Ο άνεμος, ο πλοίαρχος και η... τύχη
Η έκθεση «Ο Νέλσον και η εποχή του» διαρθρώνεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται, μέσα από χρηστικά αντικείμενα, η ζωή στα ιστιοφόρα πλοία στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα. Οργανα πλοήγησης της εποχής και ιατρικά εργαλεία ανασυνθέτουν το σκηνικό της ζωής των ναυτικών που ταξίδευαν για μήνες στα πλοία της εποχής του Νέλσον, γεμάτης κινδύνους και αντιξοότητες, όταν όλα εξαρτώντο από τον άνεμο, τον πλοίαρχο, την πειθαρχία του πληρώματος αλλά και την τύχη.
Στη δεύτερη ενότητα παρουσιάζονται έργα Γάλλων αιχμαλώτων οι οποίοι βρέθηκαν φυλακισμένοι στη Βρετανία κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων. Πρόκειται για ομοιώματα πλοίων κατασκευασμένα από κόκαλο, πραγματικά έργα τέχνης, από χέρια έμπειρων τεχνιτών στην επεξεργασία ελεφαντόδοντου, που βρέθηκαν να υπηρετούν ως στρατιώτες του Ναπολέοντα και αιχμαλωτίστηκαν σε μάχες που συντάραξαν την Ευρώπη στις αρχές του 19ου αιώνα. Στις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν, οι αιχμάλωτοι αυτοί χρησιμοποίησαν το μόνο πράγμα που διέθεταν σε αφθονία, τα απομεινάρια του φαγητού τους, για να δημιουργήσουν έργα που θα τους εξασφάλιζαν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Η ζωή και η δράση του ναυάρχου παρουσιάζονται στην τρίτη ενότητα, μέσα από προσωπικά αντικείμενα, επιστολές και δημοσιεύματα του Τύπου της εποχής. Η οικογενειακή του ζωή, σημαδεμένη από τον πρόωρο χαμό της μητέρας του, έρχεται σε αντιδιαστολή με τη σκανδαλώδη ερωτική σχέση του με τη λαίδη Εμα Χάμιλτον, σύζυγο του Αγγλου απεσταλμένου στη Νάπολη σερ Ουίλιαμ Χάμιλτον. Η επιλογή του να ζήσει αδιαφορώντας ουσιαστικά για τις κοινωνικές επιταγές σόκαρε την αγγλική κοινωνία, που φαινόταν να τον συγχωρεί γι’ αυτά του τα παραπτώματα μόνο λόγω της στρατιωτικής του μεγαλοφυΐας. Ξεκίνησε την καριέρα του στο Βασιλικό Ναυτικό της Μεγάλης Βρετανίας σε ηλικία 12 ετών, ανήλθε όλες τις βαθμίδες και πρωτοστάτησε σε τρεις μεγάλες ναυτικές νίκες της πατρίδας του: στη ναυμαχία του Αγίου Βικεντίου, στη ναυμαχία του Νείλου και στη ναυμαχία της Κοπεγχάγης. Βρήκε τον θάνατο την ώρα που κατατρόπωνε τον ενωμένο γαλλοϊσπανικό στόλο στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ. Η Μεγάλη Βρετανία τον τίμησε με μεγαλόπρεπη κηδεία, αναγνωρίζοντας τη μεγάλη απώλεια. Οι νίκες του αποτέλεσαν το θεμέλιο της βρετανικής θαλασσοκρατίας τον 19ο αιώνα.