Ηταν στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο Κοττάκης
Προς θεού, δεν θέλω να συγκρίνω τον πολύ καλό δημοσιογράφο Μανώλη Κοττάκη με τον γάιδαρο της λαϊκής παροιμίας. Αλλά όπως και να το κάνουμε, την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης παλεύει να βλαστήσει και να ανθίσει κάπως επικοινωνιακά, εμφανίζεται ο Κοττάκης και τον κλαδεύει, μπορεί όχι ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τον κορφολογάει. Τον μάδησε τη χειρότερη εποχή. Εχει σημασία ότι το έκανε ο Κοττάκης, γιατί εκτός του ότι είναι έγκυρος, γνωρίζει καλά την ανθρωπογεωγραφία της ΝΔ, αλλά και το μικροκλίμα. Πότε έχει λιακάδα και πότε βρέχει. Ο Κοττάκης έριξε κεραυνούς και ανήγγειλε καταιγίδες. Ούτε λίγο ούτε πολύ, άφησε πιθανό το ενδεχόμενο να υπάρξει δεξιό κόμμα στις παρυφές της ΝΔ. Οχι τίποτε απολειφάδια της ακροδεξιάς, αλλά πολιτικοί όπως ο Γιώργος Κύρτσος, ο οποίος παρά τις προσπάθειες του Μητσοτάκη να διαγραφεί ως παρίας από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα βρήκε στέγη στον πολιτικό σχηματισμό του Μακρόν. Δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Με δύο άρθρα του αποδομεί την εικόνα του Μητσοτάκη ως πολιτικού τον οποίο επέλεξε το ίδιο του το κόμμα ως ηγέτη και αποκαλύπτει (χωρίς να διαψευστεί) ότι η επιλογή Μητσοτάκη ήταν διαδικασία συναλλαγής και μεθοδεύσεων. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ήταν ο εκλεκτός των νεοδημοκρατών, λέει ο Κοττάκης, προτού το σύστημα καταγραφής ψήφου χαλάσει και ανατραπεί η διαδικασία. Στη συνέχεια ο Μητσοτάκης εμφανίζεται να ήρθε σε συμφωνία ομηρίας με τον Σαμαρά, ενώ ο Μεϊμαράκης και οι λοιποί αποχώρησαν σιωπηλά από το προσκήνιο για λόγους που δεν είναι πολύ ξεκάθαρα πολιτικά ορθοί. Παρέμβαση φαίνεται να υπήρξε και από κάποια πρεσβεία, ενώ τραπεζίτης είχε δώσει στον Μητσοτάκη το call center της τράπεζας για την εσωκομματική προεκλογική μάχη. Ολα αυτά που ψιθυρίζονταν επί χρόνια (επιβεβαιώθηκαν μάλιστα ως ένα βαθμό με τη λυκοσυμμαχία του Αδωνη Γεωργιάδη και των σαμαρικών με τον Μητσοτάκη) έχει σημασία ότι γράφονται τώρα. Ο Κοττάκης δεν γράφει κάποιο βιβλίο ιστορίας ώστε να τα καταγράψει για ιστορικούς λόγους. Προφανώς τα άρθρα του είναι το σύνθημα για να θυμηθεί η παράταξη όσα έχουν γίνει και κυρίως να ενεργοποιηθεί μια λειτουργία αποκατάστασης της αδικίας εκείνης της εποχής. Η ανάγνωση που μπορεί να γίνει είναι ότι το κόμμα δεν ανήκει στον Μητσοτάκη και όσα προκύψουν είναι ακριβώς για να πάνε τα πράγματα εκεί που πρέπει. Βέβαια στο άρθρο του Κοττάκη υπάρχει και η πληροφορία ότι όταν από κάποιους ρωτήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας ποιον από τους δύο θα προτιμούσε στο τιμόνι της ΝΔ διάλεξε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πάντα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε τον Μητσοτάκη πολιτικά απροσάρμοστο και φαίνεται ότι επένδυσε στον χειρότερο. Δεν το είχε πει όμως στους υπουργούς του και κάποιοι του άφησαν στα ταμεία 37 δισ. για να ξεπεράσει τα προβλήματά του