Επώδυνη η μετάβαση από το σχολείο στο πανεπιστήμιο
Οταν η Βικτόρια Ντόσον πήγε από την Ουάσιγκτον στο Μπόλντερ του Κολοράντο για να εγκαταστήσει την κόρη της στο πανεπιστήμιο, θεώρησε την περίσταση καλή ευκαιρία για να περάσει ποιοτικό χρόνο με την κόρη της και τον σύζυγό της. Ωστόσο, στα μέσα του προγεύματος, η πρωτοετής φοιτήτρια εξαφανίστηκε και πήγε σε γειτονικό εμπορικό κέντρο. Γύρισε κραδαίνοντας ένα δώρο, όχι κάποιο αποχαιρετιστήριο δώρο για τον πατέρα ή τη μητέρα της αλλά ένα δώρο καλωσορίσματος για τον συγκάτοικό της που δεν είχε ακόμη γνωρίσει. Η Ντόσον ένιωθε λύπη που θα άφηνε την κόρη της και θα έφευγε και της το είπε. «Απλώς της είπα ότι θα έχει μπροστά της πολλές εβδομάδες, μήνες και χρόνια να είναι με όλους αυτούς τους ανθρώπους».
Τεστ ενηλικίωσης
Η στιγμή αυτή του αποχωρισμού αποτελεί ακανθώδες τεστ ενηλικίωσης για πολλές οικογένειες στις ΗΠΑ που βιώνουν τις τελευταίες ημέρες του καλοκαιριού σαν την ολοκλήρωση μιας φάσης της ζωής και το ξεκίνημα της επόμενης. Αυτό το μικρό διάστημα ανάμεσα στην αποφοίτηση από το σχολείο και στην εγκατάσταση στο κολέγιο μπορεί να είναι γλυκόπικρη εμπειρία.
Στην πραγματικότητα, οι οικογένειες βιώνουν τον τερματισμό της κοινής τους ζωής, που διήρκεσε επί 18 χρόνια. Για γονείς και παιδιά η απομάκρυνση αυτή φέρνει μαζί της νέες ελευθερίες αλλά μπορεί ταυτόχρονα και να διαταράξει τη δυναμική της οικογένειας, καθώς τα παιδιά απο- μακρύνονται και οι γονείς πραγματικά πασχίζουν να τα αφήσουν να ακολουθήσουν τον δρόμο τους.
«Μπορεί να είναι μια εποχή γεμάτη από στρες και για τις δύο γενιές», εξηγεί η Μπάρμπαρα Μίτσελ, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Σίμον Φρέιζερ του Βανκούβερ. «Οι μητέρες έχουν συνδέσει τη μητρότητα με τα καθημερινά καθήκοντα και με ασχολίες που έχουν ως επίκεντρο το παιδί. Οπως δείχνουν, όμως, οι πιο πρόσφατες μελέτες και οι πατεράδες πιθανώς να έχουν τα ίδια ζητήματα με τις μαμάδες».
Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι ανάμεσα στο λύκειο και στο πανεπιστήμιο μπορεί να είναι ένα συναισθηματικό τρενάκι και για τα παιδιά. «Από την μία, έχουν να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη και συναρπαστική περιπέτεια και, από την άλλη, πρόκειται να αφήσουν πίσω τους γονείς, τους φίλους και την οικογένεια. Κι αυτό πιθανώς να τους προκαλεί τρόμο».
Η τεχνολογία, εξάλλου, βοηθά τους νέους ανθρώπους να αναπτύσσουν κολεγιακή κοινωνική ζωή προτού καν εγκαταλείψουν το σπίτι τους. Η κόρη της Ντόσον, Ελι Λε Μπανκ, χρησιμοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δημιουργήσει τη δική της κοινωνική ομάδα προτού ακόμη εγκατασταθεί στους κοιτώνες. Η μητέρα της εξηγεί: «Ξεκινά συζητήσεις με ανθρώπους που θα μένουν στους κοιτώνες της, με ανθρώπους από την περιοχή της Ουάσιγκτον. Κι αυτό είναι θαυμάσιο. Την ίδια στιγμή είναι δύσκολο γιατί δαπανά με αυτούς τους ανθρώπους τον χρόνο της προτού ακόμη φύγουμε».
Για τους γονείς που προέρχονται από διαφορετικές πολιτισμικές ομάδες τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Αυτό παραδέχεται η Ελίζαμπεθ Γκόμεζ από την Πόλη του Μεξικού, η κόρη της οποίας θα σπουδάσει στο Κολέγιο Κένιον του Οχάιο. «Οταν την αφήσαμε, απλώς μας αποχαιρέτησε. Ηθελε να προχωρήσει», λέει η Γκόμεζ. «Εγώ ένιωσα έντονη λύπη και ιδιαίτερα επειδή ήρθα από τη Λατινική Αμερική και αισθάνομαι ότι το παιδί μου δεν είναι ακόμη έτοιμο. Αλλά η αλήθεια είναι ότι εκείνη είναι μία Αμερικανίδα έφηβη». Πολύ δυσκολότερα είναι τα πράγματα για τους γονείς με μοναχοπαίδια, καθώς ξαφνικά περνούν από να έχουν γεμάτη οικογενειακή ζωή στο να έχουν ένα άδειο σπίτι.
Τόσο για τους πρωτοετείς φοιτητές όσο και για τους γονείς τους, που βιώνουν τον τερματισμό της κοινής τους ζωής.