Πίσω από τα λόγια των «δραχμιστών»

Διαμαρτύρεται ο σεβαστός καθηγητής κ. Θεόδωρος Κατσανέβας, με επιστολή του στην «Καθημερινή» της 11ης Ιανουαρίου 2017, διότι η εφημερίδα δεν έχει δώσει βήμα σε σοβαρούς Ελληνες οικονομολόγους που έχουν την άποψη ότι η δραχμή είναι εναλλακτική πρόταση για έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση. Η πραγματικότης, όμως, είναι ότι η Ελλάδα είναι εκτός Ευρωζώνης ήδη από τα τέλη Ιουνίου 2015, με τη θέσπιση ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων και την «εισαγωγή», ως εθνικού νομίσματος, του μπλοκαρισμένου ευρώ. Είναι αλήθεια ότι εξακολουθεί, επίσης, να κυκλοφορεί, ως παράλληλο νόμισμα στην Ελλάδα το ελεύθερο ευρώ. Εν τούτοις, ένα σημαντικό στοιχείο του προγράμματος οικονομικής πολιτικής που πρότεινε η «συμμορία της δραχμής» εφαρμόζεται ήδη από 18 μηνών. Απέδωσε καρπούς η πολιτική αυτή; Πρέπει, νομίζω, η «Καθημερινή» να δώσει βήμα στον κ. Κατσανέβα για να εξηγήσει ο ίδιος στους αναγνώστες τι απέδωσε μέχρι τώρα η πολιτική της οποίας υπερμαχεί και τι μπορεί ενδεχομένως να αποδώσει στο μέλλον. Ιδιαίτερο ένδιαφέρον έχουν οι προτάσεις της «συμμορίας της δραχμής» για το πώς θα αποφύγει η χώρα να χρηματοδοτήσει, για δευτέρα φορά, τη δημιουργία ενός παρασιτικού και πελατειακού παρακράτους. Στα μακρά έτη που η χώρα είχε πλήρη νομισματική κυριαρχία, η εκάστοτε κυβέρνηση μπορούσε να σφετερίζεται, μέσω της εκτυπώσεως πληθωριστικού νομίσματος, το όποιο παραγωγικό πλεόνασμα της χώρας για να κάνει πελατειακές και ψηφοθηρικές παροχές. Με αποτέλεσμα να βαλτώνουν η παραγωγή και το βιοτικό επίπεδο, ιδίως όσων δεν τα είχαν καλά με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Ασφαλώς οι κυβερνήσεις της εποχής μπορούσαν, με τον τρόπο αυτό, να αγοράζουν την ψήφο μιας πλειονότητας των πολιτών με αντάλλαγμα πελατειακές παροχές. Ελπίζω ότι οι σοβαροί οικονομολόγοι της δραχμής κατανοούν πόσο η καλλιέργεια, με τέτοια μέσα, της ιδιοτελείας των πολιτών οδηγεί, τελικώς, σε αδιέξοδα όπως το σημερινό. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΑΚ. ΓΕΩΡΓΑΝΑΣ