Ας μιλήσουμε για σταθερότητα

Αυτό που επικρατεί ως αφήγημα είναι ότι με τη ΝΔ υφίσταται σταθερότητα στην οικονομία. Είναι άλλη μια πλάνη που πέρασε στην κοινωνία μέσα από την άκρατη παροχολογία.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης είδε τις κρίσεις οι οποίες οδήγησαν σε χαλάρωση του δημοσιονομικού κορσέ από την Ευρώπη ως ευκαιρία να υφαρπάξει την εξουσία για μια ακόμη τετραετία. Στην πρώτη τετραετία διακυβέρνησής του η Ελλάδα έλαβε σχεδόν 32 δισ. ευρώ ενισχύσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης και χωρίς έλεγχο από την ΕΕ επιτράπηκε πάρτι παροχολογίας 50 δισ. ευρώ. Δανείστηκε λοιπόν αφειδώς και έδωσε χρήμα με τη μορφή ενισχύσεων. Τα δάνεια όμως κάποια στιγμή πρέπει να αποπληρωθούν. Στην πραγματικότητα έχει φαλκιδεύσει το μέλλον για να σφιχταγκαλιάσει την καρέκλα του πρωθυπουργού. Ολόιδια συμπεριφέρθηκαν οι κυβερνήσεις Σημίτη (70 δισ. ευρώ στην επταετία) και Καραμανλή (130 δισ. στην πενταετία) και οδηγηθήκαμε στη μνημονιακή εποχή. Τότε με τα «Greek statistics» η Ευρώπη κοιμόταν. Ομως από τον περασμένο Νοέμβριο η Κομισιόν μας έχει βάλει στον μηχανισμό επαγρύπνησης. Η Κομισιόν στην επισκόπηση που δημοσίευσε την περασμένη Τετάρτη δεν αφήνει καμία αμφιβολία, αφού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει υπερβολικές μακροοικονομικές ανισορροπίες. Ειδικότερα, αυτές εντοπίζονται:

• Στις ευπάθειες που σχετίζονται με το υψηλό δημόσιο χρέος και το υψηλό απόθεμα μη εξυπηρετούμενων δανείων σε περιβάλλον υψηλής ανεργίας.

• Ο δείκτης του δημόσιου χρέους ως προς το ΑΕΠ εξακολουθεί να είναι ο υψηλότερος στην ΕΕ.

• Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια παραμένουν σε υψηλά επίπεδα και εξακολουθούν να επηρεάζουν αρνητικά την κερδοφορία και τη δανειοδοτική ικανότητα των τραπεζών, γεγονός που με τη σειρά του υπονομεύει την ενίσχυση της κεφαλαιακής έντασης και την αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας.

• Βασική ανησυχία αποτελεί η σημαντική διεύρυνση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών το 2022, παρά την ανάκαμψη των εσόδων από τον τουρισμό.