Ανάγκη επανεκκίνησης

Κι όταν είδαν, λοιπόν, την τελευταία στιγμή στο υπουργείο Οικονομικών και Φόρων ότι έτσι όπως υπολογιζόταν ο (καταργημένος μολαταύτα) ΕΝΦΙΑ, πολλοί αγρότες και κτηνοτρόφοι θα υποχρεώνονταν να πληρώσουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ή και τρία ή τέσσερα εκατομμύρια, σκέφτηκαν σοφά και έπραξαν υπεύθυνα: Πριν αποδεχτούν ότι λάθεψαν οι ίδιοι, γεγονός πάντως που θα τους κατέτασσε τιμητικά στους λιγοστούς αποφοίτους της Σχολής της Γενναίας Αυτοκριτικής, αποφάσισαν να κάνουν επανεκκίνηση στους υπολογιστές τους. Φρόνιμο. Τόσες ταινίες έχουμε δει, τόσα μυθιστορήματα έχουμε διαβάσει για την αιφνίδια αποδέσμευση του ηλεκτρονικού πληθυσμού από την ανθρώπινη ηγεμονία και την επαναστατική διαγραφή των εμφυτευμένων τριών νόμων της ρομποτικής.

Στα παλιά κομπιούτερ, τα ογκώδη, η «επανεκκίνηση» γινόταν όπως και στις παλιές τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνά μας, όταν δεν συναινούσαν στις εντολές μας: δυο γλυκόλογα, τρεις-τέσσερις σφαλιαρίτσες (με άρση του υποκοριστικού όταν πέφταμε σε ιδιαζόντως δύστροπες συσκευές), κι όλο κάτι γινόταν. Τώρα αρκεί να πατήσεις ένα κουμπί, να πιέσεις ένα πλήκτρο. Του κομβίου πατηθέντος και των υπολογιστών επανεκκινησάντων, στην οθόνη εμφανίστηκε και πάλι ο ΕΝΦΙΑ με τη μορφή εξαψήφιου θηρίου, ενίοτε δε και επταψήφιου. Δεν έφταιγε λοιπόν το πρόγραμμα αλλά οι προγραμματιστές. Που σημαίνει ότι την επανεκκίνηση δεν τη χρειαζόταν ο εγκέφαλος των υπολογιστών αλλά ο εγκέφαλος των χειριστών των υπολογιστών. Ετσι κι έγινε. Ευτυχώς για όσους διαθέτουν αγροτεμάχια και βοσκοτόπια στην Γκιώνα και στο Καϊμακτσαλάν, που είχαν ενφιομετρηθεί με κριτήρια Μυκόνου. Γενικότερα, θα αποδεικνυόταν ιδιαιτέρως ωφέλιμη η μαζική διανοητική επανεκκίνηση τόσο των νυν κυβερνώντων όσο και των μέχρι χθες κυβερνησάντων. Ωστε να ξαναδούν τα πράγματα με κάπως ελεγμένη τη μέθη που προκαλεί η κατοχή της εξουσίας καθώς και η απώλεια της εξουσίας, όταν μάλιστα τη θεωρείς όχι απλώς άδικη αλλά και «αφύσικη», μια και το φυσικό κάθε Γόνου είναι να κυβερνά. Απαραίτητο προστάδιο μιας τέτοιας κίνησης, επιστημονικώς προβλεπόμενο, θα ήταν μια δίωρη έστω φάση ψυχραιμίας. Να ’ναι καλά η πατρίδα μας, τους προσφέρει αφειδώς τη δυνατότητα να κατεβάσουν τεχνητά την ταχύτητα δράσης των εγκεφαλικών τους κυττάρων, άρα και τη θερμοκρασία τους. Οπου κι αν κάνουν τις θερινές διακοπές τους, εύκολα θα βρουν τον αναγκαίο φυσικό ψύκτη για να βουτήξουν. Μα στις κολυμπήθρες του Πάπιγκου ή στον Βοϊδομάτη, μα στις βάθρες της Σαμοθράκης, μα στο Κρυονέρι της Αιτωλίας, στον ίσκιο της Βαράσοβας, ή στον Αϊ-Γιώργη των Πάγων στην Κέρκυρα. Η ψυχρολουσία ίσως τους επιτρέψει να δουν καθαρότερα τα πολλά τους λάθη. Να το πάρουν από την αρχή το πράμα. Λιγότερο αλαζόνες, λιγότερο τσαπατσούληδες, λιγότερο βέβαιοι ότι φταίνε μόνο οι άλλοι, ενώ οι ίδιοι κάνουν μόνο ό,τι σωστό και φρόνιμο. Και με πολύ λιγότερες «ευρηματικές» ατάκες. Νισάφι.