Οι αδιαφανείς διαφημίσεις των ΔΕΚΟ
Τελικώς μείναμε με την απορία. Οχι τόσο για το ύψος της διαφημιστικής δαπάνης της ΕΥΔΑΠ, αλλά για την κατανομή της. Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Προ ημερών δημοσιεύσαμε ένα άρθρο σχετικά με την «Περιττή διαφήμιση της ΕΥΔΑΠ» (18.8.2016). Αναφέραμε τις καταγγελίες των εργαζομένων της ΔΑΚΕ-ΕΥΔΑΠ περί «αύξησης της διαφημιστικής δαπάνης της ΕΥΔΑΠ κατά 850.000 ευρώ εν μέσω θέρους, όταν ήδη τρέχει ένα διαφημιστικό πρόγραμμα 1,6 εκατ. ευρώ». Σημειώναμε επίσης ότι «το διαφημιστικό κονδύλι που η κυβέρνηση του επάρατου δικομματισμού είχε προϋπολογίσει για το 2015 ήταν μικρότερο του ενός εκατομμυρίου, όσο δηλαδή περίπου είναι η αύξηση που φέτος αποδέχθηκε ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ Ιωάννης Μπενίσης».
Ο κ. Μπενίσης απάντησε με μια μακροσκελή επιστολή, στην οποία (αφού μας πληροφόρησε ότι «η σημερινή διοίκηση της ΕΥΔΑΠ καινοτομεί, ασκεί κοινωνικό έργο και βάζει τέλος σε φαύλες πρακτικές του παρελθόντος σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος») τόνιζε ότι «τη φετινή χρονιά θα δαπανηθούν 450.000, ήτοι 25% του προϋπολογισθέντος ποσού». Μας δημιουργήθηκε η απορία πώς γίνεται να είναι η διαφημιστική δαπάνη του έτους 450.000 ευρώ και ταυτοχρόνως μόνο η -σύμφωνα με την επιστολή- «στοχευμένη εκστρατεία... είναι 850.000 ευρώ», αλλά το σημαντικότερο δεν είναι αυτό. Ετσι κι αλλιώς για το Δημόσιο δύο εκατομμύρια πάνω, 400 χιλιάρικα κάτω δεν έχουν σημασία. Γι’ αυτούς που τα δαπανούν, εννοείται, κι όχι γι’ αυτούς που τα πληρώνουν διά των φόρων ή τελών...
Το σημαντικότερο ερώτημα είναι: πού θα πάνε αυτά τα λεφτά; Και εδώ μπαίνουμε στο δεύτερο και σημαντι- κότερο κεφάλαιο της υποκρισίας του ΣΥΡΙΖΑ. Τον Μάρτιο του 2016, με αφορμή την αποκάλυψη του κυκλώματος των εκβιαστών, πέρασε τροπολογία για διαφάνεια στις διαφημιστικές δαπάνες. Το περίεργο όμως είναι ότι ενώ ο εκβιασμός γινόταν για τα διαφημιστικά κονδύλια μιας ΔΕΚΟ -και κατά σύμπτωση της ΕΥΔΑΠ- η τροπολογία αφορούσε μόνο τη διαφημιστική δαπάνη των τραπεζών· οι οποίες, στο κάτω κάτω της γραφής, είναι τώρα ιδιωτικές και ολίγον μας αφορά τι κάνουν τα λεφτά τους. Οταν ρωτήθηκε η κυβέρνηση γιατί εξαιρεί τις ΔΕΚΟ από την υποχρέωση διαφάνειας, είπε πως το ξέχασε και φυσικά πέταξε το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», του στυλ «πώς τολμάτε να σκεφτείτε ότι μπορεί εμείς...».
Πέρασαν πέντε μήνες και ακόμη πε- ριμένουμε την ειδική νομοθετική ρύθμιση που υποσχέθηκε ο κ. Γιάννης Δραγασάκης. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης απαντώντας στο αίτημα των κομμάτων να επεκτείνει τη ρύθμιση και σε οργανισμούς του Δημοσίου είπε «πολιτικά ως κυβέρνηση συμφωνούμε με το να επεκταθεί το μέτρο και πέραν των τραπεζών. Ο ΟΠΑΠ θα μπορούσε να το κάνει με δική του πρωτοβουλία. Το ίδιο και οι ΔΕΚΟ. Θα πρότεινα να υπάρξει η έκκληση προς τις ΔΕΚΟ και άλλους φορείς οικειοθελώς να κάνουν τη δημοσίευση μέχρι να φέρουμε ειδική νομοθετική ρύθμιση».
Εκτοτε, μην την είδατε τη ρύθμιση και μην την είδατε τη διαφάνεια στις διαφημιστικές δαπάνες των ΔΕΚΟ. Μας απέμεινε το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» και η διαβεβαίωση του κ. Μπενίση ότι Πρώτη Φορά η ΕΥΔΑΠ «καινοτομεί, ασκεί κοινωνικό έργο και βάζει τέλος σε φαύλες πρακτικές του παρελθόντος σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος»...