Κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα και μίζα
Τον χορό των παράνομων προμηθειών για κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα την πενταετία 1997 - 2002 περιγράφει ο Αντώνης Κάντας
Με πλήρη σαφήνεια και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες περιγράφει τον χορό της μίζας που πλαισίωνε κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα τα έτη 1997 - 2002, ο πρώην γενικός αναπληρωτής διευθυντής Εξοπλισμών Αντώνης Κάντας, ο επονομαζόμενος και «καθηγητής» από τους επιτελείς του υπουργείου Αμυνας. Ο ίδιος, προκειμένου να διαχειριστεί τα περίπου 16 εκατ. ευρώ που είχε συσσωρεύσει από τις μίζες, δημιούργησε το Trust Olav Engineering, η δράση του οποίου, όμως, αποτέλεσε το έναυσμα για να εντοπιστεί.
Ως μια... καριέρα, περιβεβλημένη με τα πιο δυσώδη χαρακτηριστικά, θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τη σταδιοδρομία του πρώην αναπληρωτή γενικού διευθυντή εξοπλισμών Αντωνίου Κάντα, που με μία τετραήμερη ομολογία ξετύλιξε το κουβάρι των συμβάσεων και των παράνομων προμηθειών τα πέντε κρίσιμα χρόνια (1997 - 2002) της «ευφορίας» του ελληνικού προγράμματος εξοπλισμών. Η αποκάλυψη των έργων και ημερών του Κάντα κατέστη δυνατή ύστερα από πληροφορία που, σύμφωνα με πηγές της «Κ», άντλησε η αρχή για το «ξέπλυμα χρήματος» από τον διαχειριστή των λογαριασμών του και κυρίως ενός τραστ στην Ελβετία.
Για να διαχειρισθεί τα περίπου 16 εκατομμύρια ευρώ που είχε συσσωρεύσει από τις μίζες και την πρόσοδό
Πώς αποκαλύφθηκε η «σταδιοδρομία» του πρώην αναπληρωτή γενικού διευθυντή Εξοπλισμών και πώς γινόταν η μεταφορά των «μαύρων χρημάτων».
τους (απόδοση 4 - 5% τον χρόνο) το πρώην στέλεχος του υπουργείου Εθνικής Αμύνης δημιούργησε το Trust Olav Engineering. Τα ποσά από διάφορες ελβετικές τράπεζες –ο Κάντας κατονομάζει τουλάχιστον πέντε τράπεζες στις απολογίες του– είχαν μεταφερθεί στην τράπεζα Julius Baer. Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο Siemens, δύο από τους τραπεζοϋπαλλήλους μεγάλης γερμανικής τράπεζας (Dresdner) και στη συνέχεια γαλλικής (ΒΝΡ), που συγκέντρωναν «μαύρα χρήματα» από την Ελλάδα, εκλήθησαν να δώσουν εξηγήσεις γιατί ενώ χρησιμοποιούσαν τα «μαύρα χρήματα» του Κάντα για τις πληρωμές στελέχους της Siemens, για να ισοσκελίζουν το ποσό που είχαν πάρει από τον Κάντα, του το έστελναν από λογαριασμό εταιρείας που ήταν συνδεδεμένη με τη γερμανική εταιρεία! Ούτε ο Κάντας ούτε το στέλεχος της Siemens γνώριζαν τι έκαναν τα στελέχη των τραπεζών...
Δύο ιδρύματα
Ετσι από το 2008, ο Κάντας βρέθηκε στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης και εξουσιοδότησε τον δικηγόρο που τελικά έδωσε την πληροφορία στις ελληνικές αρχές, να ιδρύσει δύο ιδρύματα, ένα στον Παναμά και ένα στην Κόστα Ρίκα, ώστε μέσω αυτών να μεταφερθούν τα «μαύρα χρήματα» από την Ελβετία στη Σιγκαπούρη. Είναι χαρακτηριστικό ότι έναν από τους δύο τραπεζικούς υπαλλήλους που διευθετούσαν τους λογαριασμούς του στην Ελβετία, τον γνώρισε από τον μεσάζοντα των γερμανικών εταιρειών Rheinmetall και Atlas Π.Ε., ο οποίος θα εμφανισθεί αυτοβούλως στην Εισαγγελία για να καταθέσει στις 2 Ιανουαρίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», οι ενέργειες των συνηγόρων του Κάντα, Γιάννη Ματζουράνη και Η. Μπίσια, της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς και της ΤτΕ σχετικά με τον «επαναπατρισμό» των κεφαλαίων από τη Σιγκαπούρη, μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δείχνουν ότι το εγχείρημα του «επαναπατρισμού» των χρημάτων στέφεται από επιτυχία καθώς τα χρήματα –13,7 εκατομμύρια– «έφυγαν» από τη Σιγκαπούρη και κατευθύνονται στα ταμεία του Δημοσίου.
Κρίσιμες αποφάσεις
Ο κατηγορούμενος-κλειδί, όπως αποδεικνύεται, της Εισαγγελίας θεωρεί κρίσιμα στάδια στις αποφάσεις για να παραγγελθεί «εκείνο ή το άλλο εξοπλιστικό»:
1. Την εισήγηση από το αρμόδιο επιτελείο ότι το όπλο ή το οπλικό σύστημα είναι απαραίτητα για τις ένοπλες δυνάμεις.
2. Αν για τον διαγωνισμό υποψήφια ήταν περισσότερα του ενός συστήματα, τότε το κρίσιμο σημείο ήταν οι προδιαγραφές, οι οποίες μπορούσαν να «ευνοήσουν» συγκεκριμένο οπλικό σύστημα.
3. Επόμενο κρίσιμο στάδιο και από νομική και από ουσιαστική πλευρά είναι η συγκρότηση των επιτροπών αξιολόγησης καθώς και οι επιτροπές που διαπραγματεύονταν το ύψος της σύμβασης, τα αντισταθμιστικά. Στο σημείο αυτό, εκτός από τον κ. Γιάννη Σμπώκο, ο Κάντας κατονομάζει τον αναπληρωτή του, «που έμεινε στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας όσο έμεινε ο κ. Ακης Τσοχατζόπουλος» και στη συνέχεια τον ακολούθησε στο υπουργείο Ανάπτυξης του οποίου έγινε και γενικός γραμματέας.
Ο Κάντας, που αποκαλείται «καθηγητής» μεταξύ των επιτελών του Πεν- ταγώνου για τις τεχνικές του γνώσεις, ήταν το... φόβητρο μεσαζόντων όταν διατύπωνε τεχνικές και οικονομικές αντιρρήσεις για κάποιο πρόγραμμα. Ετσι συνέβη και με τα άρματα μάχης «ΛΕΟ-2» για την αγορά των οποίων είχε εγείρει αντιρρήσεις ο Κάντας, λέγοντας ότι είναι πανάκριβα και δεν χρειάζονται. Καθώς η σύμβαση είχε δρομολογηθεί από τον κ. Τσοχατζόπουλο, ο διάδοχός του Γιάννος Παπαντωνίου στο υπουργείο θεώρησε ότι έπρεπε... να ικανοποιήσει τον Στρατό αφού Ναυτικό και Αεροπορία... έλαβαν τα προγράμματα που ήθελαν. Και ο κ. Κάντας τελικά παραμέρισε τις αντιρρήσεις του αντί 1,7 εκατ. ευρώ, αν και δεν ήταν πια στο Πεντάγωνο όταν υπεγράφη η σύμβαση...