Διχαστικό το κλίμα στο συνέδριο των Ρεπουμπλικανών
Οι πέντε λόγοι για τους οποίους ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος έχει δίκιο να αισθάνεται έτσι μετά τα όσα έλαβαν χώρα στο Κλίβελαντ
Διχαστικό ήταν το κλίμα στο συνέδριο των Ρεπουμπλικανών στο Οχάιο, καθώς η ενότητα του κόμματος επισκιάστηκε από την εμφάνιση του Τεντ Κρουζ, εσωκομματικού αντιπάλου του Ντόναλντ Τραμπ (φωτ.), ο οποίος αρνήθηκε να τον υποστηρίξει, καλώντας το ακροατήριο να ψηφίσει κατά συνείδηση. Μοναδικός κοινός παρονομαστής η στοχοποίηση της υποψηφίας των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον, η οποία «καταδικάστηκε» σε φυλάκιση, μέχρι και σε... εκτέλεση από ομιλητές.
«Λυπηρό» (Sad). Είναι η λέξη-φετίχ που επαναλαμβάνει μονότονα ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, και μετά την ολοκλήρωση του συνεδρίου του κόμματος στο Κλίβελαντ, την περασμένη Πέμπτη, μπορεί κανείς εύκολα να συμφωνήσει μαζί του. Πρώτον, οι καταγγελίες εις βάρος της συζύγου του Μελάνια για λογοκλοπή από την ομιλία της Μισέλ Ομπάμα το 2008 και η άγαρμπη ανάληψη ευθύνης από την «αόρατη συγγραφέα» (ghostwriter) του επίμαχου λόγου Μέρεντιθ Μαγκάιβερ.
Δεύτερον, η εμφάνιση του εσωκομματικού αντιπάλου του Τραμπ Τεντ Κρουζ, ο οποίος ανέβηκε στο βήμα και ανέφερε το όνομα του υποψηφίου προέδρου μόνο μία φορά για να τον συγχαρεί, ενώ στη συνέχεια κάλεσε τους συνέδρους «να ψηφίσουν κατά συνεί- δηση». «Δεν συνηθίζω να υποστηρίζω ανθρώπους που επιτίθενται στη σύζυγό μου και στον πατέρα μου», εξήγησε στη συνέχεια, θυμίζοντας ότι ο Τραμπ είχε αποκαλέσει τη γυναίκα του άσχημη και είχε εμπλέξει τον πατέρα του στη δολοφονία του Τζ. Φ. Κένεντι.
Τρίτον, η γκρίζα προσωπικότητα του υποψηφίου αντιπροέδρου του Μάικ Πενς, ο οποίος παραδέχθηκε, προκαλώντας τα γέλια των παρισταμένων, ότι ελάχιστοι γνωρίζουν ποιος είναι και προσπάθησε να αυτοσυστηθεί με αναφορές στο οικογενειακό του παρελθόν.
Τέταρτον, η αδιάφορη τελική ομιλία του Τραμπ, που επισκιάστηκε από την αμφιλεγόμενη συνέντευξή του την προηγούμενη ημέρα, στην οποία αμφισβήτησε ευθέως την αρχή της αυτόματης συνδρομής σε χώρες-συμμάχους του ΝΑΤΟ, όπως οι βαλτικές, σε περίπτωση επίθεσης από τη Ρωσία.
Πέμπτον, οι εμμονικές επιθέσεις κατά της αντιπάλου του Χίλαρι Κλίντον, που πήραν τη μορφή λαϊκού δικαστηρίου, με την ετυμηγορία να κυμαίνεται από απλή φυλάκιση μέχρι... εκτέλεση. Ολα αυτά τα συστατικά, με τη μορφή μιας καρικατούρας του συνεδρίου του κόμματος το 1968 και τον Ρίτσαρντ Νίξον ως προτύπου, συνέθεσαν ένα διχαστικό σκηνικό που κάθε άλλο παρά ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση μέχρι τον Νοέμβριο προοιωνίζεται.
