Πίσω από κλειστές πόρτες

Η Ευρωπαϊκή Ενωση αρέσκεται να περηφανεύεται για τις αξίες της, μια από τις οποίες είναι και η δημοκρατία. Χωρίς διαφάνεια και λογοδοσία δεν νοείται δημοκρατία. Αυτό φαίνεται να το ξεχνά όμως όταν πρόκειται να κάνει συμφωνίες με μεγάλες εταιρείες οι οποίες επωφελούνται από πλουσιοπάροχα συμβόλαια που πληρώνονται από τους Ευρωπαίους πολίτες. Την προηγούμενη Παρασκευή η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι έφτασε σε νέα συμφωνία με την αμερικανική εταιρεία παραγωγής φαρμάκων Pfizer σχετικά με το πώς θα διατεθούν οι επόμενες νέες δόσεις εμβολίων. Η συμφωνία ήρθε για να κατευνάσει τα πνεύματα, αφού ορισμένα κράτη-μέλη (οι γνωστοί παρίες Ουγγαρία – Πολωνία, αλλά και η Ρουμανία) γκρίνιαζαν για τις νέες προμήθειες, που μπορεί να μείνουν αδιάθετες εξαιτίας της υπερεπάρκειας σε δόσεις αλλά και της βελτίωσης των επιδημιολογικών συνθηκών. Αυτό που κάνει αλγεινή εντύπωση είναι ότι για άλλη μια φορά το πρόβλημα της αδιαφάνειας σε ό,τι αφορά τις οικονομικές πτυχές της συμφωνίας της ΕΕ με τις φαρμακευτικές εταιρείες παρέμεινε αναλλοίωτο, αφού και πάλι η ΕΕ αρνήθηκε να δημοσιοποιήσει οποιαδήποτε λεπτομέρεια. Η προηγούμενη συμφωνία κοστολογούσε 19 δολάρια τη δόση, ενώ έγινε γνωστό –μέσω δημοσιογραφικών καναλιών και όχι επισήμως– ότι η ΕΕ είναι πρόθυμη να πληρώσει περίπου τα μισά, δηλαδή περί τα 10 ευρώ, ως αποζημίωση στις εταιρείες για κάθε αδιάθετη δόση. Να σημειωθεί ότι και την προηγούμενη συμφωνία η ΕΕ ήταν απρόθυμη να τη δημοσιοποιήσει και οι τιμές αποκαλύφθηκαν και πάλι έπειτα από δημοσιογραφική έρευνα.