Ο Μ. Χατζιδάκις για την «Ελένη»

Με αφορμή τη διανομή από την «Κ» της παγκόσμιας εκδοτικής επιτυχίας «Ελένη» του φίλου μου Νίκου Γκατζογιάννη, αμφότεροι από το χωριό Λεια, σκαρφαλωμένο ψηλά στη δύσβατη Μουργκάνα, θα ήθελα να αναφερθώ στη γνώμη του αείμνηστου Μάνου Χατζιδάκι, από τα πιο ανεξάρτητα, θα έλεγα, πνεύματα της Ελλάδος, για την «Ελένη». Ετσι σε σχετική ερώτηση απάντησε:

«...η δε Ελένη του Γκατζογιάννη (είναι) επίσης ένα βιβλίο ισχυρής εντυπώσεως με δημοσιογραφική τεχνική». Στην επόμενη ερώτηση:

– Την ίδια γνώμη έχετε και για τα άλλα δύο βιβλία που γράφτηκαν σαν απάντηση στην «Ελένη»;

«Οχι. Τα άλλα είναι απλώς κατασκευάσματα και δεν καταδέχομαι να τα βάλω σπίτι μου. Τα φυλλομέτρησα στα βιβλιοπωλεία και πήγα και πλύθηκα μετά, γιατί όταν πιάνω κάτι που δεν μου αρέσει, πλένω τα χέρια μου».

Η περικοπή αυτή αναφέρεται σε συ- νέντευξη που παραχώρησε ο Μ. Χατζιδάκις στον Θαν. Φωσκαρίνη και περιλαμβάνεται στο βιβλίο του «Ο καθρέφτης και το μαχαίρι» εκδ. Ικαρος.

Μετά την πτώση της Μουργκάνας, 14.9.1948, οι αντάρτες του ΔΣΕ μετέφεραν βιαίως και συλλήβδην τους πληθυσμούς της Μουργκάνας στην Αλβανία και μετά την πτώση του Γράμμου, τον Αύγουστο του 1949, με το πολωνικό φορτηγό πλοίο «Κοσιούσκο» στην Πολωνία και τελικά στην Ουγγαρία. Ενας από τους ακούσιους επιβάτες του «Κοσιούσκο» ήταν και ο υποσημειούμενος, ηλικίας τότε 5 ετών. Επιστρέψαμε στην Ελλάδα, ως βιαίως απαχθέντες, τον Φεβρουάριο του 1954. ΑΝΤΩΝΗΣ Ν. ΒΕΝΕΤΗΣ Μοναστηράκι Δωρίδος