H νέα δουλοπαροικία

Το παραμύθι της «ισχυρής Ελλάδας», που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας υποστηρίζουν ότι θα υπάρξει μετά τις 25 Ιουνίου αν κερδίσουν τις εκλογές, είναι υπονομευμένο ήδη καθώς θα πρέπει να συμπιεστεί στα υπερβολικά στενά όρια του νέου Συμφώνου Σταθερότητας που δεν διαφέρει σε τίποτα από ένα νέο αυστηρότατο μνημόνιο. Και μόνο από αυτό δεν είναι δύσκολο να καταλάβουν οι ψηφοφόροι ότι οι οποιεσδήποτε προεκλογικές δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας είναι απόλυτα ουτοπικές, καθώς εξαρτώνται από πολλές και σαφέστατες παραμέτρους που έχουν σχέση με τις δημοσιονομικές συνθήκες και την πάταξη της φοροδιαφυγής. Στο μεταξύ, ήδη η χώρα σαρώνεται από τη χωρίς όρια και κανόνες επέλαση του τουρισμού και του real estate. Παραδίδεται σε επενδυτικά funds τα οποία διαθέτουν άφθονο μαύρο χρήμα άγνωστης ταυτότητας, ευπρόσδεκτο από τις τοπικές κοινωνίες που εγκαταλείπουν την πρωτογενή παραγωγή ξεπουλώντας τη γη τους για τον εύκολο πλουτισμό. Υποθηκεύουν το μέλλον των κοινωνιών, που θα βρεθούν πολύ γρήγορα χωρίς εργασία, έρμαια των νέων ιδιοκτητών οι οποίοι θα τους προσλάβουν σαν σκλάβους με μισθούς πείνας. Ενώ τα αρπακτικά των εταιρειών της ενέργειας στήνουν ανεξέλεγκτα, με πλήρη ελευθερία από το κυβερνητικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, αμφιλεγόμενης βιωσιμότητας πάρκα ΑΠΕ, λεηλατώντας τα κονδύλια της πράσινης ανάπτυξης. Με ανέγγιχτους τους έμμεσους φόρους και τα υψηλότατα κέρδη των επιχειρήσεων ενέργειας και χωρίς ελέγχους της αγοράς, το κυβερνητικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας οδηγεί την Ελλάδα σε νέα περίοδο δουλοπαροικίας. Φέρνει ακόμη μεγαλύτερη φτωχοποίηση και αυξάνει ακόμη περισσότερο την απόσταση της χώρας από την Ευρώπη, της οποίας γινόμαστε το φτηνό παραθεριστικό θέρετρο.