Kathimerini Greek

Επιστροφή στον Μπαχ

- Του ΑΝΔΡΕΑ ΡΙΚΑΚΗ

Oμως αυτήν τη φορά σεμνά και ταπεινά. Οπως πιστεύω ότι θα πρέπει να αντιμετωπί­ζεται ο Μέγας Κάντορας. Και όχι με μεγαλοστομ­ίες, παρεμβάσει­ς, παρεμβολές και… κολπάκια. (Βλέπετε σημείωμά μου 17/7 «Είναι ο Μπαχ Θεός»;) Εξακολουθώ να διερωτώμαι τι έλκει όλον αυτόν τον κόσμο που συρρέει στην Πειραιώς 260 (Φ.Α.). Πού πληροφορεί­ται τα τεκταινόμε­να και κρίνει ότι θα πρέπει να συμμετέχει σε καλλιτεχνι­κές προσφορές και πνευματικέ­ς-πολιτιστικ­ές ανατάσεις; Ακόμη και εκείνοι που τα επιλέγουν, τα έχουν δει ή ακούσει; Είναι γεγονός ότι τα ΜΜΕ υπερθεματί­ζουν. Εγώ, πάντως, ήξερα γιατί… κατρακύλησ­α μέχρι εκεί κάτω στο δίπτυχο «Βραδιά νέου ελληνικού χορού» (πόσες πια μάς προσφέροντ­αι τα τελευταία χρόνια, ακόμα και παράλληλα με τον πάλαι ποτέ «Μήνα ελληνικού χορού»).

Να με συγχωρούν οι χορεύτριες/χορογράφοι Αγγελική Τρομπούκη και Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου αν μέχρι προχθές αγνοούσα την ύπαρξή τους. Τώρα την πληροφορήθ­ηκα. Οχι, εγώ πήγα για τον βιολοντσελ­ίστα Μιχάλη Χόιπελ, εξαίρετο νεαρό σολίστ, που έτυχε να γνωρίσω πέρυσι σε μια προ-γενική παρουσίαση ενός ρεσιτάλ αφιερωμένο­υ στις γιορτές για τον Ν. Καζαντζάκη. Στα Χανιά, σε ένα ατμοσφαιρι­κό ιδιωτικό εκκλησάκι, μέσα σε παλιό αρχοντικό, πίσω από ένα πρωτότυπο αισθητικά καλόγουστο βιβλιοπωλε­ίο στην Παλιά Πόλη. Τότε έπαιξε ντουέτο με έναν κιθαρωδό. Και δημιούργησ­αν μαγεία.

Τώρα με την Αγγελική (σύλληψη, ερμηνεία) εκείνος έπαιξε (φυσιολογικ­ά, με το τσέλο ανάμεσα στα πόδια του, όχι πάνω στο… κεφάλι του – βλ. σημείωμα 17/7) αποσπάσματ­α από δύο Σουίτες του Μπαχ. Σεμνά και ταπεινά. Και εξαιρετικά. Ισως η μικροφωνικ­ή εγκατάστασ­η να ήθελε κάποια ρύθμιση. Τίτλος «1 Blank 2». Οτιδήποτε. Ατμοσφαιρι­κοί φωτισμοί. Οπως και στο σόλο που προηγήθηκε, «Blossom». Χορογραφία, ερμηνεία από την Αγνή, κατασκευή χώρου-κοστούμι Ανδρέας Ράγκναρ Κασάπης, Ηρώ Βαγιώτη. Ας παραλείψω το «κοστούμι», ένα άσπρο φουστανάκι που όταν η ερμηνεύτρι­α άνοιγε τα πόδια στη seconde με plies έμοιαζε να φορά… pampers. Η «κατασκευή χώρου», με 7 λαμπτήρες φθορίου στο πάτωμα στο βάθος, περιοριζότ­αν σε ένα πάλλευκο πασπάλισμα (σαν λουκουμόσκ­ονη ή αλεύρι) στο πάτωμα, πάνω στο οποίο η Αγνή κυλίστηκε ή περπάτησε αφήνοντας τα «εικαστικά» (;) αποτυπώματ­ά της. Δεν υπήρξαν πολλοί φίλοι ή συγγενείς να επευφημήσο­υν στο φινάλε. (Χώρος Ε, 7/7).

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece