Εξι προτάσεις από τον ΣΕΒ για επανίδρυση του κράτους
Εξι αρχές επανίδρυσης του κράτους πρότεινε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θεόδωρος Φέσσας. «Εχει αποδειχθεί ότι το κράτος δεν μπορεί να είναι ένας καλός επιχειρηματίας. Ενα σοβαρό κράτος πρέπει να περιορίζεται στον εποπτικό και ελεγκτικό του ρόλο, θέτοντας τους όρους λειτουργίας των επιχειρήσεων και για την παροχή δημοσίων αγαθών, όπως είναι η ασφάλεια, η υγεία, η παιδεία, εις τρόπον ώστε να προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον, τόσο σε όρους κόστους όσο και σε επίπεδο ποιότητας», τόνισε ο κ. Φέσσας και πρότεινε τα εξής:
1. Να προσφέρεται στους πολίτες η δυνατότητα επιλογής εξυπηρέτησης από δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα. Π.χ. παιδικοί σταθμοί ή νοσοκομειακή περίθαλψη.
2. Να χρηματοδοτείται η αγορά συγκεκριμένων αγαθών ή υπηρεσιών από τους δικαιούχους πολίτες, αντί της παραγωγής τους σε μονοπωλιακή βάση από το κράτος.
3. Το κράτος να εστιάσει τη δράση του στον αυστηρό έλεγχο ποιότητας και διαφάνειας καθώς και στην απαρέγκλιτη τήρηση προϋπολογισμών.
4. Οι ΔΕΚΟ, τα νοσοκομεία, τα
«Εχει αποδειχθεί ότι το κράτος δεν μπορεί να είναι ένας καλός επιχειρηματίας. Ενα σοβαρό κράτος πρέπει να περιορίζεται στον εποπτικό και ελεγκτικό του ρόλο».
σχολεία να θέτουν ετήσιους στόχους βελτίωσης των επιδόσεών τους και διατήρησης υψηλού επιπέδου ικανοποίησης των πολιτώνπελατών τους, ανταγωνιζόμενοι τους ιδιώτες παρόχους.
5. Οι ιδιωτικοποιήσεις να συνοδεύονται με την αποτελεσματική λειτουργία ρυθμιστικών αρχών, ώστε να αποφεύγονται μονοπωλιακές καταστάσεις και να υπάρχει προστασία του κοινωνικού συνόλου από αθέμιτες πρακτικές της αγοράς. Ολες οι σχεδιαζόμενες ιδιωτικοποιήσεις πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα.
6. Οutsourcing: Στη διεθνή αλλά και στην ευρωπαϊκή εμπειρία, η ανάθεση σε τρίτους αποτελεί μια ιδιαιτέρως επιτυχημένη πρακτική τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα. Στην Ελλάδα, ο βαθμός αξιοποίησης πρακτικών εξωτερικής ανάθεσης διαπιστώνεται εξαιρετικά χαμηλός ή και πλέον ανύπαρκτος. Παρότι οι πρακτικές αυτές δεν αποτελούν καινοτομία, εντούτοις θεσμικά και γραφειοκρατικά εμπόδια, καθώς και η αδυναμία της δημόσιας διοίκησης να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις υψηλής τεχνικότητας που διέπουν τη διαδικασία των αναθέσεων αυτών, αποστερούν από το Δημόσιο αλλά και τους αποδέκτες των υπηρεσιών αυτών σημαντικά οικονομικά και ποιοτικά οφέλη.