Οι «καπεταναίοι» των τρακτέρ
Οι αγροτοσυνδικαλιστές εγκαινίασαν τον καθιερωμένο ετήσιο κύκλο των κινητοποιήσεών τους με συμβολικό, όπως τoν χαρακτήρισαν, αποκλεισμό του μεθοριακού σταθμού των Ευζώνων στη μεθόριο με την ΠΓΔΜ και προειδοποίησαν ότι θα ακολουθήσουν και άλλες δυναμικές κινητοποιήσεις, εφόσον δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι προσανατολίζονται (και) σε πολυήμερες καταλήψεις των συνοριακών διαβάσεων με τα Σκόπια, τη Βουλγαρία και την Τουρκία, ώστε η κυβέρνηση να αναγκαστεί να υποκύψει. Ασφαλώς και οι συνδικαλιστές είναι αυτοί που θα αποφασίσουν τον τρόπο με τον οποίο θα διεκδικήσουν τα αιτήματά τους και επ’ αυτού ένας πανάρχαιος συνδικαλιστικός κανόνας λέει πως χρησιμοποιείς, σ’ έναν αγώνα, τις μορφές πάλης εκείνες που θεωρείς ότι θα φέρουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Με τη διαφορά ότι ο αποκλεισμός των συνόρων ξεφεύγει από τα όρια της εσωτερικής σύγκρουσης και ακουμπάει τις σχέσεις της χώρας με όμορα κράτη, οι πολίτες των οποίων, εν προκειμένω, χωρίς να είναι υπαίτιοι για τα προβλήματα των αγροτών μας θα υποστούν τις συνέπειες στη δική τους τσέπη. Και δικαίως θα στραφούν εναντίον μας.
Να γίνω πιο σαφής: μπλοκάροντας τις μεθοριακές διαβάσεις Προμαχώνα, Εξοχής, Νυμφαίας, Ορεστιάδας, οι αγροτοσυνδικαλιστές πλήττουν θανάσιμα το εξαγωγικό και εισαγωγικό εμπόριο της Βουλγαρίας προς και από τη Δυτική Ευρώπη και τη Μεσόγειο, το οποίο διεξάγεται κυρίως μέσω της Εγνατίας Οδού, ευρωπαϊκού οδικού άξονα και του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Τι σημαίνει αυτό για την οικονομία των γειτόνων; Αδυναμία διακίνησης των αγαθών τους προς τις ξένες αγορές, ακύρωση παραγγελιών και ενεργοποίηση ρητρών, εγκλωβισμός και καταστροφή ευπαθών προϊόντων, οικονομική καταστροφή για τον αγροτικό κόσμο – που θα βλέπει την παραγωγή του να σαπίζει στις αποθήκες και οι κόποι του να πηγαίνουν χαμένοι εξαιτίας των Ελλήνων συναδέλφων τους– αλλά και για τις χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις που θα αδυνατούν να εξασφαλίσουν τις πρώτες ύλες. Οι αντιδράσεις σε μια τέτοια εξέλιξη αναμένονται σκληρές, πίσω από τα σύνορα, και ίσως θα είναι καλό να τις λάβουν υπόψη οι «καπεταναίοι» των μπλόκων. Θυμίζω ότι στις τελευταίες καταλήψεις των συνοριακών σταθμών από αγρότες μας, στις αρχές του χρόνου, η Βουλγαρία προσέφυγε στην Ε.Ε. αξιώνοντας αποζημιώσεις, οι Βούλγαροι αγρότες και μεταφορείς απάντησαν με αντίποινα αποκλείοντας όλους τους οδικούς τους άξονες που καταλήγουν από τη νοτιοανατολική Ευρώπη στην Ελλάδα, ενώ την τελευταία στιγμή αποσοβήθηκε το κλείσιμο, από την πλευρά τους, των συνόρων τις ημέρες του Πάσχα που επρόκειτο να ταξιδέψουν στη χώρας μας 400.000 Βούλγαροι εκδρομείς.
Και κάτι ακόμη, ίσως το πλέον επικίνδυνο: Η Βουλγαρία είναι η μόνη χώρα στα σύνορά μας με την οποία διατηρούμε άριστες σχέσεις, σε μια εποχή που έχουμε απόλυτη ανάγκη διεθνείς φιλίες και συμμαχίες, και δεν υπάρχει λόγος να τις υπονομεύσουμε, με τις εσωτερικές μας αντιπαραθέσεις...