Συνέδρια και προοδευτική διακυβέρνηση
Το αίτημα της πολιτικής αλλαγής καταγράφεται πλέον πολύπλευρα. Το ερώτημα που επανέρχεται αμείλικτα μετά το τέλος των συνεδρίων των κομμάτων σχετίζεται με τα περιεχόμενα της συμβολής τους για τον σχηματισμό προοδευτικής διακυβέρνησης.
01 Δεν μπορεί πλέον να περάσει απαρατήρητο πως οι προκλήσεις για την πράσινη μετάβαση, τον ψηφιακό μετασχηματισμό και τη χρήση των κατακτήσεων της 4ης βιομηχανικής επανάστασης επιφέρουν μεγάλες αλλαγές που αφορούν την παραγωγική βάση και την κοινωνική οργάνωση. Η ΝΔ εκχώρησε μονομερώς την πρόσβαση σε ολιγοπώλια κι αυτό συρρικνώνει την παραγωγική βάση, διευρύνει και οξύνει ανισότητες. Η προγραμματική και πολιτική συμβολή στη διαμόρφωση του προοδευτικού προγράμματος διακυβέρνησης (alternative) γίνεται ο πήχης που αξιολογεί πλέον η κοινωνία στα κόμματα.
02 Δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία εξελίσσεται σε κορμό της μεγάλης προοδευτικής παράταξης, καθίσταται επιβεβλημένο όσο ποτέ άλλοτε να δυναμώσει την ατζέντα στα περιεχόμενα των όρων της πολιτικής και προγραμματικής ενότητας. Για να υπάρξει πολιτική αλλαγή με προοδευτική διακυβέρνηση.
Γίνεται πολιτικά και κοινωνικά αναγκαίο να μεταφερθεί η συζήτηση για το εναλλακτικό παραγωγικό και κοινωνικό πρόγραμμα από τα συστημικά κέντρα στην κοινωνία.
03 Υπάρχει η βάση του διαλόγου για το προοδευτικό σχέδιο διακυβέρνησης. Και αυτό διατυπώθηκε με σαφήνεια στις αποφάσεις του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Κι αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία, γιατί έτσι καθίσταται διακριτό το διαφορετικό μοντέλο παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης με συνοχή και ανάπτυξη.
Το σημαντικό όμως, η «είδηση» της προοδευτικής πρότασης, βρίσκεται στο ότι οι προγραμματικές θέσεις δεν περιορίζονται μόνο στη δίκαιη κατανομή του πλούτου, αλλά δίνουν έμφαση στη βιώσιμη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης, στην παραγωγή πλούτου. Κι αυτό τεκμηριώνεται από το γεγονός ότι προσδιορίζονται με σαφήνεια ρήτρες πρόσβασης στους πόρους και στα μέσα υλοποίησης.
Η προοδευτική απάντηση στα προβλήματα που γεννά η νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ –και όχι απλώς του Μητσοτάκη– καθιστά σαφές μεταξύ των άλλων πως ο κύριος προσανατολισμός αναφέρεται στη στήριξη της παραγωγικής βάσης, των μεσαίων στρωμάτων, του πρωτογενούς τομέα, των δυνάμεων της εργασίας και του πρεκαριάτου, της επιστήμης, της τεχνολογίας, του πολιτισμού, της νεολαίας κ.λπ. Δυνάμεις που αποτελούν τον κορμό μιας προοδευτικής διακυβέρνησης.
04 Το διακύβευμα έχει εξόχως κοινωνική, πολιτική και προγραμματική βάση νομιμοποίησης. Προσδιορίζει τον πήχη
Η έξοδος από την κρίση επιβάλλει προοδευτική διακυβέρνηση με κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες που θα καθιστούν τη ΝΔ αντιπολίτευση
τον οποίο ο προοδευτικός χώρος καλείται να ορίσει. Ασφαλώς αξιοποιώντας και τις παρακαταθήκες, τις εμπειρίες των διαδρομών του. Η περιχαράκωση, η πολιτική των ίσων αποστάσεων, γίνεται νερό στον μύλο της συντηρητικής παλινόρθωσης.
Η πρόκληση για τις προοδευτικές δυνάμεις γίνεται συγκεκριμένη. Σχετίζεται με τη συγκρότηση προοδευτικής διακυβέρνησης, ώστε να δίνει πρόσβαση σε χρηματοδοτικά εργαλεία και κίνητρα και στις παραγωγικές δυνάμεις για να γίνονται ανταγωνιστικές, εξαγωγικές, με δίκαιη συμμετοχή των συντελεστών στον παραγόμενο πλούτο.
Είναι η ώρα λοιπόν οι δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται στον προοδευτικό χώρο αντί να περιχαρακώνονται στην «ιδιοτέλεια» περί… ίσων αποστάσεων, να συναντηθούν μέσα από μια ευγενή άμιλλα ανταγωνισμού στο προοδευτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης που θα έχει τη νομιμοποιητική αναφορά στη λαϊκή θέληση.
05 Η κοινωνία έχει ανάγκη την πολιτική αλλαγή και αυτό προϋποθέτει κόκκινη γραμμή απέναντι σε υπονοούμενα για κυβερνήσεις «ειδικού σκοπού», τεχνοκρατών ή δήθεν «οικουμενικές», που υποκρύπτουν πολιτικές της ΝΔ για τους λίγους, όπως επιθυμούν τα συστημικά κέντρα.
Η έξοδος από την κρίση επιβάλλει προοδευτική διακυβέρνηση με κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες που θα καθιστούν τη ΝΔ αντιπολίτευση.