Αγχος σε σούπερ μάρκετ, βενζινάδικα
«Ψυχραιμία, παιδιά, και πάνω από όλα μονοιασμένοι» έλεγε, ενώ «μοίραζε» μαζικά κοτόπουλα στον συγκεντρωμένο κόσμο, κρεοπώλης σε μεγάλο σούπερ μάρκετ των νοτίων προαστίων. Τα πουλερικά δεν χαρίζονταν, πωλούνταν απλώς με μια ελαφριά έκπτωση. Για τους καταναλωτές, όμως, που συνέρρευσαν το Σάββατο ανήσυχοι στις αγορές το ζητούμενο δεν ήταν πλέον η τιμή, αλλά η αποθήκευση όσο το δυνατόν περισσότερων τροφίμων στα ντουλάπια της κουζίνας και στην κατάψυξη. Τα τελευταία χρόνια σε πολλά blogs κυκλοφορούσαν «συμβουλές» για την προετοιμασία εν όψει μιας ενδεχόμενης χρεοκοπίας. Ηταν, λοιπόν, αναμενόμενο, ότι όταν ανακοινώθηκε το δημοψήφισμα τη νύχτα της Παρασκευής, ενεργοποιήθηκε το «plan B» που πολλοί οικογενειάρχες είχαν σχεδιάσει από καιρό, προκειμένου να μην τους λείψει τίποτα. «Τώρα, όμως, είμαστε σε σύγχυση» ανέφερε μια καταναλώτρια στην «Κ», «δεν ξέρω, αν θα πρέπει να προμηθευτώ κατεξοχήν εισαγόμενα προϊόντα ή όσα είχαν ανακοινωθεί ότι θα αυξανόταν η τιμή τους, εάν υπήρχε συμφωνία...». Ως εκ τούτου, ο καθένας έπραξε κατά το δοκούν, εθεάθησαν ακόμα και καλάθια που υπερχείλιζαν από... πατατάκια.
Την τιμητική τους, κατά μέσον όρο, είχαν τα συσκευασμένα - φασόλια, ρύζια, μακαρόνια, ζάχαρη, αλεύρι και κονσέρβες πάσης φύσεως. Πλάι στον κόσμο που γέμιζε τα καλάθια -συχνά δύο ανά οικογένεια- βρίσκονταν οι υπάλληλοι που γέμιζαν εκ νέου τα ράφια με προϊόντα που έβγαζαν εσπευσμένα από κούτες. Πολλοί αγόρασαν αποκλειστικά βρεφικά είδη, πάνες, γάλατα μακράς διάρκειας και βρεφικές τροφές, καθώς η αγωνία για την εξασφάλιση των παιδιών υπερνίκησε άλλες προτεραιότητες. Εξίσου, πολλοί καταναλωτές προμηθεύτηκαν χαρτικά, παραπέμποντάς μας σε παλαιότερες προτροπές, ότι ένα ενδεχόμενο Grexit θα έπρεπε να μας βρει εξοπλισμένους με... χαρτί υγείας.
«Μέλι πήρες;» ρωτούσε γεμάτη έγνοια μια ηλικιωμένη τα παιδιά της. «Την ημερομηνία λήξεως να τσεκάρεις!» προέτρεπαν οι σύζυγοι τις συζύγους, υπονοώντας ότι οι γυναίκες τους υπερέβαλαν. «Να πάρουμε και από αυτά!» φώναζαν ορισμένα παιδιά, που εκμεταλλευόμενα την «αναμπουμπούλα» παρέσερναν τους γονείς στους διαδρόμους με τα μπισκότα και τα κρουασάν. «Τα εργοστάσιά μας βρίσκονται αποκλειστικά στην Ελλάδα, είμαστε οι μοναδικοί στον κλάδο» έλεγε μια κοπέλα που έκανε προώθηση προϊόντος κοιτάζοντας τους δυνητικούς πελάτες στα μάτια - ήταν η μοναδική σε όλο το κατάστημα που έπειθε. Στο «πηγαινέλα» με τα καροτσάκια πολλοί φίλοι και γνωστοί αναγνωρίστηκαν, αντάλλαξαν δύο κουβέντες, ενώ δεν έλειψαν και τα «πηγαδάκια» με πολιτική θεματολογία.
Η αναμονή στα ταμεία ήταν μεγάλη, η ένταση εξίσου. «Γιατί γίνονται όλα αυτά, μαμά; Κλείνουν οι δουλειές την 1η Ιουλίου;» ρωτούσε μια καταναλώτρια λίγων Μαΐων τη μητέρα της, που σιωπηλή προωθούσε τα αγαθά στο ταμείο, χωρίς να απαντά. «Δεν θα φύγουμε για τη Ρόδο;».
Παρόμοια ήταν η κατάσταση και στα πρατήρια καυσίμων, καθώς το «γέμισμα» του αυτοκινήτου με βενζίνη βρισκόταν ψηλά στις οδηγίες σε περίπτωση που το απειλητικό σενάριο γινόταν πραγματικότητα. Παρά την ανακοίνωση των εκπρόσωπων των βενζινοπώλων ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και η χώρα έχει επάρκεια καυσίμων, δεν άργησαν να σχηματιστούν ουρές σε πολλά βενζινάδικα. Προβλήματα στον ανεφοδιασμό δεν παρατηρήθηκαν, αλλά πολλοί καταστηματάρχες έπαψαν να δέχονται κάρτες -πιστωτικές και χρεωστικές- ζητώντας από τους πελάτες να πληρώσουν με μετρητά. Η εν λόγω απαίτηση δημιουργούσε δυσαρέσκεια, καθώς άπαντες προτιμούσαν να κρατήσουν το ρευστό για τις επόμενες μέρες, καθώς δεν ήταν ακόμα ξεκάθαρο τι καθεστώς θα ίσχυε για τις αναλήψεις.
Την τιμητική τους είχαν φασόλια, ρύζι, μακαρόνια, ζάχαρη, αλεύρι και κονσέρβες πάσης φύσεως, αλλά και προϊόντα για βρέφη.