Το μοιραίο χτύπημα από το σύνδρομο Μαρφάν
Η Φλο Χάιμαν είχε προγραμματίσει να αφήσει την Ιαπωνία και να επιστρέψει το καλοκαίρι του 1986 στην Αμερική. Ηθελε να ολοκληρώσει τις σπουδές της. Σε κάποια θέματα, όμως, δεν γίνονται προγραμματισμοί.
Στην Ιαπωνία αγωνιζόταν με την ομάδα της Ντεΐ. Στις 24 Ιανουαρίου 1986, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, βγήκε ως αλλαγή. Στα αυτιά της ηχούσαν τα χειροκροτήματα των Ιαπώνων, οι οποίοι έντρομοι την είδαν να πέφτει στο παρκέ. Οι επευφημίες για την επίδοσή της ήταν το τελευταίο πράγμα που άκουσε. Οι πρώτες εκτιμήσεις των γιατρών έκαναν λόγο για καρδιακή προσβολή. Η οικογένειά της δεν αποδέχτηκε τη γνωμάτευση και ζήτησε να πραγματοποιηθεί νεκροψία. Το αποτέλεσμα έδειξε ότι έπασχε, εκ γενετής, από το σύνδρομο Μαρφάν (κληρονομική διαταραχή του συνδετικού ιστού που επηρεάζει πολλά όργανα του σώματος). Στην άνω πλευρά της καρδιάς της είχε μια ατέλεια στην αορτή. Μάλιστα, οι γιατροί εντυπωσιάστηκαν πώς κατάφερε να ζήσει τόσα χρόνια κάνοντας πρωταθλητισμό.
Αμέσως μετά τη διάγνωση έκαναν εξετάσεις και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας όπου διαπιστώθηκε ότι ένας από τους αδελφούς τής αθλήτριας έπασχε, επίσης, από το σύνδρομο Μαρφάν και υπε- βλήθη σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς. Οι αθλητικές επιδόσεις της και η μεγάλη ακτιβιστική δράση έδωσαν στη Φλο Χάιμαν μια θέση στην αιωνιότητα. Εμεινε στην ιστορία για την προσπάθεια που έκανε σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των γυναικών στον αθλητισμό και όχι μόνο αλλά και για το φιλανθρωπικό της έργο. «Παρά τα λίγα χρόνια που έζησε, πέτυχε τόσο πολλά. Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις γυναίκες. Ιδιαίτερα για τις αθλήτριες του βόλεϊ. Δεν θέλω να σκέφτομαι πως έχει πεθάνει. Ηταν τόσο νέα. Προτιμώ να πιστεύω ότι παίζει βόλεϊ κάπου στην Ιαπωνία» δήλωσε μετά τον θάνατο της Φλο η αδελφή της.