Αληθινός εφιάλτης στον Κόλπο του Μεξικού, πάρτι στο σούπερ μάρκετ
Το δυστύχημα στην πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου Deepwater Horizon στον Κόλπο του Μεξικού μεταφέρθηκε στην οθόνη από τον Πίτερ Μπεργκ. Το αποτέλεσμα είναι μια ρεαλιστική, νευρώδης ταινία καταστροφής, με το κέντρο βάρους της στην ιστορία και στους χαρακτήρες και όχι στο εκκωφαντικό θέαμα. Η δημοσιογραφική έρευνα των New York Times για το τραγικό συμβάν χρησιμοποιήθηκε ως βασικός άξονας του σεναρίου.
Στις 20 Απριλίου του 2010, η Deeperwater Horizon, που ήταν μισθωμένη από την BP, τινάχτηκε στον αέρα. Εντεκα άνθρωποι σκοτώθηκαν και δεκάδες τραυματίστηκαν. Το στόμιο της γεώτρησης, 1.500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του νερού, έμεινε ανοικτό για 87 ημέρες, με συνέπεια να διαρρεύσουν 210 εκατομμύρια γαλόνια αργού πετρελαίου προκαλώντας οικολογική καταστροφή, τη μεγαλύτερη ίσως στα χρονικά σύμφωνα με επιστήμονες. Οι υπεύθυνοι της BP στην πλατφόρμα είχαν παρακάμψει με κυνισμό τους επικεφαλής της Transocean, οι οποίοι έβλεπαν πως δεν είχε ασφαλιστεί σωστά το στόμιο του υποθαλάσσιου πηγαδιού. Η Transocean ήταν μισθωμένη ελβετική εταιρεία, το έργο της οποίας άρχισε με την έρευνα για υδρογονάνθρακες και θα τελείωνε με την παράδοση της γεώτρησης στην BP. Επίσης, η BP, για να συμπιέσει το οικονομικό κόστος, είχε αδιαφορήσει για την καλή λειτουργία συναγερμού αλλά και επιμέρους μηχανολογικών συστημάτων στην πλατφόρμα.
Το «Deepwater Ηorizon» τοποθετεί τον άνθρωπο πάνω από τους οικονομικούς δείκτες. Παράλληλα, ανακαλεί Deepwater Horizon *** ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ Σκηνοθεσία: Πίτερ Μπεργκ Ερμηνείες: Μαρκ Ουόλμπεργκ, Κερτ Ράσελ, Τζον Μάλκοβις, Κέιτ Χάντσον, Τζίνα Ροντρίγκεζ στη μνήμη μας εμβληματικές ταινίες όπως ο «Πύργος της κολάσεως» ή ο «Σεισμός».
Το animation «Πάρτι... με λουκάνικα» (***) απευθύνεται αποκλειστικά σε ενη- λίκους. Η σεξοκωμωδία και η τολμηρή σάτιρα (που χρησιμοποιεί και βωμολοχία) έγιναν ένα μείγμα από τον Σεθ Ρόγκεν και τον Ιβαν Γκόλντμπεργκ, που ξεχωρίζουν στην ομάδα των σεναριογράφων της ταινίας.
Ενα λουκάνικο Φρανκφούρτης, που δεν μπορεί να πάρει το βλέμμα του από ένα καλλίγραμμο ψωμάκι για χοτ ντογκ, στην εκπνοή μιας τρελής νύχτας στο σούπερ μάρκετ θα πειστεί πως το καλάθι της νοικοκυράς δεν είναι όχημα για τον παράδεισο. Με αυτή την αυταπάτη «ζούσαν» μέχρι τώρα όλα τα αγαθά στα ράφια, περιμένοντας την ημέρα της λήξης τους.
Ο Τιμ Μπάρτον επιστρέφει με το «Μις Πέρεγκριν, στέγη για ασυνήθιστα παιδιά» (**) από το ομότιτλο βιβλίο του Ράνσομ Ριγκς. Ενας έφηβος, που έχει στενή σχέση με τον φαντασιόπληκτο παππού του, ταξιδεύει στον χρόνο. Ο Σάμιουελ Τζάκσον, ο οποίος υποδύεται τον κακό στην ταινία, ανέβαζει κάπως το ενδιαφέρον της.
Στο «Μη σβήσεις το φως» (*½) του Ντέιβιντ Φ. Σάντμπεργκ, μια νεαρή γυναίκα και ο μικρός αδελφός της αντι- μετωπίζουν το φάντασμα μιας παλιάς φίλης της μητέρας τους. Κλισέ και τίποτε άλλο.
Οι υψηλές προσδοκίες που έχουμε από τους σκηνοθέτες του σύγχρονου ρουμανικού σινεμά διαψεύδονται στη «Σονάτα σε κλειστό δωμάτιο» (*) του Αντριάν Σιτάρου. Το ζήτημα των εκτρώσεων στα χρόνια του Τσαουσέσκου (ο νόμος προέβλεπε βαρύτατες ποινές για τις εγκυμονούσες που ήθελαν να διακόψουν την κύηση, αλλά και για όλους όσοι συνεργούσαν στο «έγκλημα») μπερδεύεται με μια σημερινή ιστορία αιμομιξίας. Ο Σιτάρου μάλλον είχε κατά νου μια αλληγορία για την παθογένεια του «τέρατος» της οικογένειας.
Οι «Αναμνήσεις» (**) του Γάλλου Ζαν Πολ Ρουβ είναι ένα γλυκόπικρο δράμα, με χαμηλούς τόνους αλλά και με εκτόπισμα τηλεταινίας. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, που μόλις έχασε τον άντρα της, οδηγείται από τους γιους της σε οίκο ευγηρίας στο Παρίσι. Θα το σκάσει όμως από το ίδρυμα και θα ταξιδεύσει μέχρι την πόλη όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια. Ο εγγονός της, που τη λατρεύει, θα ακολουθήσει τα ίχνη της.