Πόσο κοστίζει το τέλειο δώρο
ήταν μόλις 11 ετών όταν αντιλήφθηκε πόσο κακός ήταν ο πατέρας του στο να αγοράζει δώρα για τη μητέρα του. Τη μία χρονιά τής χάρισε μια φωτογραφική μηχανή, την επόμενη μία τσάντα. Κάθε χρόνο βίωνε την απογοήτευση της μητέρας του, αλλά και τη δύσκολη θέση στην οποία βρισκόταν ο πατέρας του. Ετσι υποσχέθηκε στον εαυτό του ότι θα τα καταφέρει καλύτερα. Κάθε χρόνο άγχεται για να βρει το τέλειο δώρο για φίλους και συγγενείς.
Σύμφωνα με το στερεότυπο, η αδιαφορία και η ανικανότητα βρίσκονται στις ρίζες της δυσκολίας που έχουν οι περισσότεροι άνδρες όταν έρχονται αντιμέτωποι με την τελετουργία του δώρου. Για πολλούς από αυτούς, όπως ο Γιορκ, η αναζήτηση του τέλειου δώρου, αλλά ακόμα και αυτή η ίδια η διαδικασία του να κάνουν και να λαμβάνουν δώρα μπορεί να προκαλέσουν συναισθήματα αποτυχίας και αμφισβήτησης.
Η απογοήτευση
Η κλινική ψυχολόγος Τσάριτι Γουίλκινσον Τρονγκ επισημαίνει ότι η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η ανασφάλεια είναι συναισθήματα πολύ διαδεδομένα σε μια κουλτούρα που τείνει να συνδέει το δώρο με τα συναισθήματα αυτού που το χαρίζει. «Αν χαρίσεις κάτι και δεν έχεις την αντίδραση που επιθυμείς, αμέσως αναρωτιέσαι: “Τι σημαίνει αυτό για τη σχέση μας; Μήπως κάτι πάει λάθος;"» λέει η Τρονγκ.
Αυτές ακριβώς είναι οι σκέψεις του Ανταμ Ντορν, 46 ετών, μουσικού και συνθέτη που ζει στο Λος Αντζελες. Τα περασμένα Χριστούγεννα, αγόρασε στη γυναίκα του ένα περιδέραιο από το κοσμηματοπωλείο Τίφανι και η αντίδρασή της ήταν μάλλον ψυχρή. Του είπε ότι είναι ωραίο και στη συνέχεια του ζήτησε την απόδειξη για να πάει να το αλλάξει και να αγοράσει κάτι που πραγματικά ήθελε. Η ίδια η γυναίκα δεν δίνει καμία σημασία στο επεισόδιο αναγνωρίζοντας τις καλές προθέσεις του συζύγου της, αλλά ο Ντορν φοβάται ότι την απογοήτευσή της, ακόμα και όταν αυτή δεν υπάρχει. «Είναι σαν να προσπαθώ να βρω ένα πρόβλημα, αλλά δεν είναι εκείνη που το δημιουργεί. Θέλω να ενθουσιαστεί από το δώρο μου και, όταν δεν συμβαίνει αυτό, αμέσως τη ρωτάω αν έχει κάποιο πρόβλημα μαζί μου και αυτή απλώς μου απάντα: “Οχι. Γιατί σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο;”».
Ο Νέστορ Γκόμεζ αντιμετωπίζει διαφορετικό πρόβλημα με τα δώρα. Κατά την παιδική του ηλικία, ο ίδιος και τα αδέλφια του λάμβαναν μόνον πρακτικά δώρα, κυρίως ρούχα, καθώς η οικογένεια είχε μεταναστεύσει στο Σικάγο από τη Γουατεμάλα και προσπαθούσε να ορθοποδήσει. Ετσι δεν έχει εμπειρία του τι σημαίνει να σκίζεις το χαρτί περιτυλίγματος και να σου αποκαλύπτεται κάτι από τη Hasbro ή τη Sony. «Ο πατέρας μου πάντα έλεγε: “Τα χρήματα είναι λίγα και πρέπει να προσέχετε που τα δαπανάτε”», τονίζει ο Γκόμεζ, που εργάζεται στον έλεγχο ποιότητας εργοστασίου του Σικάγο. «Για αυτό και πάντα αναζητώ την πρακτική πλευρά των δώρων.
Τελικά, νομίζω ότι ο πατέρας μου απογύμνωσε τη διαδικασία από τη χαρά και τη μαγεία της, επειδή μας έμαθε ότι όταν δωρίζεις κάτι αυτό πρέπει να έχει πρακτική αξία», ενώ προσθέτει ότι αισθάνεται πολύ παράξενα ακόμα όταν λαμβάνει κάποιο δώρο.