Υπέρ του ΝΑΙ 100 επιφανείς καθηγητές
Κείμενο υπέρ του ΝΑΙ εξέδωσαν χθες περίπου 100 καθηγητές Οικονομικών Σχολών και Πανεπιστημίων της Ελλάδας. Οπως αναφέρουν, σε αυτό το κομβικό σημείο απαιτείται «εθνική συνεννόηση, διατήρηση της θέσης μας στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε. και την ανάκτηση της αξιοπιστίας μας στη διεθνή κοινότητα. Από την άλλη, το οικονομικό πρόγραμμα σταθεροποίησης, σχεδιασμένο από κοινού με τους εταίρους και δανειστές, πρέπει να χαρακτηρίζεται από όσο το δυνατόν μικρότερες υφεσιακές συνέπειες και περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, με στόχο την επιστροφή στην ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Η παρατεταμένη πολιτική αβεβαιότητα βυθίζει ξανά την οικονομία σε νέα ύφεση, αύξηση της ανεργίας, χαμηλότερα φορολογικά έσοδα και διεύρυνση του δημοσιονομικού κενού».
«Μέχρι την τελευταία στιγμή», συνεχίζουν, «οι δύο προτάσεις (δανειστών και κυβέρνησης) βρίσκονταν σε τροχιά σύγκλισης, παρά τις επιμέρους διαφορές. Θεωρούμε ότι το πραγματικό διακύβευμα του Δημοψηφίσματος, ανεξαρτήτως της διατύπωσης του ερωτήματος που έχει τεθεί, είναι ένα: η παραμονή ή όχι, της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και πιθανότατα και στην ίδια την Ε.Ε.
Η χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας από τις χώρες της Ευρωζώνης έχει διακοπεί, ουσιαστικά με πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης, σε μία στιγμή που δεν διαφαίνεται καμία προοπτική εναλλακτικής πηγής χρηματοδότησης. Ηδη βρισκόμαστε στην πρώτη φάση διολίσθησης σε μια πορεία που αν δεν ανακοπεί εγκαίρως, θα οδηγήσει σε αναντίστρεπτη κατάληξη εθνικής χρεοκοπίας και εξόδου από την Ευρωζώνη. Το κλείσιμο τραπεζών και οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων (που παρά την οξύτατη κρίση των προηγούμενων ετών είχαν έως τώρα αποφευχθεί) δημιουργούν ένα πρώτο ρήγμα αποκοπής μας από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε.
Κατά την εκτίμησή μας, οι υφεσιακές συνέπειες μιας χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από τη Ζώνη του Ευρώ θα είναι πολύ βαρύτερες από εκείνες ενός επώδυνου συμβιβασμού. Μια άτακτη απομάκρυνση της χώρας μας από τον πυρήνα της Ευρώπης θα έχει καταστροφικές οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και γεωπολιτικές συνέπειες.
• Βραχυπρόθεσμες συνέπειες: κλείσιμο τραπεζών, απώλεια των καταθέσεων, έλλειψη βασικών καταναλωτικών προϊόντων και πρώτων υλών, μαρασμός του τουρισμού, μαύρη αγορά, υπερπληθωρισμός, μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων και εκτόξευση της ανεργίας, καταβαράθρωση των πραγματικών μισθών και συντάξεων, βαθιά ύφεση, οξέα προβλήματα στη δημόσια υγεία και στην άμυνα, κοινωνική αναταραχή.
• Μεσοπρόθεσμες συνέπειες: διεθνής απομόνωση της χώρας, αποκλεισμός από τις διεθνείς αγορές, υπανάπτυξη και υπο-επένδυση, διακοπή εισροής κοινοτικών κονδυλίων, υψηλή ανεργία με υψηλό πληθωρισμό, μείωση του βιοτικού επιπέδου, αποδυνάμωση βασικών λειτουργιών του κράτους.
Ολα αυτά δεν πρέπει να συμβούν μετά από 5 χρόνια θυσιών και προσαρμογής, ακριβώς τη στιγμή που η οικονομία ήταν έτοιμη να ανακάμψει, με βέβαιη την προοπτική ελάφρυνσης του χρέους. Δεν πρέπει να συμβούν, σε μια περίοδο που η ευρωπαϊκή οικονομία έχει περάσει ξανά για πρώτη φορά στην ανάκαμψη, και οι άλλες χώρες της περιφέρειας αναπτύσσονται ταχέως μειώνοντας την ανεργία. Δεν πρέπει να συμβούν στην πιο ευνοϊκή συγκυρία της Ευρωζώνης, με την ΕΚΤ να βοηθά την ανάκαμψη με άφθονη ρευστότητα και μηδενικά επιτόκια. Σε μια περίοδο που η Ευρωζώνη ετοιμάζεται να προχωρήσει σε βαθύτερη οικονομική ενοποίηση, επ’ ωφελεία των χωρών του Νότου.
Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα οδηγούσε πιθανότατα και σε πορεία εξόδου από την Ε.Ε., με επιπτώσεις ανυπολόγιστες και καταστροφικές για την εθνική ασφάλεια και τη δημοκρατική σταθερότητα της χώρας. Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ελλάδα πρέπει πάση θυσία να παραμείνει στον πυρήνα της Ε.Ε., την Ευρωζώνη. Για όλους αυτούς τους λόγους, η αυτονόητη απάντησή μας στο πραγματικό ερώτημα του Δημοψηφίσματος είναι: ΝΑΙ».
«Το κλείσιμο τραπεζών και οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων δημιουργούν ένα πρώτο ρήγμα αποκοπής μας από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε.».