Ο Τραμπ και το επιτελείο του, το οποίο αποτελείται κυρίως από μέλη της οικογένειάς του, έχουν αποφασίσει ότι η κατάσταση στη χώρα είναι εξίσου έκρυθμη με το 1968, οπότε βίαιες διαδηλώσεις είχαν ξεσπάσει σε 100 και πλέον πόλεις των ΗΠΑ μετά τις δολοφονίες των Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και Ρόμπερτ Κένεντι. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος έχει επιλέξει να προσδιοριστεί ως ο εγγυητής του νόμου και της τάξης. Προς αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε και η ομιλία του πρώην δημάρχου της Νέας Υόρκης Ρούντολφ Τζουλιάνι, ο οποίος υποσχέθηκε ότι αυτό που έκανε ο ίδιος για το Μεγάλο Μήλο (την πάταξη της εγκληματικότητας) θα το επιτύχει ο Τραμπ σε ολόκληρη τη χώρα. Οπως διατείνονται τα στελέχη της καμπάνιας του Τραμπ, και το 1968 και σήμερα οι φυλετικές εντάσεις μεταξύ Αφροαμερικανών και λευκών βρίσκονται στο προσκήνιο, με την πρόσφατη γιγάντωση και τον ακτιβισμό του κινήματος Black lives matter κατά της αστυνομικής βίας εις βάρος μειονοτήτων αλλά και τις άγριες δολοφονίες αστυνομικών στη χώρα εν είδει αυτοδικίας.
Ο Βρετανός συγγραφέας Μάρτιν Εϊμις, σε ένα σπαρταριστό πορτρέτο του Τραμπ στο αμερικανικό περιοδικό «Χάρπερς», εκφράζει τις ανησυχίες του για την ψυχική του υγεία. «Ποια είναι η πρόγνωση για την ψυχική του υγεία, με δεδομένες τις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά του; Εχουν σημειωθεί μια - δυο προσπάθειες να δέσουν τον Ντόναλντ ήσυχο στο ντιβάνι, ψυχαναλύοντάς τον. Τόσο ο Τεντ Κρουζ όσο και ο εσωκομματικός αντίπαλος της Κλίντον Μπέρνι Σάντερς τον έχουν αποκαλέσει παθολογικό ψεύτη, αλλά το ίδιο έχουν κάνει και πιο αντικειμενικοί παρατηρητές. Ο Τραμπ έχει αναγνωριστεί επίσης ως παθολογικός ναρκισσιστής, θύμα μιας ναρκισσιστικής διαταραχής της προσωπικότητας. Η επιδοκιμασία του εαυτού του υπερβαίνει αναμφισβήτητα τον καθημερινό εγωκεντρισμό ή την εγωπάθεια. “Τα δάχτυλά μου”, είχε εξηγήσει πρόσφατα, “είναι μακριά και όμορφα, όπως έχει επανειλημμένως ειπωθεί και για άλλα σημεία της ανατομίας μου”. Πραγματικά θυμίζει τον αρχετυπικό Νάρκισσο, που είναι θανάσιμα ερωτευμένος με το είδωλό του», σημειώνει ο Βρετανός συγγραφέας.
Ολα αυτά θα μπορούσαν να είναι διασκεδαστικά, αν ο Τραμπ ήταν απλώς ένας γραφικός υποψήφιος. Οι δημοσκοπήσεις, όμως, τον εμφανίζουν ισόπαλο με την Κλίντον σε αρκετές πολιτείες και ο σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ προέβλεψε πριν από λίγες ημέρες ότι θα είναι ο νικητής τον Νοέμβριο. «Λυπάμαι», είπε χαρακτηριστικά στην εκπομπή του Μπιλ Μέιερ.
Η λογοκλοπή της Μελάνια, η εμφάνιση του Κρουζ, ο «γκρίζος» Πενς, η αδιάφορη ομιλία του μεγιστάνα και η εμμονή με τη Χίλαρι Κλίντον.