Το Τοτέμ του αντικληρικαλισμού
Πρωινή προσευχή είπατε; Κι ας πούμε ότι καταργείται. Πόσες ώρες θα διδάσκονται Θρησκευτικά τα παιδιά στο σχολείο; Μα ο τρόπος που διδάσκονται τα Θρησκευτικά, ξέρετε, είναι ξεπερασμένος. Ενώ ο τρόπος που διδάσκεται η Κοινωνιολογία είναι υπερσύγχρονος θέλετε να μου πείτε. Ναι, αλλά η κοινωνιολογία είναι μια μοντέρνα επιστήμη που μαθαίνει το παιδί να παπαγαλίζει διάφορους όρους τους οποίους μπορεί να χρησιμοποιήσει στην έκθεση ιδεών. Και ο εμφύλιος πόλεμος πώς θα διδάσκεται; Ιδού μια πραγματική καινοτομία. Να θυμίσω μόνον ότι στο περιβόητο βιβλίο Ιστορίας της Εκτης Δημοτικού ο «δημοκρατικός στρατός» αναγραφόταν με πεζά και όχι με πεζοκεφαλαία, ως τίτλος. Το «δημοκρατικός» ήταν επιθετικός προσδιορισμός, άρα οι αντίπαλοί του δεν μπορεί να ήσαν δημοκρατικοί. Λεπτομέρειες θα μου πείτε.
Λυπάμαι αλλά όταν μιλάμε για εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, «προοδευτική» εκ των ων ουκ άνευ, για κάτι τέτοια μεγάλα ζητήματα μιλάμε. Τι άλλο να κάνουν οι άνθρωποι για να καταλάβουμε τι θα πει Αριστερά το 2016; Να καταργήσουν εντελώς τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών; Το προσπάθησαν, ο δρόμος προς τον σοσιαλισμό εκεί θα καταλήξει μην ανησυχείτε, όμως σε αντίθεση με τον ΕΝΦΙΑ που τον αύξησαν, εδώ τουλάχιστον μείωσαν τις ώρες διδασκαλίας στο Γυμνάσιο. Προ καιρού είχα γράψει ότι στο σχολείο πρέπει να διδάσκεται Χριστιανισμός. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο Χριστιανισμός είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο όχι μόνον του ελληνικού, αλλά και του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Το επαναλαμβάνω.
Ας μη γελιόμαστε. Η όλη αυτή συζήτηση που ελάχιστη σχέση έχει με την εκπαίδευση είναι μια προσφορά σε ένα από τα μεγάλα Τοτέμ του προοδευτικού λυρισμού της Μεταπολίτευσης, τον αντικληρικαλισμό. Οφείλεις να είσαι εναντίον της Εκκλησίας αν θέλεις να λέγεσαι προοδευτικός, εάν μάλιστα θέλεις να είσαι και συνεπής με τον εαυτό σου, οφείλεις να είσαι και άθεος. Πολλές φορές ιεράρχες με τη συμπεριφορά τους έδωσαν επιχειρήματα, όπως με το 666 και την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Το σημερινό σύμπλεγμα του εθνικολαϊκισμού που μας κυβερνάει ας μην είναι αχάριστο. Η δημοφιλία τού αντιδυτικισμού του χρωστάει πολλά στον μακαρίτη Χριστόδουλο, «μακαριστό» κατά την Εκκλησία.
Δεν χρειάζεται να πιστεύεις ότι κάποιο άγιο λείψανο θα θεραπεύσει τον καρκίνο σου για να σέβεσαι την Εκκλησία. Και να αναγνωρίζεις, όχι μόνον τον ιστορικό της, αλλά και τον κοινωνικό της ρόλο. Κι αν της προσάπτουν τον συντηρητισμό της, έχω να πω ότι οι σύγχρονες κοινωνίες χρειάζονται συντηρητικές δυνάμεις, θεματοφύλακες της μνήμης που υπενθυμίζουν ότι ο κόσμος δεν μπορεί να ζει σε ένα αέναο παρόν, στην ευτυχία ή τη δυστυχία που παράγει ο αφρός των ημερών. Γι’ αυτό και βρίσκω τον αντικληρικαλισμό εξίσου έωλο με τη θρησκοληψία. Ειδικά όταν χρησιμοποιεί τόσο ευτελή υλικά.
Είναι μάλλον βέβαιο πως η όλη φασαρία θα λήξει με ένα προσκύνημα του κ. Τσίπρα στον Αρχιεπίσκοπο. Το ευκολότερο όλων. Το δύσκολο είναι η εκπαίδευση, και μάλιστα η σχολική τάξη. Εκεί όπου ο κ. Φίλης παλεύει να αποδείξει πως όντως υπάρχει μια «αριστερή» πολιτική για να καλύψει το κενό της οποιασδήποτε πολιτικής. Είτε με τα Θρησκευτικά είτε με τις προσπάθειές του να υπονομεύσει τη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων.
Οι σύγχρονες κοινωνίες χρειάζονται συντηρητικές δυνάμεις, θεματοφύλακες της μνήμης.