σειρά από κατηγορίες, πέφτοντας θύμα της εκστρατείας φίμωσης των εκπροσώπων
του Τύπου που έχει εξαπολύσει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Το 2ο Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης τον καταδίκασε για «αποκάλυψη πληροφοριών που πρέπει να διατηρούνται εμπιστευτικές για λόγους που σχετίζονται με την ασφάλεια ή τα εσωτερικά και ξένα πολιτικά συμφέροντα του κράτους μέσω του Τύπου» για ένα ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στην «Ταράφ» στις 28 Νοεμβρίου 2013 με τίτλο «Η απόφαση για να τελειώσουν τον Γκιουλέν ελήφθη στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας το 2004».
«Μυστικά κρατικά έγγραφα»
Αυτήν τη φορά η ποινή του πρώην συντάκτη της ανενεργής πια εφημερίδας «Ταράφ» ανέρχεται σε κάθειρξη 17 χρόνων κι ενός μήνα για δημοσίευση κυβερνητικών εγγράφων, ανέφεραν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Ο Μπαρανσού συνελήφθη στις 2 Μαρτίου του 2015 με την κατηγορία ότι προμηθεύτηκε και δημοσίευσε μυστικά κρατικά έγγραφα σε σχέση με το επιχειρησιακό πολεμικό σχέδιο «Egemen» (κυρίαρχος) και βρίσκεται σήμερα στις φυλακές Σιλιβρί της Κωνσταντινούπολης.
Τον Ιούλιο του 2020 το 2ο Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της Μερσίνης καταδίκασε τον Μπαρανσού σε κάθειρξη συνολικά 19 ετών και έξι μηνών για τις εξής κατηγορίες: φυλάκιση δύο ετών για «παραβίαση της ιδιωτικής ζωής», τεσσάρων ετών για «αποκάλυψη διαβαθμισμένων πληροφοριών» και 13 ετών και έξι μηνών για «ένταξη
σε ένοπλη τρομοκρατική οργάνωση». Αφορμή για όλα αυτά στάθηκε ένα ρεπορτάζ του 2013 που δημοσιεύτηκε στην «Ταράφ» αναφορικά με μια φερόμενη τελωνειακή απάτη που είχε να κάνει με την εισαγωγή γενετικώς τροποποιημένου ρυζιού από έναν φίλα προσκείμενο στην κυβέρνηση επιχειρηματία, η οποία συγκαλύφθηκε από τον τότε πρωθυπουργό Ερντογάν. Ο Μπαρανσού αθωώθηκε για τις κατηγορίες της «απόκτησης προσωπικών δεδομένων» και της «συκοφαντίας» στην ίδια δίκη.
«Στη σημερινή Τουρκία τα πάντα είναι δυνατά. Με ή χωρίς καταδίκη μπορεί να βρεθείς στη φυλακή» δήλωσε στο Documento ο αδερφός του Μεχμέτ Αχμέτ Μπαρανσού, ο οποίος συμπλήρωσε: «Υπάρχουν 60 χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές με κατασκευασμένες κατηγορίες περί τρομοκρατίας. Μερικοί από αυτούς είναι κλεισμένοι στην απομόνωση».
Η Τουρκία είναι πρώτη στις φυλακίσεις δημοσιογράφων στον κόσμο και κατέχει την 154η θέση μεταξύ 180 χωρών όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου
Εκείνος και άλλοι 72
Ο Μπαρανσού δεν είναι ο μόνος Τούρκος δημοσιογράφος που βρίσκεται στη φυλακή αυτήν τη στιγμή. Το πρωί της 24ης Νοεμβρίου 2020 αστυνομικοί στην ανατολική πόλη Βαν της Τουρκίας συνέλαβαν τον Ντιντάρ Καρατάς στο σπίτι του και στη συνέχεια τον πήγαν στο τοπικό γραφείο του εργοδότη του, το πρακτορείο ειδήσεων Μεσοποτάμια, όπου έψαξαν τις εγκαταστάσεις και κατέσχεσαν εξοπλισμό.
Σύμφωνα με την ένωση συντακτών της Τουρκίας, άλλοι 72 συνάδελφοί του έχουν φυλακιστεί με διάφορες κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και ο 70χρονος Αχμέτ Αλτάν, αρχισυντάκτης της «Ταράφ». Μόνο τη βδομάδα που μας πέρασε δικάστηκαν άλλοι επτά δημοσιογράφοι. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου του 2020 των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα (RSF), στον οποίο η Τουρκία κατατάχθηκε 154η μεταξύ 180 χωρών όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου, η Τουρκία είναι πρώτη στις φυλακίσεις επαγγελματιών δημοσιογράφων στον κόσμο. Το Κέντρο Ελευθερίας της Στοκχόλμης (SCF) έχει τεκμηριώσει ότι 174 δημοσιογράφοι βρίσκονται αυτή την περίοδο πίσω από τα κάγκελα στην Τουρκία, ενώ 167 είναι καταζητούμενοι και είτε είναι σε εξορία είτε παραμένουν ελεύθεροι. Η τουρκική κυβέρνηση έχει κλείσει σχεδόν 200 μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των μεγαλύτερων της χώρας, από το 2015.