Το «δημοκρατικό αποτύπωμα» στο Αριστοτέλειο
ΟΑλέξης το άφησε τελικά το «αποτύπωμά» του – όπως και το σκυλάκι, που αν δεν το βγάζεις έξω όταν πρέπει, θα το αφήσει κι αυτό. Ο πρωθυπουργός, παρά την ήττα του στη Βουλή για τον εκλογικό νόμο, δεν έχει λόγο να ανησυχεί για την κληρονομιά της κυβέρνησής του, ούτε για την υστεροφημία της. Βέβαια, η λέξη «αποτύπωμα», την οποία αυτός διάλεξε, ίσως δεν είναι η καλύτερη. Είναι μεν αρκετά βαρύγδουπη και έχει κάτι από τον λυρισμό της Αριστεράς, αλλά αποτυπώματα αφήνουν οι κλέφτες. Συνεπώς, τώρα που το ξανασκέπτομαι, βρίσκω τη λέξη κατάλληλη. Γιατί τα δημοκρατικά αποτυπώματα αυτής της κυβέρνησης είναι τα περιττώματα των αναρχικών που έχουν καταλάβει το Αριστοτέλειο και τρομοκρατούν την πόλη.
Μερικοί περιγράφουν το γεγονός ως εισβολή βαρβάρων. Εν μέρει, κάνουν λάθος· διότι αδικούν τους βαρβάρους της πρώτης μ.Χ. χιλιετίας. Εκείνοι οι βάρβαροι που πλημμύρισαν τότε τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διψούσαν για πρόοδο, όπως απέδειξαν. Υιοθέτησαν ανώτερους θεσμούς και ανώτερες μορφές οργάνωσης που βρήκαν στα κατάλοιπα της αυτοκρατορίας και έφτιαξαν αυτές τις ωραίες χώρες που σήμερα μισούμε, επειδή δεν μας δανείζουν άνευ όρων και δεν μας σβήνουν τα χρέη. Οι αναρχικοί που κατέλαβαν το πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη έχουν κατεύθυνση προς τα πίσω: η ιδεώδης κατάσταση του ανθρώπου, γι’ αυτούς, είναι πίσω στα σπήλαια.
Αυτό που επιτρέπει η κυβέρνηση να συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη είναι ασύλληπτο και δικαίως η αξιωματική αντιπολίτευση το φέρνει στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Σε μια εποχή που η χώρα παρακμάζει, καθώς οι καλύτεροι –οι πιο τολμηροί, πιο μορφωμένοι, πιο κατηρτισμένοι και πιο απαιτητικοί– εγκαταλείπουν την Ελ- λάδα που τους απαξιώνει, η κυβέρνηση αναπληρώνει την απώλεια με την εισαγωγή αναρχικών από όλη την Ευρώπη, που έρχονται στην Ελλάδα για να κοπρίζουν ανενόχλητοι στους χώρους του Αριστοτελείου, να καταστρέφουν ό,τι τους αντιστέκεται και να τρομοκρατούν όσους τολμούν να διαμαρτύρονται (π.χ. η πρόσφατη επίθεση στο δημαρχείο). Αυτή η μουντζούρα στη Θεσσαλονίκη είναι το αποτύπωμα της αριστερής διακυβέρνησης.
Εδώ και κάποιους αιώνες, από τότε που τα έγραψε αυτά ο Τζον Λοκ, ο άνθρωπος θεωρείται «από τη φύση του προικισμένος με τη δύναμη να διατηρεί την περιουσία του (δηλαδή τη ζωή του, την ελευ- θερία του και την ιδιοκτησία του) από άλλους που την επιβουλεύονται», γι’ αυτό, συνεχίζει ο Λοκ, «ο κύριος και σπουδαιότερος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι ενώνονται σε κοινωνίες και υπόκεινται σε κυβερνήσεις είναι η διατήρηση της περιουσίας τους».
Στις χώρες από τις οποίες προέρχονται οι καταληψίες, αυτός ο λόγος εξακολουθεί να υφίσταται και, γι’ αυτό, οι αναρχικοί δεν τολμούν να παρανομήσουν εκεί. (Κορόιδα είναι; Αφού υπάρχει το θεματικό πάρκο «Η ωραία Ελλάς», που καλωσορίζει κάθε ψυχοπαθή κατα- στροφέα, εφόσον εμφορείται από τα αντικαπιταλιστικά ιδεώδη!..) Το γεγονός ότι οι αναρχικοί αποφασίζουν να εκδράμουν στη Θεσσαλονίκη και να εγκατασταθούν διά της βίας μέσα στο πανεπιστήμιο της πόλης (το μεγαλύτερο της Ελλάδας), σημαίνει ότι ο πρώτος και κύριος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι ενώνονται σε κοινωνίες και υπόκεινται σε κυβερνήσεις έχει εκλείψει. Αυτό το πανεπιστήμιο έχει γίνει, για συγκεκριμένους σκοπούς, με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων πολιτών (που δεν θα πάνε διακοπές φέτος, για να πληρώσουν φόρους – όσοι έχουν ακόμη δουλειά) και η λειτουργία του χρηματοδοτείται με χρήματα των ιδίων κορόιδων, καθώς και των Ευρωπαίων φορολο- γουμένων. Οι αναρχικοί, λοιπόν, πρέπει να πάρουν πόδι από εκεί αμέσως. (Στο κάτω κάτω, για να το ελαφρύνουμε, το πανεπιστήμιο αποδεικνύεται η καλύτερη εξαγωγική βιομηχανία μας. Δεν πρέπει να προστατευθεί;)
Διερωτώμαι, ειλικρινά, όταν ακούω ιδίως τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη να ισχυρίζεται ότι «η κατάσταση είναι απολύτως ελεγχόμενη», δεν ντρέπεται ως αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού που βγάζει τέτοιο δράκο από το στόμα του; Ως υπουργός σήμερα, αρμόδιος μάλιστα για τη δημόσια τάξη, ο κ. Τόσκας δεν ντρέπεται όταν συναντά τους συμμαθητές του από τη Σχολή Ευελπίδων; (Αν τους συναντά. Μπορεί να μη θέλει και να μη θέλουν· δεν ξέρω...)
Πρώτα συντελέσθηκε αθόρυβα η πλήρης ανακατάληψη των Εξαρχείων, από τα οποία πλέον κράτος και επιχειρήσεις αποχωρούν και αφήνουν τους αναρχικούς να χαρούν την κυριαρχία τους στην περιοχή. Τώρα, εισάγουν και τα αποβράσματα από το εξωτερικό, που κάνουν τη δική τους άσκηση «Παρμενίων» στη Βόρειο Ελλάδα με βάση τους το Αριστοτέλειο. Η ανοχή της κυβέρνησης σε αυτή την ακρότητα είναι προσβολή στα μούτρα (όχι στο πρόσωπο) των φορολογουμένων. Απαξιώνει κάθε θυσία που γίνεται από εργαζομένους και επιχειρηματίες σε αυτήν τη χώρα, για χάρη της συντήρησης του Δημοσίου. Μαζί με την κρίση που έχει ξεσπάσει πια στη Δικαιοσύνη, αυτή η ανοχή του «κράτους» μας στην οργανωμένη ανομία στέλνει σε όλους το μήνυμα ότι η Ελλάδα μοιάζει όλο και περισσότερο με αποτυχημένο κράτος. Τα σωληνάκια που μας διασυνδέουν με τα μηχανήματα μας κρατούν μεν στη ζωή, όμως το σώμα από κάτω σαπίζει...