Νέα λουκέτα στην επαρχία Μαριάννα Τόλια
Η τράπεζα θυσιάζει τις επαρχιακές κοινωνίες στον βωμό των πέτσινων κερδών
Εν συντομία
Η διοίκηση Μεγάλου ετοιμάζεται να κλείσει άλλα 52 τραπεζικά καταστήματα στην επαρχία, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων από εργαζόμενους, τοπικές κοινωνίες, αντιπολίτευση, ακόμη και βουλευτές της ΝΔ.
Γιατί ενδιαφέρει
Δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τη ζωή των κατοίκων στην περιφέρεια και υπονομεύει την οικονομική ανάπτυξη
Εδώ και έξι μήνες οι διοικήσεις των τραπεζών διακηρύσσουν σε κάθε ευκαιρία την «επιστροφή στην κανονικότητα», το οποίο επισημαίνει ότι με τον δραστικό περιορισμό των «κόκκινων» δανείων σε επίπεδα κάτω του 15% ελπίζουν ότι από το 2023 θα εμφανίσουν ξανά κέρδη.
Η συγκεκριμένη επιστροφή στην κανονικότητα όμως δεν περιλαμβάνει ούτε τους εργαζόμενους των τραπεζών ούτε τους πελάτες ούτε τις τοπικές κοινωνίες. Αυτό γιατί σε μια χώρα με ΑΕΠ 25% χαμηλότερα σε σχέση με τα προ 12ετίας επίπεδα και εννέα στις δέκα επιχειρήσεις να κρίνονται από τις τραπεζικές διοικήσεις ακατάλληλες για τραπεζικό δανεισμό το μόνο εργαλείο που έχουν οι τράπεζες για να βγάλουν κέρδη είναι να μειώσουν τις δαπάνες με μαζικά λουκέτα
στο δίκτυό τους και εξαφάνιση των τραπεζοϋπαλλήλων από τις καταστάσεις μισθοδοσίας με «εθελουσίες».
Τα πρώτα χρόνια της κρίσης, όταν το δίκτυο των τραπεζικών καταστημάτων ήταν ακόμη πυκνό και τα λουκέτα έμπαιναν με αργό ρυθμό, η πρακτική αυτή δεν ξεσήκωνε μεγάλες αντιδράσεις. Από το 2020 όμως που το δίκτυο έχει αραιώσει σε υπερβολικό βαθμό, ιδίως στην επαρχία, τα λουκέτα προκαλούν εκτεταμένο ξεσηκωμό.
Η πρωταθλήτρια
Από το σύνολο των τεσσάρων τραπεζών το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους εργαζόμενους και τους πολίτες τα δύο τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί από την επιθετική συρρίκνωση του δικτύου της Τράπεζας Πειραιώς. Η συγκεκριμένη είναι η πλέον αμαρτωλή από όλες τις τράπεζες. Οταν ήρθε η κρίση χρέους βρέθηκε με τα περισσότερα θαλασσοδάνεια και γλίτωσε την εκκαθάριση μόνο και μόνο επειδή πήρε προίκα όλα τα καλά στοιχεία ενεργητικού της Τράπεζας Κύπρου και της Αγροτικής Τράπεζας και άφθονη δημόσια χρηματοδότηση – με τρεις διαδοχικές ανακεφαλαιοποιήσεις από τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Ως κληρονόμος της Αγροτικής η Πειραιώς πήρε και το ευρύ δίκτυο καταστημάτων της στην ελληνική επαρχία που όμως πλέον δεν το θέλει.
Το 2022 η διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς, η οποία είναι η πρωταθλήτρια στα λουκέτα κλείνοντας κατά την πανδημία 115 καταστήματα, προγραμμάτισε να κλείσει άλλα 52 καταστήματα, περιφερειακά στην πλειονότητά τους, αλλά φοβούμενη τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών –που στα λουκέτα του 2021 υπήρξαν ιδιαίτερα οξείες– δεν το ανακοίνωσε εγχωρίως. Εγινε όμως γνωστό στις αρχές Απριλίου από μια έκθεση της Citi, οπότε ο Σύλλογος Εργαζομένων στις Υπηρεσίες της Τράπεζας Πειραιώς (ΣΕΥΤΠΕ) ανέλαβε πρωτοβουλία για συνάντηση με τη διοίκηση. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε τελικά στις 12 Μαΐου, αλλά η διοίκηση Μεγάλου αρνήθηκε να πει στους εργαζόμενους ποια καταστήματα θα κλείσει υποστηρίζοντας ότι τάχα δεν έχει καταλήξει ακόμη.
