Η νέα «τρόικα»

Η συνάντηση τριών διακεκριμένων Ευρωπαίων ηγετών προκειμένου να ανταλλάξουν ιδέες και να επεξεργασθούν σχέδια αποτελεί θετικό, κατ’ αρχήν, γεγονός, ιδίως σε συνθήκες πολλαπλών κρίσεων και γενικευμένης σύγχυσης, όπως οι σημερινές. Αυτό ισχύει και για τη συνάντηση της Γερμανίδας καγκελαρίου, του Γάλλου προέδρου και του Ιταλού πρωθυπουργού, δύο μήνες μετά την ψήφο των Βρετανών υπέρ του Brexit. Ασφαλώς θα ήταν καλύτερο αν στην εν λόγω συνάντηση συμμετείχε και η Ισπανία (ή και η Πολωνία, εάν υιοθετούσε μια πιο ενεργητική στάση αναφορικά με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση). Η ισπανική συμμετοχή θα έδινε μεγαλύτερο γεωστρατηγικό βάθος (προς τη Λατινική Αμερική) και ιστορική ισορροπία (Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία ανήκουν στις ιδρυτικές χώρες της Ενωσης, που σήμερα αντιπροσωπεύουν μια μικρή μειοψηφία). Αποτελεί θετικό στοιχείο η συμφωνία των τριών για ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνεργασίας στο πεδίο της ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της ιδέας για δημιουργία ευρωπαϊκής ακτοφυλακής. Ωστόσο, σε άλλους κρίσιμους για το ευρωπαϊκό εγχείρημα τομείς, η μίνι σύνοδος των τριών χαρακτηρίστηκε από έλλειψη συγκεκριμένων ιδεών και αόριστες διακηρύξεις. Είναι προφανές ότι χρειάζεται κάτι παραπάνω.