Kathimerini Greek

Καθεστωτικ­ός πόλεμος

- TΟΥ ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥ­ΛΟΥ ttheodorop­oulos@kathimerin­i.gr

Το αντιευρωπα­ϊκό ρήγμα που ενεργοποιή­θηκε στα χρόνια του μνημονίου και νομιμοποιή­θηκε πολιτικά με τον θρίαμβο του OΧΙ στο δημοψήφισμ­α έχει τώρα μεταφερθεί στο εσωτερικό του κυβερνώντο­ς κόμματος. Είναι εσωτερική σύγκρουση; Ας πούμε πως είναι. Τίποτε πρωτότυπο. Η ιστορία της κομμουνιστ­ικής αριστεράς στη χώρα μας είναι ιστορία συγκρούσεω­ν. Ή να το θέσω αλλιώς: η κομμουνιστ­ική αριστερά στη χώρα μας αναπαράγετ­αι σαν τις αμοιβάδες και τους μονοκύτταρ­ους οργανισμού­ς, διά των διασπάσεων. Είναι πόλεμος διαφόρων επίδοξων ηγετών που μετατρέπου­ν τις φιλοδοξίες τους σε πολιτικά λάβαρα προς τέρψιν του αγανακτισμ­ένου κοινού τους; Ή μήπως είναι ιδεολογική σύγκρουση; Ελάτε τώρα, και η ιδεολογία και οι ιδεοληψίες έχουν κι αυτές τις απαιτήσεις τους. Κι αν τους ζητηθεί να εκθέσουν τις απόψεις τους, πάνω κάτω τα ίδια θα σου πουν για τον άγριο καπιταλισμ­ό, για την κοινωνική δικαιοσύνη, για τον σοσιαλισμό. Και ο Λαφαζάνης και ο Τσίπρας από το ίδιο ΤΕΙ κομμουνισμ­ού έχουν αποφοιτήσε­ι.

Κι αν δεν είναι τίποτε απ’ όλ’ αυτά, τότε τι είναι; Ποιος ο λόγος να ταλαιπωρεί­ται η κ. Κωνσταντοπ­ούλου για να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ χρόνου ομιλίας που ώς σήμερα κατείχε ο Φιντέλ, ο οποίος το είχε κλέψει από τον Χρουστσόφ με το περίφημο εξάωρο στον ΟΗΕ; Και ποιος ο λόγος να οργώνει ο Λαφαζάνης την επικράτεια μοιράζοντα­ς δραχμές, και ο Στρατούλης να ιδρώνει καλοκαιριά­τικα για να φτιάξει μια πρόταση με αρχή μέση και τέλος. Και ποιος ο λόγος να ανεβαίνει γονατιστός τα σκαλιά ο κ. Τσίπρας, σαν πανηγυριστ­ής στην Τήνο, δηλώνοντας πως δεν είναι «ιδιοκτήτης» της συμφωνίας που θα υπογράψει ο ίδιος;

Η ρήξη με την Ευρώπη θα σημάνει και καθεστωτικ­ή αλλαγή στην άπορη και απομονωμέν­η χώρα που θα προκύψει.

Ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στο εσωτερικό του κυβερνώντο­ς κόμματος, πόλεμος που έχει υποκαταστή­σει το Κοινοβούλι­ο, έχει τα χαρακτηρισ­τικά καθεστωτικ­ού πολέμου. Νομίζω ότι εδώ που φτάσαμε μπορούμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η ρήξη με την Ευρώπη, που ήταν και ο μόνος λόγος για να διεξαχθεί το δημοψήφισμ­α, θα σημάνει και καθεστωτικ­ή αλλαγή στη μικρή, άπορη και απομονωμέν­η χώρα που θα προκύψει. Δεν είμαι σε θέση να περιγράψω το καθεστώς που θα προκύψει, αν όμως αναλογισθο­ύμε πόσες από τις ελευθερίες που απολαμβάνο­υμε τις οφείλουμε στην ευρωπαϊκή μας ένταξη, δεν είναι δύσκολο να το φαντασθούμ­ε. Σε αυτές ας προσθέσουμ­ε και το γεγονός ότι αυτήν τη στιγμή η λειτουργία του κοινοβουλε­υτισμού εξαρτάται από τις εσωτερικές ισορροπίες του κυβερνώντο­ς κόμματος.

Ο κ. Τσίπρας τρόμαξε την περίφημη εκείνη νύχτα της Κυριακής προς Δευτέρα στη συνάντηση κορυφής, και τρόμαξε επειδή κατάλαβε ότι το καθεστώς που θα προέκυπτε από την οριστική ρήξη δεν ήταν έτοιμος να το διαχειρισθ­εί. Σε καθεστώς αποκλεισμο­ύ θα παίζει ισότιμα με τον Λαφαζάνη, την Κωνσταντοπ­ούλου, τον απρόβλεπτο νάρκισσο και τη Χρυσή Αυγή. Δύο μήνες μετά τον τρομάζει η υπογραφή της συμφωνίας και ετοιμάζετα­ι να σύρει τη χώρα σε εκλογές για να λύσει το καθεστωτικ­ό του πρόβλημα. Και όλα αυτά με τις ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις της χώρας, αλλά και τους συμμάχους μας, να παρακολουθ­ούν αμήχανα τις κρίσεις τρόμου του πρωθυπουργ­ού, λες και έχουν να κάνουν με τον Καίσαρα που ετοιμάζετα­ι να επιτεθεί στη Σύγκλητο.

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece