Ο δρόμος προς την εκτροπή
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η επιστολή του γενικού γραμματέα Συντονισμού του Κυβερνητικού Έργου, κ. Χριστόφορου Βερναρδάκη, στον Σύλλογο Εταιρειών Δημοσκοπήσεων και Έρευνας Αγοράς (ΣΕΔΕΑ) και στο ΕΣΡ για τη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας οφείλεται σε κάτι ποταπό, π.χ. τον επαγγελματικό ανταγωνισμό (ο κ. Βερναρδάκης ήταν και μπορεί να είναι ακόμη δημοσκόπος) ή τη ζήλια. Διότι, αν το έκανε ως κυβερνητικό στέλεχος, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Θα είναι ένα ακόμα βήμα στον αντιδημοκρατικό κατήφορο αυτής της κυβέρνησης, που γίνεται πλέον ανησυχητικός. Κι αυτό διότι όταν το κράτος -το κόμμα, το καθεστώς- προσπαθεί να ορίσει τις ερωτήσεις, σίγουρα στο άμεσο μέλλον θα λογοκρίνει και τις απαντήσεις.
Μιλάμε για ένα ακόμα βήμα, διότι υπήρξαν πολλά στο παρελθόν. Γράφαμε και παλιότερα για τα προηγούμενα βήματα αντιδημοκρατικής εκτροπής: «Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥ- ΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης, δηλώνει ότι ο ΣΚΑΪ πρέπει να προσέχει διότι “είναι απελπιστικά εκτός της εθνικής αγωνίας”. Ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης γράφει στο περιοδικό του κ. Γεωργίου Τράγκα ότι είναι καθήκον (εθνικό; σοσιαλιστικό; δεν διευκρινίζει) “να απομονώσουμε την πέμπτη φάλαγγα... των κυρίαρχων μίντια και της εγχώριας πολιτικής υπαλληλίας τους” (Crash, Μάιος 2015). Η πρόεδρος της Βουλής ζητάει συστράτευση, γιατί αλλιώς “...θα με βρει απέναντι”. Από την άλλη, ο υπουργός Νίκος Βούτσης απειλεί ανοιχτά την αντιπολίτευση, “το μακρύ σας χέρι στην επικοινωνία... θα κοπεί από τη ρίζα του” (Βουλή, 16.4.2015)». («Πόσο απέχει το Ιράν;» Η Καθημερινή, 10.5.2015)
Ακολούθησε η επιστολή του υπουργού Επικρατείας κ. Αλέκου Φλαμπουράρη στον διευθυντή τούτης της εφημερίδας, για να «συνετιστεί» ο ενοχλητικός «αρθρογράφος της 2ης σελίδας», διότι «τέτοιοι (δημοσιογράφοι;) δεν θα περνούσαν ούτε έξω από την πόρτα της εφημερίδας». (Η Καθημερινή, 24.6.2015)
Η αντιδημοκρατική εκτροπή κορυφώνεται με το αστόχαστο δημοψήφισμα, το οποίο, σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης, «δεν ανταποκρίνεται στα διεθνή πρότυπα». Όπως σημείωσε και ο κ. Νίκος Αλιβιζάτος: «Με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου που μόλις εξέδωσε (ΦΕΚ Α’64/28.6.2015), η κυβέρνηση μεταβάλλει μονομερώς και προς το συμφέρον της τους κανόνες του παιχνιδιού που ίσχυαν για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος». («Η εκτροπή συνεχίζεται», Η Καθημερινή, 30.6.2015) Και ο κατήφορος συνεχίζεται. Μόνο κατά τη διάρκεια της χούντας ο κρατικός μηχανισμός παρενέβαινε «νουθετώντας τον πληθυσμό» για κάποια ψηφοφορία. Χθες η Γενική Γραμματεία Ισότητας εξέδωσε Δελτίο Τύπου, με τίτλο «Οι γυναίκες λένε ΟΧΙ στον εκβιασμό και τη λιτότητα!»
Το δημοψήφισμα παρωδία που κάνει η κυβέρνηση δεν δημιουργεί διαπραγματευτικό πλεονέκτημα στη χώρα, διότι δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις. Δεν είναι για τους «έξω», είναι για εδώ. Η κυβέρνηση ζητά το ΟΧΙ ως λευκή επιταγή για μεγαλύτερη δημοκρατική εκτροπή, εμβαπτισμένη σε δήθεν λαϊκή εντολή. Έχουν, εξάλλου, την τεχνογνωσία του Τσάβες, που τόσο συμπαθούν...
Αυτό το δημοψήφισμα δεν είναι για τη συμφωνία. Δεν υπάρχει πλέον πρόταση για να συμφωνηθεί. Δεν είναι καν για την Ευρώπη και το ευρώ. Είναι για τη Δημοκρατία. Το «ΝΑΙ» θα αποδειχθεί το πρώτο βήμα για την προάσπιση του πολιτεύματος, όπως το άρθρο 120 του Συντάγματος ορίζει.