Κράτος μέσα στο κράτος
Κύριε διευθυντά
Ολόγος περί την συνοικία του κέντρου των Αθηνών Εξάρχεια, που για χρόνια λειτουργεί ως ξεχωριστό κράτος με τους δικούς του νόμους. Στα Εξάρχεια που γνώρισα και βιώνω για μισό αιώνα ως κάτοικος και ως επαγγελματίας ζουν τρεις κατηγορίες πολιτών. Οι παραδοσιακές προπολεμικές οικογένειες που επέλεξαν να χτίσουν τα σπίτια τους στα Εξάρχεια. Στη μεταπολεμική Ελλάδα, πολίτες μιας ξεχωριστής κουλτούρας που επέλεξαν τα Εξάρχεια, όπως αρχιτέκτονες, συγγραφείς, ζωγράφοι κ.λπ.. Και μετά την περίοδο της μεταπολίτευσης μια τρίτη κατηγορία, οι αναρχοεξουσιαστές, που επέλεξαν τα Εξάρχεια ως μόνιμο στέκι και κατοικία και επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους, με αποτέλεσμα να απουσιάζει η αστυνομία από την περιοχή και να αναγκάζεται η πολιτεία να αλλάζει ακόμη και τα δρομολόγια των αστικών συγκοινωνιών. Η περίπτωση θυμίζει εκείνον τον απατημένο σύζυγο που δεν μπορεί να επιβληθεί στη συμβία του και αυτοευνουχίζεται προς εκδίκηση. Μάρτυρες μιας καθημερινής εικόνας δίπλα στο υπουργείο Εμπορίου, που βρίσκεται στα όρια των Εξαρχείων, πρωί, μεσημέρι, βράδυ, Αφρικανοί και Ρομά να διακινούν τον «αργό θάνατο» σε εκατοντάδες απελπισμένους χρήστες με το κράτος ανύπαρκτο. Οταν κάποτε γίνονται έντονες καταγγελίες από καταστηματάρχες, συλλαμβάνουν κάποιους διακινητές, αλλά την επόμενη ημέρα είναι πάλι στη θέση τους με τις τσέπες γεμάτες εμπόρευμα. Και στα Εξάρχεια δρούσαν ανεξέλεγκτα συμμορίες που διακινούσαν ναρκωτικά, όμως οι αναρχικοί, που έχουν διαφορές με το κράτος, αλλά δεν συμφωνούν με την εμπορία ναρκωτικών, πρόσφατα εκτέλεσαν παραδειγματικά ένα από τα κεφάλια της συμμορίας. Υστερα από τη δημοσιότητα που πήρε το γεγονός, το κράτος επιτέλους επενέβη και συνέλαβε κάποιους διακινητές επ’ αυτοφόρω. Παρ’ όλα αυτά, δηλώνουμε ότι το φαινόμενο στην πλατεία Κάνιγγος, μπροστά στην είσοδο του υπουργείου, συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς και ο πολίτης που έχει υποστεί τα πάνδεινα πληρώνοντας από το υστέρημά του στα Ταμεία του κράτους ζητάει αν υπάρχει ένα αντίκρισμα από το κράτος στην προστασία της ζωής του αλλά και του βιοπορισμού του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΑΕΙΔΟΠΟΥΛΟΣ