Πνευματική ανεντιμότητα
Πτώρα οι λαλίστατοι; Τραγουδιστές, ηθοποιοί, γραμματιζούμενοι και λοιποί διανοητές του εθνικού μας βίου, που, όπως είπε προχθές ο Νίκος Πορτοκάλογλου, έτσι και τολμούσες να εκφράσεις αντίθετη άποψη απ’ αυτούς σε έχριζαν αυθωρεί και παραχρήμα «Γερμανοτσολιά»; Πού πήγαν όσοι δίκαζαν με συνοπτικές διαδικασίες αυτούς που προειδοποιούσαν ότι ο κ. Τσίπρας σέρνει πίσω του μια παρέα διψασμένη για εξουσία; Και η αφρόκρεμα της αριστερής διανόησης τι άποψη έχει για τους Ανεξάρτητους Eλληνες; Και όλοι αυτοί που κρέμονταν στα κάγκελα για να έχει το δικαίωμα η κυβερνητική τηλεόραση να μεταδίδει «Το μικρό σπίτι στο λιβάδι» και να μεταφέρει την πιο χοντροκομμένη προπαγάνδα στα δελτία ειδήσεων; Υστερα από δύο χρόνια, τι έχουν να μας πουν; Συμφωνούν με τον κ. Φλαμπουράρη ότι έχουν γίνει θαύματα παρά τις δυσκολίες; Ή μήπως εξακολουθούν να επιμένουν ότι κάποιοι δεν αφήνουν την Αριστερά να βρει τον εαυτό της και να γίνει πραγματική Αριστερά;
Θα μου πείτε η ζωή τούς αντέμειψε για τους αγώνες τους. Πολλοί βρέθηκαν στα έδρανα της Βουλής, άλλοι έγιναν υπουργοί, υφυπουργοί, διοικούν οργανισμούς, έχουν αναλάβει το παρόν και το μέλλον του πολιτισμού. Θέλετε ονόματα; Δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει η πνευματική εντιμότητα και η ευθύνη που τους αναλογεί. Διότι αυτοί συμμετείχαν στην κατασκευή της εικόνας της πρώτης φοράς Αριστερά. Αυτοί έπεισαν πως η Αριστερά χρειάζεται να αναλάβει τις τύχες της χώρας επειδή δεν κουβαλάει τα βάρη. Σε αυτούς ανήκει το σλόγκαν περί ηθικού πλεονεκτήματος. Το υπερασπίστηκαν με τα κείμενά τους, με τις δημόσιες δηλώσεις τους, με το ανάθεμα που απηύθυναν σε όποιον τολμούσε να αμφιβάλλει για τη μία και μοναδική αλήθεια που υπερασπίζονταν.
Ο κ. Τσίπρας και η παρέα του θα κριθούν από την καταστροφή που έφεραν.
Υπέρτερη των πολιτικών απόψεων είναι η πνευματική εντιμότητα. Ο κ. Τσίπρας και η παρέα του θα κριθούν από την καταστροφή που έφεραν. Οι λεγόμενοι διανοούμενοι, όμως, που του συμπαραστάθηκαν θα κριθούν από την πνευματική τους εντιμότητα. Αξία ξεχασμένη κάπου στα ντουλάπια της Ιστορίας μας. Αξία που εξαργυρώθηκε με την πολιτική ένταξη, η οποία απάλλαξε ένα μέρος των διανοουμένων μας, το πιο θορυβώδες, και από την παραγωγή έργου και από τις προδιαγραφές της εντιμότητας.