Ποια πάνε για κλείσιμο
Καθώς όμως το έργο με τα λουκέτα και τις μεθοδεύσεις που τα συνοδεύουν έχει πολυπαιχτεί την τελευταία διετία, ο μαχητικός ΣΕΥΤΠΕ εντόπισε αρκετά από τα καταστήματα που πρόκειται να κλείσουν και ενημέρωσε τους εργαζόμενους και τις τοπικές κοινωνίες. Μεταξύ αυτών είναι τρία ή τέσσερα καταστήματα στην Αχαΐα (Καλάβρυτα, Κάτω Αχαγιά, Νοσοκομείο Ρίου), δύο καταστήματα στη νότια Κρήτη (Τυμπάκι, Παλιόχωρα), τα οποία κλείνοντας αφήνουν όλη τη νότια Κρήτη με ένα μόνο τραπεζικό κατάστημα, στο ορεινό Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας, στις ακριτικές Φέρες, στη Μυτιλήνη, τη Λάρισα, την Καρδίτσα κ.λπ.
Ομως η πληροφόρηση οδήγησε σε αυτό ακριβώς που ήθελε να αποφύγει η διοίκηση της Τράπεζας, στις ισχυρές αντιδράσεις των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών. Ετσι από τις 24 Μαΐου είχαμε εκτεταμένες κινητοποιήσεις των εργαζομένων της τράπεζας και των αυτοδιοικητικών αρχών στον νομό Αχαΐας, με τετράωρη στάση εργασίας στην Τράπεζα Πειραιώς και παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Πάτρα, Καλάβρυτα και Αχαγιά (περιοχή με αγροτικό χαρακτήρα και κοινότητα Ρομά χωρίς ψηφιακές δεξιότητες, για την οποία η ύπαρξη ενός τραπεζικού καταστήματος είναι σημαντική), όπου συμμετείχαν οι πάντες, φορείς, δήμοι, περιφέρεια. Είχαμε επίσης πλήθος παρεμβάσεων από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή (Αλ. Φλαμπουράρη, Εφης Αχτσιόγλου, Μαρ. Ξενογιαννακοπούλου, Σίας Αναγνωστοπούλου και Κώστα Μάρκου), οι οποίοι ζήτησαν να μπει φρένο στον περαιτέρω αποδεκατισμό του επαρχιακού δικτύου της Τράπεζας Πειραιώς που γίνεται σε βάρος της εξυπηρέτησης των κατοίκων και της οικονομικής ανάπτυξης.
Αλλά βέβαια οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών δεν κατευθύνθηκαν πρωτίστως στην αντιπολίτευση αλλά στα πολιτικά γραφεία των κυβερνητικών βουλευτών της επαρχίας Και αυτοί οι βουλευτές φέρεται να έσπασαν τα τηλέφωνα του Μεγάρου Μαξίμου επισημαίνοντας μεταξύ άλλων το πολιτικό κόστος που θα πληρώσει η κυβέρνηση – όχι μόνο για τις εξωφρενικές τιμές του ρεύματος και των καυσίμων αλλά και για τα λουκέτα του Μεγάλου. Ιδιαίτερα πιεστικός φέρεται μάλιστα να έγινε ο βουλευτής της ΝΔ Κώστας Καραγκούνης που εκλέγεται στην Αιτωλοακαρνανία, ο οποίος, αφού πρώτα επικοινώνησε με τον διοικητή της Πειραιώς Χρήστο Μεγάλου για να σώσει το κατάστημα στο ορεινό Θέρμο και δεν τα κατάφερε, επικοινώνησε στη συνέχεια με το γραφείο του πρωθυπουργού.
Μάρτυρες Αμερικανούς δεν θέλουμε μωρέ, αλλά να τους γλείφουμε και να δίνουμε γη και ύδωρ μπορούμε – Ιωάννης Μ.
