«Πυροσβεστικού χαρακτήρα οι λύσεις της κυβέρνησης»
Η προηγούμενη τετραετία, η οποία στιγματίστηκε από την πανδημία, αποτέλεσε περίοδο που αναδείχθηκαν τα όρια αυτού του υποβαθμισμένου και εμπορευματοποιημένου δημόσιου συστήματος υγείας. Η πανδημία με το πέρασμα σαν τυφώνας μέσα από το ΕΣΥ ανέδειξε τις τεράστιες ελλείψεις σε έμψυχο δυναμικό και υλικοτεχνικές υποδομές. Ελλείψεις που δεν έπεσαν από τον ουρανό αλλά οφείλονται στη διαχρονική πολιτική υποχρηματοδότησης των δημόσιων μονάδων υγείας από όσους κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα. Αναδείχθηκε με περίτρανο τρόπο η στρατηγική στόχευση της κυβέρνησης να συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση, με τις όποιες «λύσεις» να είναι πυροσβεστικού χαρακτήρα, όπως οι προσλήψεις κυρίως επικουρικού προσωπικού και το μπαράζ μετακινήσεων υγειονομικών για την εμβαλωματική κάλυψη των τεράστιων κενών.
Την ίδια ώρα, όμως, ενίσχυε προκλητικά τον ιδιωτικό τομέα της υγείας με την απευθείας κρατική χρηματοδότηση των μεγάλων ιδιωτικών ομίλων και την έμμεση προσφορά σαν πελατεία όλων των ασθενών που έβρισκαν τις πόρτες των δημόσιων μονάδων υγείας κλειστές λόγω της μετατροπής τους σε μονοθεματικές. Στην ίδια κατεύθυνση ήταν και τα νομοσχέδια για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια περίθαλψη που ψηφίστηκαν και εμβαθύνουν περαιτέρω την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, υψώνουν μεγαλύτερα εμπόδια στην πρόσβαση των ασθενών σε υψηλού επιπέδου δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας και οδηγούν τους γιατρούς ΕΣΥ να λεηλατήσουν την τσέπη των ασθενών αν θέλουν να αυξήσουν το εισόδημά τους.
Απέναντι σε αυτά στάθηκε η συγκλονιστική προσφορά του υγειονομικού προσωπικού των αποψιλωμένων δημόσιων μονάδων υγείας, η οποία συνεχίζει να κρατά όρθιο το ΕΣΥ. Αλλά κυρίως αποδείχτηκε η ανάγκη της «διπλής μάχης» των υγειονομικών στις πύλες των νοσοκομείων, μαζί με τους λήπτες υπηρεσιών υγείας, για τη διεκδίκηση της άμεσης ενίσχυσης του ΕΣΥ. Η τραγωδία της πανδημίας και των Τεμπών ανέδειξε με τραγικό τρόπο τις ευθύνες όλων που κυβέρνησαν και κυβερνούν στο όνομα του κέρδους των λίγων, που στοιχίζει κυριολεκτικά τη ζωή μας. Η απάντηση λοιπόν βρίσκεται στην οργάνωση της μάχης για ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας, στελεχωμένο με μόνιμο, επαρκές και εκπαιδευμένο προσωπικό, που θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των ασθενών σε περίθαλψη και υγεία.