Χιουμορίστες της εποχής μας
Στον επίλογο της περασμένης χιλιετίας στο Χόλιγουντ, τρεις ταινίες υπήρξαν κομβικές για το μέλλον της κωμωδίας, ανοίγοντας τον δρόμο σε μια νέα γενιά σεναριογράφων, σκηνοθετών και ηθοποιών: το «Κάτι τρέχει με τη Μαίρη» (1998), ο «Αρχάριος» (1998) και το «American Pie» (1999). Οι δυσλειτουργικές σχέσεις, οι ανατροπές γύρω από το ισχυρό και το ασθενές φύλο, το σεξ και η πορνογραφία στα χρόνια του Διαδικτύου ήταν τα κεντρικά τους μοτίβα. Στη δεκαετία που ακολούθησε, τέσσερις σκηνοθέτες (και σεναριογράφοι) και ένας ηθοποιός αναδείχθηκαν άτυπα βασικοί εκπρόσωποι της νέας αμερικανικής κωμωδίας. Νόα Μπάουμπαχ: Βέρος Νεοϋορκέζος. Είναι 45 χρόνων και έχει υπογράψει μερικές από τις πιο σημαντικές δραματικές κομεντί της τελευταίας δεκαετίας. Ο Μπεν Στίλερ, πρωταγωνιστής και στο πρόσφατο «Οσο είμαστε νέοι», έδωσε την καλύτερη μέχρι τώρα ερμηνεία του στο δικό του «Δεν σκέφτομαι, άρα υπάρχω» το 2010. Πρόπερσι στο εξαιρετικό «Frances», ο Μπάουμπαχ μας σύστησε την ηθοποιό Γκρέτα Γκέργουικ. Επίσης, έχει συνεργαστεί με τον Γουές Αντερσον ως σεναριογράφος στις «Υδάτινες ιστορίες» και στον «Απίθανο κύριο Φοξ». Πολλοί κριτικοί θεωρούν πως είναι συνεχιστής της παράδοσης του Γούντι Αλεν. Τζαντ Απατοου: Ξεκίνησε δυναμικά την κινηματογραφική του καριέρα το 2005 γράφοντας και σκηνοθετώντας τη σεξοκωμωδία «Παρθένος ετών 40», με την οποία έγινε γνωστός στους σινεφίλ και ο πρωταγωνιστής του Στιβ Καρέλ. Το 2007 ο Απατοου μας σύστησε τον Σεθ Ρόγκεν στο «Με την πρώτη». Τζέισον Ράιτμαν: Καναδός στην καταγωγή, ανήκει στην αφρόκρεμα των σκηνοθετών της νέας αμερικανικής κωμωδίας. Το «Ραντεβού στον αέρα», που ήταν υποψήφιο για 5 Οσκαρ το 2010, τον έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό. Στις ταινίες του συνήθως περιγράφει ανεπιθύμητες καταστάσεις ενώ σκιαγραφεί πορτρέτα αντιηρώων που αποτελούν ζωντανή παραφωνία μέσα στο περιβάλλον τους («Juno», «Thank you for Smoking»).
Γουές Αντερσον: Η ευρωπαϊκή όψη της σύγχρονης αμερικανικής κωμωδίας. Ο Γουές Αντερσον, ο οποίος λατρεύει το Παρίσι, εδώ και χρόνια έχει στρέψει την κωμωδία προς το ιδιόρρυθμο, το μη κανονικό και το παράλογο. Αγαπημένο του θέμα είναι η ασφυξία του παιδιού (που μπορεί να έχει φτάσει σε ηλικία γάμου) σε ένα δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον. Η «Οικογένεια Τένενμπαουμ» είναι η διασημότερη ταινία του.
Μπεν Στίλερ: Ο Νεοϋορκέζος Μπεν Στίλερ ανήκει σε μια γενιά κωμικών (Τζακ Μπλακ, Οουεν Ουίλσον, Γουίλ Φέρελ, Βινς Βον) που βούτηξαν παντού: σε τηλεοπτικά σόου, σε μουσικά βίντεο, στον κινηματογράφο. Κινείται πάντα σαν εκκρεμές ανάμεσα στη φάρσα και στο δράμα. Δεν φοβήθηκε ακρότητες, ούτε το κιτς. Η καριέρα του εκτινάχθηκε στα ύψη χάρη στο «Κάτι τρέχει με τη Μαίρη». Το ταλέντο και το στυλ του τον έκαναν απολαυστικό και σε κωμωδίες όπως ο «Γαμπρός της συμφοράς».