Αυτή είναι η Δεξιά. Κι αυτό βούτυρο στο ψωμί των ψηφοφόρων προκειμένου να ξεχάσουν ακρίβεια, φτώχεια, διαφθορά, διασπάθιση δημόσιου χρήματος, ανεργία, εκμετάλλευση, εργασιακό μεσαίωνα, μηδενική εξωτερική πολιτική, «αριστεία» κ.λπ. – Βερόνικα Μ.
Αναρωτιέμαι, μήπως τελικά πρέπει αυτός ο κόσμος να εξαθλιωθεί, να πεινάσει, να χάσει το σπίτι του για να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει το δικαίωμά του να ζει και όχι απλώς να επιβιώνει; Σημεία και τέρατα συνεχίζει να κάνει η κυβέρνηση και ο κόσμος είναι «μη μου τους κύκλους τάραττε». Φραπεδιά και πέρα βρέχει. Είναι άξιος της τύχης του – Ευγενία Γ.
Το βαρέλι πετρέλαιο έχει 100 με 110 δολάρια. Αυτό δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση τις τιμές της βενζίνης στην Ελλάδα. Ούτε
την τιμή του ρεύματος. Αναρωτιέμαι αν οι τιμές έχουν φτάσει εκεί που έχουν φτάσει για να καλυφθούν τα κενά που προέκυψαν από το «ελάτε, δικοί μου, φάγετε», κανάλια, αναθέσεις, Νησιά Κέιμαν κ.λπ. Από κάπου πρέπει να βουλώσουν τις τρύπες και προεκλογικά θα επιστρέψουμε στην προτέρα κατάσταση και θα επαίρονται για το πόσο καλά τα καταφέρανε! Ο πόλεμος δεν δικαιολογεί την ακρίβεια αυτή. Οτι του χρόνου θα πεινάσουμε με τις ηλιθιότητες της ΕΕ και της Φον ντερ Λάιεν, θα πεινάσουμε, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή ακρίβεια. Δυστυχώς, οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες, πρωτοστατούντος του Κούλη, υποτακτικοί του κεφαλαίου, αντιδρούν σπασμωδικά για το σήμερα ακολουθώντας τα γεγονότα και όχι προβλέποντάς τα. Δεν σκέφτονται ούτε το αύριο και γι’ αυτό δεν είναι ηγέτες. Αθλιοι είναι, που τους ενδιαφέρει το πολιτικό τους μέλλον και μόνο. Κεχαγιάδες! «Quam parva sapientia mundus regitur»: Με πόσο λίγη σοφία κυβερνάται ο κόσμος. Χαίρετε – Γ. Ποτ.
Αυτά που γίνονται είναι απίστευτα! Τόσο που μου δημιουργεί νευρικό γέλιο. Τι ψηφίσανε ρε; Τι χούντα είναι αυτή; Η παλιά χούντα ωχριά μπροστά τους! Αυτοί το έλεγαν και το έπρατταν. Τούτοι εδώ οι σιχασμένοι κρύβονται πίσω από τη λέξη και έννοια «δημοκρατία» και αποφασίζουν και διατάζουν. Τι θα μείνει όρθιο; Τίποτα. Εχουμε ένα δύσκολο καλοκαίρι μπροστά μας, από όλες τις απόψεις. Τουλάχιστον εγώ αυτό αισθάνομαι. Τρέμω τη στιγμή που θα κληθούν ΠΑΛΙ να διαχειριστούν ό,τι κακό σκάσει ξαφνικά… με δική τους υπαιτιότητα πάντα. Τίποτα δεν ήταν ή δεν είναι τυχαίο με αυτήν τη συμμορία – Εύα Σ.
-Μήπως να αναπτύξουμε μια κοινωνική πολιτική που να μη σπρώχνει τον κόσμο στον δρόμο; -Βάλε ρε ένα πρόστιμο και τελείωνε, που θες και κοινωνική πολιτική… δεν φτάνουν και για μας και γι’ αυτούς – Μιχάλης Ψ.
Σταχυολογούμε από τα δικά σας e-mails και περιμένουμε να μας γράφετε για ό,τι νιώθετε την ανάγκη να μοιραστείτε μαζί μας στο hellodocumento@gmail.com
Οχι πάλι τα ίδια! Εικόνες έντονα χαραγμένες στη μνήμη από κάτι παρόμοια γεγονότα τον καιρό της χούντας! Ελεος πια! Αυτά τα παιδιά είναι το αύριο της Ελλάδας. Λίγος σεβασμός – Σούλα Ασ.