Η ύβρις, η άτη, η νέμεσις, η τίσις και τα Τέμπη

Με την προδιαγεγραμμένη έκβαση της συζήτησης στη Βουλή και όσα συνέβησαν εκτός αυτής δεν γίναμε σοφότεροι. Οχι μόνο δεν απαντήθηκαν τα καίρια ερωτήματα, αντιθέτως προστέθηκαν και νέα. Για παράδειγμα, ο Βαγγέλης Μαρινάκης είχε ενημερώσει τον Πρετεντέρη για τις αποκαλύψεις της εφημερίδας ή έστω τον είχε προειδοποιήσει να έχει τα υπογλώσσια μαζί του; Οι Παπασταύρου και Μπρατάκος (εξαπτέρυγα του Μητσοτάκη) παραιτήθηκαν επειδή ενήργησαν αυτοβούλως, επειδή απέτυχαν στην αποστολή τους ή επειδή δεν κάλεσαν κι άλλους να πιουν μια κρητική ρακή;

Κατά σατανική σύμπτωση, η έναρξη της συζήτησης συνέπεσε με την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Ο πρωθυπουργός υποδυόταν τον συντετριμμένο που κοιτάζει τις οικογένειες των θυμάτων στα μάτια αντί να τα χαμηλώσει από ντροπή. Ο Ανδρουλάκης, που διακρίνεται από το σύνδρομο του μικρομεγαλισμού, είχε την ευκαιρία να παρουσιαστεί οιονεί ως αρχηγός της αντιπολίτευσης βλέποντας το ΠΑΣΟΚ να πατώνει στις δημοσκοπήσεις. Η Αχτσιόγλου, που δεν έχει ξεπεράσει ακόμη το σοκ της ήττας, έβαλε στο ίδιο καλάθι τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, μιμούμενη τον Κουτσούμπα στον διμέτωπο αγώνα.Το τριήμερο ήταν ένα θεατρινίστικο σόου, αφού με την καταψήφιση η κυβέρνηση συσπειρώθηκε και βγήκε αρραγής. Παρά τη δημιουργία εντυπώσεων, ας μείνουμε στα θετικά. Είναι από τις ελάχιστες φορές που τα κόμματα της αντιπολίτευσης ομονοούν τουλάχιστον για τις ευθύνες του εγκλήματος. Με όρους στατιστικής, αθροιστικά υπερβαίνουν κατά πολύ το 41%. Με όρους πολιτικής, πέφτει στο κενό η παλαιότερη δήλωση του Βορίδη ότι τα Τέμπη κρίθηκαν στις εκλογές. Με όρους ηθικής, διαπράττεται ύβρις από τα περισσότερα στελέχη της ΝΔ, με πρώτο και καλύτερο τον κυνικό Ταμήλο και την υποκριτική διαγραφή του, που μπαινοβγαίνει στη ΝΔ σαν τον Λεμονή στον Ολυμπιακό.

Η ύβρις ως γνωστόν είναι η αλαζονεία που επιδεικνύει κάποιος υπερεκτιμώντας τις δυνάμεις του, περιφρονώντας γραπτούς και άγραφους νόμους, παραβιάζοντας την ηθική τάξη και ανατρέποντας έτσι την κοινωνική ισορροπία. Η ύβρις συνοδευόταν από τη θεόσταλτη άτη, που θόλωνε το μυαλό των υβριστών και προέβαιναν στη μια ανοησία μετά την άλλη. Ακολουθούσαν η νέμεσις (θεία δίκη) και η τίσις, η ανθρώπινη τιμωρία. Η επιχείρηση συγκάλυψης παραπέμπει σε θολωμένα μυαλά. Υβριστές είναι η Βούλτεψη που πιστεύει ότι τα Τέμπη είναι μπαγιάτικο θέμα και όσοι ισχυρίζονται ότι η συλλογή υπογραφών είναι μπαρούφα. Κυρίως όμως υβριστές αποδείχτηκαν οι 159 βουλευτές που χειροκροτούσαν τον Καραμανλή. Εκτός του ότι δεν καταλάβαμε τι εννοούσε ότι δεν θα κρυφτεί πίσω από τη βουλευτική ασυλία ενώ δεν παραιτήθηκε, είπε και «να ενσκήψω (sic) στη μνήμη των θυμάτων». Γλώσσα ανελλήνιστη ή λανθάνουσα, εφόσον σαν συμφορά ενέσκηψε στο υπουργείο Μεταφορών;

Διότι η υπόθεση έχει και γλωσσολογικό ενδιαφέρον. Στα λεξικά μονταζιέρα δεν σημαίνει μόνο τη συσκευή ανάμειξης ηχητικού υλικού, αλλά και τον προπαγανδιστικό μηχανισμό που μεταδίδει χαλκευμένες ειδήσεις. Χρήσιμο επίσης με την ευκαιρία θα ήταν να μάθουμε τη διαφορά μεταξύ απατεώνα και αγύρτη. Ενώ αμφότεροι παριστάνουν ψευδή πράγματα ως αληθινά, ο μεν αγύρτης παριστάνει ως αληθή ψευδή πράγματα που και ο κοινός νους μπορεί να ελέγξει. Αντίθετα, ο απατεώνας παρουσιάζει ως αληθινά ψευδή πράγματα που είναι δύσκολη η εξακρίβωσή τους.

Η ύβρις λοιπόν έχει συντελεστεί. Η άτη έχει ήδη έρθει. Περιμένουμε την τίση και τη νέμεση…