Ζούμε δυστυχώς ένα παρακράτος δικαίου
Διαβάζοντας την ένορκη κατάθεση του Νικόλαου Μανιαδάκη δεν σοκαρίστηκα τόσο με όσα μεθοδευμένα κατέθεσε όσο με την απαθή και προκλητική θα έλεγα στάση της ανακρίτριας να μην του υποβάλει καμιά ερώτηση υπέρ της αλήθειας. Πλέον έχω την άποψη, ενώ πριν είχα επιφυλάξεις, ότι θέλει να περιχαρακώσει την έρευνα.
Εφόσον αποκαλύφθηκε ότι ο κ. Μανιαδάκης ήταν μάρτυρας του FBI όλοι αντιλαμβάνονται ότι τα προκλητικά θα έλεγα βουλεύματα που έχουν εκδοθεί κατ’ αποτέλεσμα είναι απολύτως κενά περιεχομένου πέραν του τεκμηρίου αθωότητάς του. Κατά τη γνώμη μου φυσικά η έρευνα της Εισαγγελίας Καταπολέμησης Εγκλημάτων κατά της Διαφθοράς επί εποχής Τουλουπάκη ήταν ανεπαρκής, με αποτέλεσμα να ασκηθούν λειψές ποινικές διώξεις και να κατακερματιστούν δικογραφίες. Πιστεύω πάντως ότι η κ. Τουλουπάκη από ένα σημείο και μετά ένιωθε φόβο λόγω των
απειλών που υπέστη και μάλιστα δημόσια. Ας μιλήσει πλέον ευθέως.
Πλέον η κ. ανακρίτρια είναι αναγκασμένη να διατάξει την κατ’ αντιπαράσταση εξέταση του κ. Βαξεβάνη με τον κ. Μανιαδάκη αλλά και με τους εισαγγελείς διαφθοράς και τους δικηγόρους του πρώην προστατευόμενου τριπρόσωπου μάρτυρα και να ζητήσει την ποινική δίωξη του τελευταίου για το έγκλημα της ψευδορκίας μάρτυρα και όχι μόνο. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι ελληνικές αρχές ανεπαρκώς επιδίωξαν να λάβουν στοιχεία από το FBI, το οποίο προφανώς και δεν μας εμπιστεύεται. Είναι επίσης πρόδηλο ότι γι’ αυτό η ανακρίτρια δεν επεκτείνει τη δίωξη κατά των προστατευόμενων μαρτύρων αφενός για να χρησιμοποιείται ο κ. Μανιαδάκης, αφετέρου γιατί αλλιώς θα εκτεθούμε ανεπανόρθωτα και στην Αμερική. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ολοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι για να συμβιβαστεί η Novartis
αποδεχόμενη χρηματισμούς κυβερνητικών στελεχών υπήρχαν σοβαρά στοιχεία που οι ελληνικές αρχές συγκάλυψαν. Η διάταξη του κ. Καψιμάλη πιστεύω ότι στο μέλλον θα αποτελέσει αντικείμενο επανελέγχου και ελέγχου.
Τέλος, επισημαίνω ότι η σύσταση επιτροπής εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της Novartis από τον κ. Πλεύρη είναι προκλητική και ίσως ποινικά ελεγκτέα, αφού επιδιώκεται μια μηδαμινή αποζημίωση χωρίς την αιτιολογία του χρηματισμού κυβερνητικών στελεχών, ενώ μάλιστα ο κ. Πλεύρης έχει λόγους εξαιρέσεως, αφού εκτός των άλλων υπήρξε δικηγόρος του Αδωνη Γεωργιάδη σε συναφείς υποθέσεις και παράλληλα είχε ασκήσει εισαγγελικά καθήκοντα στη Βουλή.
Ζούμε δυστυχώς ένα παρακράτος δικαίου σε αυτή την υπόθεση, που εάν κάποιος το ερευνήσει εις βάθος στο μέλλον, θα έχουμε σοβαρές διώξεις για κατάχρηση εξουσίας και άλλα εγκλήματα.