Η πολιτική των νάνων
Εδώ που τα λέμε, γιατί περιμένουμε να καταλάβει τα capital controls ένας άνθρωπος ο οποίος, αν και απόφοιτος του Πολυτεχνείου, δεν ήξερε τη διαφορά μονοξειδίου και διοξειδίου του άνθρακα; Θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι περισσότερο από μια κυβέρνηση της οποίας ο υπουργός Επικρατείας νόμιζε ότι οι Πολωνοί ήταν σύμμαχοι των Γερμανών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο; Αναμέναμε καλύτερη διαχείριση των κοινών από έναν άνθρωπο που ήθελε εξόρυξη των... υδατανθράκων του Αιγαίου; Τι μπορούμε να περιμένουμε από μια κυβέρνηση που επαίρεται ότι θα κάνει το νέο Κούγκι και ακόμη και ο «καθηγητής ουάου» των Οικονομικών αγνοεί ότι στο Κούγκι οι ανήμποροι έγιναν παρανάλωμα του πυρός;
Δυστυχώς ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι προϊόν της ημετέρας παιδείας, εκείνης που απαξίωσε την αριστεία, πολύ πριν την ποινικοποιήσει επισήμως ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς. Είναι παιδί του «δη- μοκρατικού πέντε», του ελάχιστου κοινού παρονομαστή, που η «Πρόοδος» επέβαλε στην Ελλάδα. Δεν φταίει αυτός, ούτε όσοι τον ακολουθούν. Φταίνε οι προηγούμενοι, εκείνοι που στο όνομα τάχα μου της δημοκρατίας ισοπέδωσαν τα πάντα με πρώτη την παιδεία.
Προ μηνών, όταν είχε ξεκινήσει η κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, φίλος της γενιάς (αλλά και πραγματικός αγωνιστής) του Πολυτεχνείου γκρίνιαζε για την ασυνάρτητη πολιτική της παρέας του Μαξίμου. «Γιατί δυσανασχετείς;» του αποκρίθηκε κάποιος. «Παιδιά σας είναι, και εσείς λαδώσατε να πάρουν το δίπλωμα. Τώρα πήραν και τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσευχηθούμε ότι θα το επιστρέψουν μόνο με γρατσουνιές και δεν θα το στουκάρουν κά- που». Ε, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας στούκαρε τη χώρα σε έναν γιγάντιο σωρό αποξηραμένων ιδεοληψιών, με όλους εμάς μέσα. Δεν φταίει αυτός, φταίνε εκείνοι που έδωσαν το φακελάκι για να πάρει το δίπλωμα.
Ο μεγάλος Βρετανός διαφημιστής David Oglivy, που έφτιαξε μια αυτοκρατορία από το μηδέν, όποτε προσλάμβανε κάποιο στέλεχος στην Ogilvy & Mather, του δώριζε μια μπαμπούσκα. Στην τελευταία και πιο μικρή κούκλα υπήρχε ένα σημείωμα το οποίο έγραφε: «Αν ο καθένας από μας προσλαμβάνει κάποιον χειρότερό του, θα καταλήξουμε μια εταιρεία νάνων». Δυστυχώς -και με την αμέριστη βοήθεια των ηλεκτρονικών ΜΜΕ- αυτό έκανε η ελληνική κοινωνία. Εξέλεγε τους φωνακλάδες αντί των στοχαστικών, τους λαϊκιστές αντί των ευρωπαϊστών, τους αγράμματους αντί των εγγράμματων. Και τώρα το παγόβουνο σχίζει τα ύφαλα της χώρας, την οποία όλοι οι επιβάτες εν αγνοία τους θεωρούν αβύθιστη.
Φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση λόγω αμορφωσιάς και προχειρότητας· με δύο διαπραγματευτικές ομάδες που η μία έλεγε το μακρύ και η άλλη το κοντό της· έναν πρωθυπουργό που υποσχόταν ότι δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο πιθανότητα να μη δεχθούν οι εταίροι τις προτάσεις της· κι έναν υπουργό Οικονομικών που πήγαινε καθυστερημένος επί 20λεπτο στα Eurogroup κι έκανε αυτάρεσκες διαλέξεις για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ομως, αυτοί τόσα δεν ήξεραν, τόσα έπραξαν. Οι υπόλοιποι, οι νουνεχείς κι εγγράμματοι, γιατί σιώπησαν; Οπως θα έλεγε και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, «στο τέλος δεν θα θυμόμαστε τις τσιρίδες των αγράμματων, αλλά τη σιωπή των σοβαρών», όσων τέλος πάντων απέμειναν στο κατά Βαρουφάκη «αριστερό τσούρμο».