Γιατί η ΑΜΚ της Πειραιώς έγινε κεντρικό πολιτικό ζήτημα
Η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Πειραιώς κλυδώνισε την κεντρική πολιτική σκηνή με τρόπο που καμία από τις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών δεν είχε κάνει, λόγω των μεθοδεύσεων με τις οποίες συνοδεύτηκε, ήταν η κοινή διαπίστωση των ομιλητών στην εκδήλωση των Προοδευτικών Οικονομολόγων Ελλάδος.
Κατά τον αναπληρωτή τομεάρχη οικονομίας και επενδύσεων του ΣΥΡΙΖΑ Χάρη Μαμουλάκη, η αναγωγή της ΑΜΚ της Πειραιώς σε κορυφαίο πολιτικό ζήτημα κατέστη αναπόφευκτη λόγω του «οδικού χάρτη» των ενεργειών που έφεραν ως αυτήν, με κορυφαία γεγονότα την υπόθεση της μετατροπής των Cocos που κατείχε το δημόσιο σε μετοχές, το reverse split και τη μεθοδευμένη πτώση της τιμής της μετοχής ώστε να εξανεμιστεί όλη η αξία των παλαιών μετοχών και να πάρει το δημόσιο μαζί με τους μικρομετόχους τη ζημιά.
«Η brutal και προκλητική μεθόδευση της ΑΜΚ της Τράπεζας Πειραιώς είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι συμβαίνει γενικότερα στη διακυβέρνηση αυτής της χώρας και σηματοδοτεί την αντίληψη των κυβερνώντων ότι μπορούν να επιτύχουν τα πάντα χωρίς να δίνουν και μεγάλη σημασία στις επιπτώσεις» παρατήρησε ο Χ. Μαμουλάκης.
Αν στην Αμερική μια τράπεζα προχωρούσε σε πραξικόπημα σε βάρος των μετόχων της σαν αυτό που έκανε στην Ελλάδα η Πειραιώς, μετατοπίζοντας πάνω στους μικρομετόχους της όλο το βάρος και τη φθορά των συσσωρευμένων «κόκκινων» δανείων, κάποια στελέχη της θα απολογούνταν στα
δικαστήρια, πρόσθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
«Η έννοια της ασυλίας στελεχών ιδρυμάτων που ελέγχονται από τους μετόχους είναι κάτι ξένο και πρωτόγνωρο στη διεθνή εμπειρία, καθώς ο καθένας όταν αναλαμβάνει θέση πρέπει να αναλαμβάνει και την ευθύνη των πράξεών του» πρόσθεσε ο πρώην τομεάρχης ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ Ηρακλής Ρούπας.
Κατά τον ίδιο, και οι τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις των ελληνικών τραπεζών που έγιναν στα χρόνια της κρίσης έγιναν με «συνθετικούς» τρόπους, αλλά αφού κάθε νέα ανακεφαλαιοποίηση υποδείκνυε ότι η προηγούμενη είχε αποτύχει θα έπρεπε να αλλάζουν οι διοικήσεις, ακόμη κι αν είχαν κάνει το καλύτερο, αφού η πραγματικότητα κατ’ ουσίαν τις διέψευδε.
Αποτέλεσμα της παραμονής των ίδιων διοικήσεων στις θέσεις τους επί μία 15αετία υπήρξε «η κορύφωση της στρέβλωσης με την κατά κυριολεξία μακιαβελική ΑΜΚ της Πειραιώς, η οποία συνοδεύτηκε από μεθοδευμένη διάλυση της τιμής ως μέρος ενός σχεδίου που δεν είχε όμοιό του σε άλλη χώρα» πρόσθεσε ο Ηρ. Ρούπας. Αποτέλεσμα είναι το 37% της Τράπεζας Πειραιώς μετά την ΑΜΚ –χωρίς να προσμετράται σε αυτό το ποσοστό της τριάδας των κύριων μετόχων Πόλσον, Μυστακίδη, Helikon– να έχει περιέλθει σε ξένα χαρτοφυλάκια τα οποία δεν διασφαλίζουν συνέχεια μετοχικής αξίας και ελέγχου. Διασφαλίζουν κερδοσκοπία, οπότε η εκτίμηση του πρώην τομεάρχη ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ είναι ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το 37% των νέων μετόχων της Τράπεζας Πειραιώς που πήραν τα ξένα funds θα έχει αλλάξει χέρια.