«Ο Χατζιδάκις μού αφαίρεσε τις παρωπίδες»
Η Ελλη Πασπαλά και ο Vassilikos μιλούν με αφορμή τη συναυλία τους στη Νάξο
Δέκα χρόνια μετά την πρώτη τους συνάντηση για το «Reflections» του Μάνου Χατζιδάκι, η Ελλη Πασπαλά και ο Vassilikos ήρθαν ξανά κοντά για το «Play». Ενα πρωτότυπο μουσικό παιχνίδι φωνών, ρόλων, μουσικών επιλογών και εκπλήξεων, που στήθηκε για να χωρέσει τραγούδια από Χατζιδάκι και Beatles, Αττίκ και Tσιτσάνη αλλά και Joni Mitchell, θα ανεβεί στον Πύργο Μπαζαίου στις 16 Αυγούστου στη Νάξο, έναν από τους καλοκαιρινούς σταθμούς της ιδιαίτερης περιοδείας τους. Μαζί τους, δύο σπουδαίοι σολίστες, ο David Lynch και ο Τάκης Φαραζής. Λίγο πριν ταξιδέψουν για το Νησί της Αριάδνης, η «Καθημερινή» συνομίλησε τηλεφωνικά με την κ. Πασπαλά. – Πώς ξεκίνησε η ιδέα να συνεργαστείτε με τον Vassiliko;
– Πολύ καιρό το θέλαμε. Πριν από έναν χρόνο όμως, με αφορμή δύο συναυλίες, καταλάβαμε ότι ήρθε η στιγμή να κάνουμε κάτι οι δυο μας. Eτσι προέκυψε το «Play», σαν έναν παιχνίδι. Το πρόγραμμα – Τι τραγούδια περιλαμβάνει το πρόγραμμα;
– Τραγούδια ελληνικά και ξένα που έχουμε ήδη τραγουδήσει, αλλά και άλλα που δεν έχουμε ξαναπεί ποτέ. Τον χειμώνα που θα ξαναπαίξουμε στην Αθήνα στον «Σταυρό του Νότου», θα αλλάξει ξανά το πρόγραμμα. – Βρεθήκατε να παίζετε σε δύσκολες συνθήκες αυτό το καλοκαίρι;
– Ναι, και εμείς ήμασταν μουδιασμένοι για το πώς θα έπρεπε να κινηθούμε. Σκεφτήκαμε όμως ότι είμαστε μουσικοί και αυτός είναι ο τρόπος μας να επικοινωνούμε. – Eχετε μια κοινή αγάπη στον Χατζιδάκι; Φαντάζομαι ότι θα υπάρχει Χατζιδάκις στο πρόγραμμά σας.
– Ναι, υπάρχει. Η μουσική και το πνεύμα του Χατζιδάκι παραμένουν ζωντανά. Το βλέπω στα νέα παιδιά που τον ανακαλύπτουν. Είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη που μπορεί να αφήσει ένας άνθρωπος, άσχετα εάν ο ίδιος δεν είχε τέτοια πρόθεση. – Πείτε μου κάτι από τη δική σας σχέση μαζί του.
– Oταν μαθαίνουν κάποιοι ότι συνεργάστηκα μαζί του για πολλά χρονιά, έχουν την αίσθηση ότι ο Χατζιδάκις ήταν δύσκολος στη συνεργασία. Δεν θα έλεγα ποτέ ότι ήταν δύσκολος ο Χατζιδάκις. Οι απαιτήσεις του ή αυτό που αναζητούσε από έναν καλλιτέχνη ήταν τρομερά λογικές. Εμαθα τόσα πολλά από αυτόν τον άνθρωπο. Ενας νέος άνθρωπος, για παράδειγμα ένας 20άρης, έχει μεν το βλέμμα του ανοιχτό (ελπίζουμε τουλάχιστον) αλλά συνήθως έχει και παρωπίδες, γιατί η ηλικία προσδίδει και μια αλαζονεία. Σε αυτές τις ηλικίες νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα. Ο Χατζιδάκις μού αφαίρεσε αυτές τις παρωπίδες. Και κατάλαβα το πόσο λίγα ήξερα και πόσα θα μάθαινα. – Πώς είναι η συμβίωση με τον David Lynch όπου είστε παντού μαζί μουσικά αλλά μεγαλώνετε και ένα παιδί;
– Είναι πολύ καλή γιατί είμαστε χωρισμένοι εδώ και δέκα χρόνια (γέλια). Κανένας χωρισμός δεν είναι εύκολος, αλλά η σχέση μας έχει καταλήξει εκεί που ξεκίνησε, στον τεράστιο θαυμασμό και την εκτίμηση που τρέφει ο ένας για τον άλλο. Το παιδί μέτρησε πάνω από όλα, και είμαστε αγαπημένοι. Αυτό μας επιτρέπει να συνεργαζόμαστε καλά. – Τι είναι αυτό που θαυμάζετε, ζηλεύετε από τον Vassiliko;
– Ζηλεύω πολλά πράγματα. Τη μουσικότητά του, την τρομερή εκφραστικότητά του και το γράψιμο. Την ενδοσκόπηση που έχει όταν γράφει και όταν τραγουδά. Ζηλεύω τις τρομερές ευκολίες του, να πιάνει διάφορα μουσικά είδη. Πριν από έναν χρόνο, μου είπε ότι λατρεύει τον Bach, έπεσα από τα σύννεφα. Επίσης, είναι πολυτάλαντος. Εχει σπουδάσει εναλλακτική ιατρική, αρωματοθεραπεία και δεν το βάζει ποτέ κάτω. – Eρχεστε ξανά στον Πύργο Μπαζαίου στις 16 Αυγούστου.
– Είμαι τακτική θαμώνας του πύργου. Εχω τραγουδήσει ήδη τρεις φορές και είμαι πολύ φίλη με τον Μάριο (Βαζαίο) και τον Στέλιο (Κρασανάκη). Αυτός ο χώρος πολιτισμού μού γεμίζει τις μπαταρίες κάθε φορά που πατάω το πόδι μου. Το κοινό της Νάξου είναι τόσο ωραίο.