«Οι πολιτικές κρίσεις υπονόμευσαν το α΄ μνημόνιο»
Ολη η έκθεση του Ταμείου – Λαγκάρντ: Το υπονόμευσαν πολιτικές κρίσεις και συμφέροντα
Οι πολιτικές κρίσεις και τα συμφέροντα υπονόμευσαν την εφαρμογή του πρώτου μνημονίου, σημείωσε η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, σχολιάζοντας την έκθεση αποτίμησης του Ταμείου για το ελληνικό πρόγραμμα, που είχε αποκαλύψει η «Κ».
Η έκθεση είναι ιδιαίτερα επικριτική στο ότι δεν έγινε αναδιάρθρωση στις αρχές του προγράμματος, ενδεικτικό ότι το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει σε ένα πρόγραμμα με «χλιαρή» ελάφρυνση χρέους που επιθυμούν οι Ευρωπαίοι.
Η κ. Λαγκάρντ τόνισε ότι η χώρα επλήγη «σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι οι άλλες χώρες» εξαιτίας των αντιδράσεων που εκδηλώθηκαν και οι οποίες οδήγησαν σε πολλαπλές κρίσεις, αφήνοντας τον «φόβο του Grexit να επικρέμαται και γι’ αυτό η ύφεση στη χώρα να είναι πολύ βαθύτερη σε σύγκριση με τις αρχικές προβλέψεις του προγράμματος».
Τα λάθη και τις παραλείψεις του πρώτου προγράμματος βοήθειας προς την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία παρουσιάζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα χθες και είχε δημοσιεύσει αποκλειστικά η «Κ» στις 17 Ιουλίου. Παρόλο που η έκθεση αναφέρεται στο πρώτο πρόγραμμα και συγκεκριμένα στα έτη 2010-2013, είναι ενδεικτική γι’ αυτό που θα ακολουθήσει στις διαπραγματεύσεις των επόμενων μηνών και κυρίως στη συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους. Η έκθεση είναι ιδιαίτερα επικριτική στο ότι δεν έγινε αναδιάρθρωση στις αρχές του προγράμματος και έτσι το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει σε ένα πρόγραμμα με μια «χλιαρή» ελάφρυνση χρέους που επιθυμούν οι Ευρωπαίοι.
Η επικεφαλής του Ταμείου κ. Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι η χώρα μας αποτελεί «ειδική περίπτωση», ξεχωρίζοντας το ελληνικό πρόγραμμα από τα τρία επιτυχημένα προγράμματα (Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και Κύπρου).
Η κ. Λαγκάρντ παρόλο που δεν μπαίνει σε λεπτομέρειες όσον αφορά τα λάθη που έγιναν από το ΔΝΤ στην Ελλάδα, τόνισε στη δήλωσή της πως η χώρα μας διέ- θετε απαράμιλλη διεθνή στήριξη και προχώρησε σε μία αξιοσημείωτη δημοσιονομική προσαρμογή. Ωστόσο, επλήγη «σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι οι άλλες χώρες» λέει η κ. Λαγκάρντ, εξαιτίας των αντιδράσεων που εκδηλώθηκαν «από οργανωμένα συμφέροντα, από σοβαρά προβλήματα εφαρμογής του προγράμματος, καθώς και από τις επαναλαμβανόμενες πολιτικές κρίσεις» όπως λέει χαρακτηριστικά. Τα παραπάνω τονίζει οδήγησαν σε πολλαπλές κρίσεις, αφήνοντας τον «φόβο του Grexit να επικρέμαται και γι’ αυτό η ύφεση στη χώρα να είναι πολύ βαθύτερη σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις του Προγράμματος». Η κ. Λαγκάρντ κρατά διακριτικά αποστάσεις από την έκθεση, που είναι αρκετά επικριτική για τον ρόλο της Ευρωζώνης και τις προτεραιότητές της. Εξάλλου, την επίμαχη περίοδο ήταν υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας.
Η έκθεση είναι αποτέλεσμα της δουλειάς ομάδας ανεξάρτητων από το Ταμείο οικονομολόγων και ειδικών που μελέτησαν εις βάθος το πρόγραμμα, καταλήγοντας στα εξής λάθη που έγιναν στην Ελλάδα:
1. Η χαλαρή «αφετηρία». Πριν ξεσπάσει η κρίση χρέους, το ΔΝΤ δεν παρακολουθούσε πολύ προσεκτικά την κατάσταση στην Ελλάδα και το Ταμείο πολύ γρήγορα επαινούσε τη χώρα για τις μεταρρυθμίσεις, χωρίς όμως να αξιολογεί αν έχουν εφαρμοσθεί. Ακόμα και όταν η Ελλάδα μπήκε σε πρόγραμμα με το ΔΝΤ, το Ταμείο χρειάστηκε μήνες για να συνειδητοποιήσει ότι η διοικητική ικανότητα της χώρας ήταν πολύ αδύναμη και ότι τα συμφέροντα του κατεστημένου δημιουργούσαν σχεδόν ανυπέρβλητα εμπόδια. Συγχρόνως είχε επικρατήσει η λογική στο Ταμείο πως ο δανεισμός ενός κράτουςμέλους της Ευρωζώνης ήταν απίθανος και έτσι το Ταμείο βρέθηκε απροετοίμαστο.
2. Η αναδιάρθρωση του χρέους. Η άρνηση για αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας στην αρχή του προγράμματος, παρά τη μεγάλη πιθανότητα το χρέος να μην αποδειχθεί βιώσιμο, αποτελεί αντικείμενο κριτικής. Στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου το Ταμείο αποφάσισε το 2010 να τη χρηματοδοτήσει με ποσό μεγαλύτερο από αυτό που της αντιστοιχούσε («exceptional access»), θα έπρεπε να είχε προηγηθεί η αναδιάρθρωση χρέους.
Η έκθεση αναφέρει πως αρχικά, επειδή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και μερικά κράτη-μέλη ήταν αντίθετα με την αναδιάρθρωση του χρέους για οικονομικούς, τεχνικούς ή πολιτικούς λόγους, οι ελληνικές αρχές συντάχθηκαν γιατί χρειάζονταν την ευρωπαϊκή βοήθεια. Επίσης, δεν ακολουθήθηκε η αναδιάρθρωση του χρέους πριν από τη χρηματοδότηση από το ΔΝΤ – τότε όφειλε το Ταμείο να έχει ζητήσει από τους Ευρωπαίους μεγαλύτερη χρηματοδότηση.
3. Μη λειτουργική στρατηγική. Οι ιδιαίτερα θετικές προβλέψεις που έκανε το ΔΝΤ αρχικά και οι οποίες στην πράξη δεν έβγαιναν αληθινές, είχαν ως αποτέλεσμα να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη η επίτευξη των στόχων. Επίσης, σε Ελλάδα και Πορτογαλία οι προβλέψεις ήταν ιδιαίτερα θετικές ως προς την ικανότητα των Αρχών να εφαρμόσουν δύσκολες πολιτικά μεταρρυθμίσεις. Αυτό το αναγνωρίζει και η κ. Λαγκάρντ στη δήλωσή της, λέγοντας ότι κανένα από αυτά τα εμπόδια που προέκυψαν κατά την εφαρμογή του Προγράμματος δεν είχε προβλεφθεί εκ των προτέρων, με αποτέλεσμα το πρώτο πρόγραμμα να αποδειχθεί εξαιρετικά αισιόδοξο.