Η ικανότητα που χάσαμε με τον καιρό

Ενώ εμείς χάσαμε την ικανότητά μας να φτιάχνουμε βιταμίνες, κάποια άλλα είδη εξελίχθηκαν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τα φυτά, για παράδειγμα, εξελίχθηκαν σε εργοστάσια παρασκευής βιταμίνης C, στοιβάζοντάς την σε φύλλα και καρπούς. Αρχικά η βιταμίνη C πιθανώς να τα προφύλασσε από το στρες, κάτι που κάνει και στους ανθρώπους. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, η βιταμίνη αυτή ανέλαβε νέες «αρμοδιότητες» στα φυτά, όπως το να βοηθά στην ανάπτυξη των καρπών.

Πολλά σπονδυλωτά μπορούν να φτιάξουν βιταμίνη C χρησιμοποιώντας ένα πανομοιότυπο σύνολο γονιδίων. «Θα έπρεπε να είμαστε σε θέση να την παράγουμε και εμείς, δεδομένου ότι έχουμε όλα τα γονίδια», δήλωσε η Ρεμπέκα

Τα πρωτεύοντα θηλαστικά δεν είναι τα μόνα ζώα στα οποία το γονίδιο GULO είναι ανενεργό.

Στίβενς του Γαλλικού Εθνικού Ινστιτούτου Γεωργικής Ερευνας.

Σε αντίθεση όμως με τον βάτραχο ή το καγκουρό εμείς δεν μπορούμε να φτιάξουμε βιταμίνη C.

Τα πρωτεύοντα θηλαστικά όμως δεν είναι τα μόνα ζώα στα οποία το γονίδιο GULO είναι ανενεργό. Το ίδιο ισχύει και σε άλλα ζώα, όπως στις νυχτερίδες και τα ωδικά πτηνά. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι τα ζώα σταματούν να παράγουν μόνα τους βιταμίνη C όταν αλλάξουν οι διατροφικές τους συνήθειες και αρχίσουν να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αυτής της βιταμίνης. Οι πρόγονοί μας, για παράδειγμα, τρώγοντας φρούτα και φύλλα, άρχισαν να προσλαμβάνουν πολύ περισσότερη βιταμίνη C απ’ ό,τι χρειάζονταν.

Η Κάθριν Χέιλιγουελ από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ σε μία πρόσφατη έρευνά της σχετική με τη φθορά των βιταμινών, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Trends in Genetics, λέει: «Αν περιβάλλεστε από μια βιταμίνη για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε δεν υπάρχει η ανάγκη να χρησιμοποιήσετε το γονίδιο για την παρασκευή της».