«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το διαβολικό μουρμούρισμα των τοίχων»
Σε περισσότερους από 250 ανέρχονται οι εξακριβωμένοι νεκροί του ισχυρού σεισμού που έπληξε την κεντρική Ιταλία τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης, ωστόσο, όπως αναφέρουν Ιταλοί αξιωματούχοι, ο αριθμός τους είναι πολύ πιθανό να αυξηθεί, καθώς οι διασώστες συνεχίζουν την αναζήτησή τους στα συντρίμμια των ισοπεδωμένων κτιρίων και σπιτιών. «Η κατάσταση είναι χειρότερη από πόλεμο... Είναι απαίσια, απαίσια... λένε ότι θα χρειαστούν δύο μέρες για να την ανασύρουν από τα χαλάσματα, γιατί πρώτα πρέπει να στυλώσουν τα γύρω κτίρια», δήλωσε κλαίγοντας η 63χρονη Ρίτα Ρόσινε, αγωνιώντας για την 75χρονη αδερφή της που παγιδεύθηκε στα συντρίμμια ενός σπιτιού και είναι πιθανώς νεκρή. Ο αριθμός των νεκρών σε συνδυασμό με τον αραιοκατοικημένο χαρακτήρα του ορεινού συμπλέγματος ανατολικά της Ρώμης που επλήγη κυρίως από τον σεισμό, εγείρει ερωτήματα για τα μέτρα που είχαν ληφθεί, καθώς η περιοχή, όντας εξαιρετικά σεισμογενής είχε βιώσει πολύ πρόσφατα ξανά έναν πολύνεκρο σεισμό, συγκεκριμένα στην πόλη Λ’ Ακουίλα το 2009, ο τραγικός απολογισμός του οποίου ήταν 300 νεκροί.
Στη κωμόπολη Αματρίτσε, ένας μετασεισμός 4,3 Ρίχτερ την Πέμπτη έπληξε περαιτέρω την ήδη ισοπεδωμένη πόλη, ενισχύοντας τους φόβους για επιπλέον καταρρεύσεις κτιρίων, οι οποίοι θα δυσχεράνουν το ήδη δύσκολο έργο διάσωσης. Ο δήμαρχος, Σέρτζιο Πιρόζι, δήλωσε ότι μόνο στο Αματρίτσε οι νεκροί είναι περισσότεροι από 200, εγείροντας φόβους ότι ο συνολικός αριθμός των νεκρών θα αυξηθεί δραματικά. «Ξεφύγαμε από καθαρή τύχη, η σκάλα του σπιτιού έμεινε όρθια και προλάβαμε να τρέξουμε στα τυφλά μέσα στη σκόνη και στο σκοτάδι», δήλωσε η 48χρονη κάτοικος του Αματρίτσε, Μαρία Ατριμάλα, θρηνώντας για τους φίλους και συγγενείς της που δεν τα κατάφεραν και προσθέτοντας ότι βρισκόταν και στη Λ’ Ακουίλα όταν χτύπησε εκεί ο σεισμός το 2009. Στο Αματρίτσε κατέρρευσε και το μισό μέρος μιας μονής, στην οποία παραθέριζαν καλόγριες, σκοτώνοντας τέσσερις ηλικιωμένες γυναίκες και τρεις καλόγριες. Η 32χρονη αδελφή Μαριάννα από την Αλβανία, ήταν μία από τις τρεις καλόγριες που επέζησαν της κατάρ- ρευσης, καθώς βρισκόταν σε άλλο σημείο της μονής. «Εσωσαν η μία την άλλη, κρατώντας τα χέρια τους ενώ κατέρρεε το κτίριο, έτρεξαν και σώθηκαν», ανέφερε η 32χρονη, μιλώντας για τις άλλες δύο καλόγριες που επέζησαν.
Η βιβλική καταστροφή που υπέστη η μεσαιωνική κωμόπολη αντικατοπτρίζεται με έντονο τρόπο στις περιγραφές των κατοίκων της. «Αμέσως μετά τον σεισμό, επικρατούσε η τρέλα, δεν μπορούσες να καταλάβεις αν είσαι ζωντανός ή όχι», ανέφερε ο Τζουζέπε μπροστά από το χτυπημένο σπίτι του, χωρίς να αναφέρει το επώνυμό του. Μία Πολωνή γυναίκα που ζει στην πόλη με την οικογένειά της δήλωσε ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ «το διαβολικό μουρμούρισμα των κινούμενων τοίχων», το οποίο ξύπνησε εκείνη και τον σύζυγό της μέσα στη νύχτα. «Θα θυμάμαι μέχρι το τέλος της ζωής μου αυτόν τον ήχο, το διαβολικό βουητό των κινούμενων τοίχων», ανέφερε στην πολωνική τηλεόραση, περιγράφοντας παράλληλα την ανακούφιση που ένιωσε όταν είδε ότι ο 4χρονος γιος της είναι ζωντανός.
Επιπλέον, εκατοντάδες άνθρωποι πέρασαν τη νύχτα στα αυτοκίνητά τους ή σε αυτοσχέδιες σκηνές, με τους μετασεισμούς να επιτείνουν την ήδη υπάρχουσα δυσφορία τους. «Δεν έχω κοιμηθεί αρκετά επειδή φοβόμουν πολύ», ανέφερε ο 70χρονος Αρτούρο Ονέσι από την Αρκουάτα ντελ Τρόντο, ο οποίος πέρασε τη νύχτα σε έναν καταυλισμό με σκηνές για τους σεισμόπληκτους και τους διασώστες. «Κοιμηθήκαμε στο αυτοκίνητο το προηγούμενο βράδυ, ωστόσο με τους μετασεισμούς ήταν σχεδόν αδύνατον να σε πάρει ο ύπνος», είπε ο Μάριο, πατέρας δύο μικρών αγοριών, εκφράζοντας την ανησυχία του για τις επόμενες μέρες. «Νοικιάσαμε μία σκηνή για σήμερα το βράδυ. Αλλα αύριο, μεθαύριο;», συμπλήρωσε.
Οι εκτεταμένες υλικές ζημιές σε ορισμένες μικρές πόλεις και χωριά έχουν εγείρει σημαντικούς φόβους περί μετατροπής τους σε πόλεις-φαντάσματα. «Αν δεν έρθει βοήθεια, η Αρκουάτα είναι τελειωμένη», δήλωσε ο δήμαρχος της Αρκουάτα ντελ Τρόντο, Αλεάντρο Πετρούτσι, η οποία θρηνεί 57 από τους 250 εξακριβωμένους νεκρούς.
Η βιβλική καταστροφή που υπέστη η μεσαιωνική κωμόπολη του Αματρίτσε αντικατοπτρίζεται με έντονο τρόπο στις περιγραφές των κατοίκων της.