Στην Ελλάδα πρέπει να ξεκινήσουμε από τα βασικά

Αρθρογράφος της εφημερίδας «Καθημερινή»

Μέχρι πριν από δύο χρόνια δημοσιογράφοι συλλαμβάνονταν με διαδικασία αυτοφώρου για κάτι που έγραψαν. Ευτυχώς η προηγούμενη κυβέρνηση το κατάργησε

1 Η αντίδραση των αρχών ευτυχώς ήταν άμεση. Οι δολοφονίες και οι απειλές εναντίον δημοσιογράφων αποτελούν άγος για τη δημοκρατία.

2 Πάλι καλά να λέμε που κατατασσόμαστε στην 70ή θέση, αν σκεφτούμε ότι η ανελευθερία του Τύπου είναι θεσμικώς κατοχυρωμένη.

1) Μέχρι πριν από δυο χρόνια δημοσιογράφοι συλλαμβάνονταν με διαδικασία αυτοφώρου για κάτι που έγραψαν. Ευτυχώς η προηγούμενη κυβέρνηση κατάργησε τη σχετική διάταξη.

2) Παραμένει όμως σε ισχύ το άρθρο 14, που προβλέπει μέχρι κατάσχεση εφημερίδων «για άσεμνα δημοσιεύματα» (παρ. 3) ή ότι «νόμος ορίζει τις προϋποθέσεις και τα προσόντα για την άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος» (παρ. 7).

3) Το 2007 έγινε η πρώτη και μόνη κωδικοποίηση των νόμων περί Τύπου. Το αποτέλεσμα ήταν εννιά τόμοι (!) των 500 σελίδων έκαστος. Η ελληνική νομοθεσία είναι γεμάτη διατάξεις που περιορίζουν την ελευθερία του λόγου, όπως π.χ. το αδίκημα «εξύβρισης» δημόσιων προσώπων. Πολλά πρέπει να γίνουν, αλλά πρωτίστως πρέπει να κινητοποιηθούν οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι. Εγιναν τέσσερις αναθεωρήσεις του συντάγματος αλλά ουδείς –ούτε καν οι ενώσεις συντακτών– έθεσε το θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 14 που προβλέπει μέχρι και ότι «δικαστήριο […] διατάσσει την οριστική ή προσωρινή παύση της έκδοσης του εντύπου και, σε βαριές περιπτώσεις, την απαγόρευση της άσκησης του δημοσιογραφικού επαγγέλματος από το πρόσωπο που καταδικάστηκε» (παρ. 6). Υπάρχουν διεθνώς πολλές απειλές για την ελευθερία του Τύπου. Στην Ελλάδα όμως πρέπει να ξεκινήσουμε από τα βασικά, αυτά που σε άλλες χώρες κατοχυρώθηκαν τους προηγούμενους αιώνες.