Αυτοδυναμία στις… ευρωεκλογές

Δέκα χρόνια μετά το Λονδίνο ο Ολυμπιακός μοιάζει και πάλι έτοιμος για την κορυφή

Εν συντομία

Ο Ολυμπιακός θα διεκδικήσει απόψε το τέταρτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας του.

Γιατί ενδιαφέρει

Στη χρεοκοπημένη αθλητικά –και όχι μόνο– Ελλάδα το μπάσκετ εξακολουθεί να αντιστέκεται.

Η παράσταση νίκης του Ολυμπιακού ξεκίνησε από την Α΄ και Β΄ Πειραιά, κλυδωνίστηκε για λίγο από τους αναποφάσιστους της πλούσιας (Κυανής) Ακτής και ελπίζει απόψε να απλωθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ευρώπης, με τελευταίο εμπόδιο ένα ανυπότακτο χωριό της Ισπανίας. Ανήμερα των βουλευτικών εκλογών ο πρεσβευτής του ελληνικού μπάσκετ στην Ευρώπη έχει… ευρωεκλογές!

«Με την ευλογία του αγίου Κωνσταντίνου» θα πουν οι θρήσκοι. Ο Κώστας Σλούκας και ο Κώστας Παπανικολάου ήταν –νεότατοι– ανάμεσα στα πρωτοπαλίκαρα του Γιώργου Μπαρτζώκα το 2013, αλλά και του Ντούσαν Ιβκοβιτς ένα χρόνο νωρίτερα. Εφόσον το τρόπαιο της Euroleague επιβιβαστεί αργά απόψε στο τσάρτερ με προορισμό τον Πειραιά θα είναι το τρίτο για τους δύο Κωνσταντίνους της παρέας και το τέταρτο για τον σύλλογο.

Οταν ο Ντέιβιντ Ρίβερς έγραψε τη δική του εποποιία το 1997 στη Ρώμη o σημερινός ΜVP της διοργάνωσης Σάσα Βεζένκοφ μάθαινε να περπατάει, βρέφος 20 μηνών κάπου στην Κύπρο. Ο δε Μιχάλης Λούντζης, ο βενιαμίν της αποστολής στο Κάουνας, δεν ήταν παρά μια λάμψη στα μάτια των γονιών του.

Το μπάσκετ… απόλυτου τρόμου που έπαιξε ο Ολυμπιακός στη γ΄ περίοδο του ημιτελικού, όταν μετέτρεψε το 29-41 της Μονακό σε 56-43, είναι η πυξίδα για τον κυριακάτικο τελικό και ταυτόχρονα το αποτύπωμα του Μπαρτζώκα και των παικτών του στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Οι τυχεροί που βρισκόμαστε στο Κάουνας βλέπαμε παντού γύρω μας (αλλά και στον καθρέφτη μας) βλέμματα απορίας και θαυμασμού. Οταν ο Ολυμπιακός παίζει έτσι δεν χάνει από κανέναν.

Ο θρίαμβος της Παρασκευής ήταν η ένατη νίκη του Ολυμπιακού σε δώδεκα ημιτελικούς. Ηττήθηκε από την ντάρλινγκ του Κάουνας Ζαλγκίρις (του Γιόνας Καζλάου

σκας) το 1999 στο Μόναχο, από τον Παναθηναϊκό και… τον Σπανούλη το 2009 στο Βερολίνο (ίσως το πιο δυνατό φάιναλ φορ της ιστορίας) και από την Εφές πέρυσι στο Βελιγράδι με την τορπίλη του Μίτσιτς.

Δεν είναι δα σπάνιο φαινόμενο να τον περιμένουν στο τελευταίο εμπόδιο για την τελευταία τρικλοποδιά Ισπανοί. Το 1994 στο Τελ Αβίβ έχασε από την Μπανταλόνα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς με εκείνο το τρίποντο του Κόρνι Τόμπσον. Την επόμενη χρονιά στη Σαραγόσα από τη Ρεάλ, πάλι του «Ζοτς», αλλά και του Σαμπόνις και του Αρλάουκας (αμφότεροι παρόντες στο Κάουνας). Στη Ρώμη, που λέγαμε, το θύμα από το οποίο έσταξε το πρώτο αίμα ήταν μια άχρωμη Μπαρτσελόνα με προπονητή Τζόρτζεβιτς και μπροστάρη Καρνισόβας. Το 2010 στο Παρίσι πάλι Μπάρτσα, αλλά ομαδάρα (και νικήτρια τελικά) με Ναβάρο, Ρούμπιο και Τσάβι Πασκουάλ. Το 2013, στο αφιλόξενο για το μπάσκετ Λονδίνο, η Ρεάλ με τον ίδιο Ρούντι και τον ίδιο Γιουλ και τον ίδιο «Τσάτσο». Το 2015 στη Μαδρίτη η ίδια Ρεάλ, μην τα ξαναλέμε, κουτσά στραβά κυπελλούχος.

Ο έστι μεθερμηνευόμενον, έβδομος «ερυθρόλευκος» τελικός απόψε με αντίπαλο από την Ισπανία! Οι δύο από αυτούς, ωστόσο, έγιναν επί ισπανικού εδάφους, με τη βοήθεια του κοινού να πέφτει στη λάθος πλευρά του χαρακώματος. Απόψε στο Κάουνας θα είναι θαύμα αν φτάσει τετραψήφιο νούμερο η σπανιόλικη βοήθεια. Η καταπράσινη Ζαλγκίριο Αρένα θα ντυθεί και πάλι με κόκκινα χρώματα από τους 5-6 χιλιάδες Ελληνες ταξιδιώτες. Απομένει να δούμε αν θα είναι κόκκινη και η γιρλάντα που θα στολίσει το τρόπαιο.