Επτά χρυσά μετάλλια, επτά παγκόσμια ρεκόρ
Υπό τη σκιά της δολοφονίας μελών της ισραηλινής αποστολής από Παλαιστινίους, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Μονάχου το 1972 έμειναν στην ιστορία για τις επιδόσεις του Μαρκ Σπιτς. Ο Αμερικανός κολυμβητής κέρδισε επτά χρυσά ολυμπιακά μετάλλια κάνοντας ισάριθμα παγκόσμια ρεκόρ!
Σε ηλικία 18 ετών στους Αγώνες του Μεξικού κατέκτησε δύο χρυσά, ένα αργυρό και ένα χάλκινο και τέσσερα χρόνια μετά αναδείχθηκε σε θρύλο της πισίνας. Ηταν 4 Σεπτεμβρίου 1972 στο Μόναχο όταν
ο Μαρκ Σπιτς εξασφάλισε την υστεροφημία του, η οποία δεν μπορούσε να περιχαρακωθεί στα στενά όρια της πισίνας. Είχε ήδη έξι χρυσά μετάλλια και αποδέχτηκε την πρόκληση της διεκδίκησης και του έβδομου. Υπό τον φόβο να χαλάσει το σερί του είχε σκεφτεί προ στιγμήν να μην αγωνιστεί στον τελικό των 100 μ. ελεύθερο, επειδή σε ημιτελικό και προκριματικό είχε τερματίσει πίσω από τον Αυστραλό Μάικλ Γουέντεν. Τελικά βούτηξε στην πισίνα και έγινε ο πρώτος αθλητής στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων με επτά χρυσά μετάλλια και ισάριθμα παγκόσμια ρεκόρ στην ίδια διοργάνωση. Αγωνίστηκε στα 100 και 200 μ. πεταλούδα, στα 100 και 200 μ. ελεύθερο, στα 4Χ100 μ. ελεύθερο, στα 4Χ100 μ. μεικτής και στα 4Χ200 μ. ελεύθερο.
Η αφίσα με τα επτά μετάλλια στον λαιμό του Σπιτς πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα και γι’ αυτήν τη φωτογραφία ο Αμερικανός εισέπραξε 50.000 αγγλικές λίρες. «Ηταν η καλύτερη επιχειρηματική κίνηση που έκανα ποτέ στη ζωή μου. Ηταν κάτι που με εξασφάλισε οικονομικά, αν και μου κόστισε επαγγελματικά, καθώς με την κίνηση αυτή θεωρήθηκα επαγγελματίας αθλητής και δεν μπόρεσα να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 στο Μόντρεαλ» δήλωσε έπειτα από χρόνια ο εμβληματικός κολυμβητής.
Ο Σπιτς ανακηρύχθηκε κολυμβητής της χρονιάς για τα έτη 1969, 1971 και 1972 από το περιοδικό «Swimming World Magazine». Ωστόσο, παρά την επιτυχία του, αποσύρθηκε από τον αθλητισμό μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, σε ηλικία μόλις 22 ετών. «Ημουν καλός κολυμβητής και ενδεχομένως να μπορούσα να σταθώ ακόμη και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Ωστόσο, οποιοδήποτε κι αν ήταν το αποτέλεσμα, οι συγκρίσεις με το 1972 θα ήταν αναπόφευκτες και σε κάθε περίπτωση θα ήταν εις βάρος μου» είχε δηλώσει πριν από τους ΟΑ της Αθήνας ο Σπιτς.