Ταξίδι στον χρόνο με την ξιφασκία
Τρεις γενιές της οικογένειας Μασιαλά διαπρέπουν στο άθλημα υπό τη σημαία των ΗΠΑ
«Ενα ταξίδι χιλίων χιλιομέτρων αρχίζει με ένα βήμα» έχει πει ο Κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσε (6ος αιώνας π.Χ.). Μόνο που στην περίπτωση της οικογένειας Μασιαλά το βήμα αυτό μπορεί να πραγματοποιήθηκε χάρη στους ταξιδιάρηδες γονείς, όμως το μαγικό ταξίδι των διακρίσεων –και μάλιστα ολυμπιακών– στον χώρο του αθλητισμού χαράχτηκε με το... σπαθί του γιου και συνεχίζεται με αυτά των εγγονών. Ενα ταξίδι που άρχισε από το Καλαμάκι Αττικής, συνεχίστηκε στην Αμερική, στο Λονδίνο, στο Ρίο ντε Τζανέιρο και έχει για επόμενο βασικό προορισμό το Τόκιο. Κάθε σταθμός και μία διάκριση. Η ιστορία τριών γενεών που σύνδεσαν το όνομά τους με την παγκόσμια ξιφασκία, χάρη στην αγάπη για τα ταξίδια.
Η αρχή του νήματος της ιστορίας μας βρίσκεται στο Καλαμάκι, τη δεκαετία του 1960. Ο Φρίξος Μασιαλάς και η Αγγλίδα σύζυγός του αποφασίζουν να φύγουν με τα παιδιά τους για ένα ταξίδι στην Αμερική χωρίς να κόψουν εισιτήριο επιστροφής. Ο 10χρονος Γρηγόρης, πρωταθλητής κολύμβησης στον Ν.Ο. Καλαμακίου και η αδελφή του Χριστίνα αποχαιρέτισαν τους φίλους τους, και ιδιαίτερα τη θάλασσα του Καλαμακίου, και μαζί με τους γονείς τους έκαναν το πρώτο βήμα για ένα ταξίδι χωρίς πρόγραμμα.
Η πρώτη φάση του διήρκεσε, σχεδόν, ένα μήνα. Αφού διέσχισαν τη μισή Ευρώπη, στις 27 Δεκεμβρίου 1966 έφτασαν στην Αμερική και πήγαν στο Αν Αρμπορ, όπου ο αδελφός του κ. Μασιαλά ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. «Θυ-
Η αρχή του νήματος της ιστορίας μας βρίσκεται στο Καλαμάκι, τη δεκαετία του 1960. Ο Φρίξος Μασιαλάς και η Αγγλίδα σύζυγός του αποφασίζουν να φύγουν με τα παιδιά τους για ένα ταξίδι στην Αμερική χωρίς να κόψουν εισιτήριο επιστροφής...
μάμαι ότι είχε μισό μέτρο χιόνι. Ηταν η δεύτερη φορά στη ζωή μου που είδα χιόνι. Με την αδελφή μου φτιάξαμε έναν χιονάνθρωπο», αφηγείται στην «Κ» ο Γρηγόρης Μασιαλάς, παλαιός πρωταθλητής ξιφασκίας, προπονητής και πατέρας του ασημένιου Ολυμπιονίκη του Ρίο, Αλέξανδρου και της πρωταθλήτριας κόσμου στις νεάνιδες, Σαμπρίνας με τις ΗΠΑ.
Οι γονείς έγραψαν τα παιδιά σε ένα σχολείο της περιοχής και επειδή και τα δύο αγαπούσαν τον αθλητισμό ασχολήθηκαν με την ξιφασκία. «Δεν ήξερα ούτε το όνομα του αθλήματος στα αγγλικά. Λάτρευα την κολύμβηση, αλλά σιγά σιγά άρχισε να μου αρέσει και η ξιφασκία. Μαζί με εμάς έμαθε ξιφασκία και ο πατέρας. Τα καλοκαίρια ερχόμασταν στην Ελλάδα όπου αγωνιζόμουν για τον σύλλογό μου στην κολύμβηση. Για ξιφασκία γράφτηκα στον Παναθηναϊκό. Σε αυτόν τον σύλλογο ανήκω και σήμερα. Εκείνη την εποχή γνώρισα και τον νυν πρόεδρο της ελληνικής ομοσπονδίας Μανώλη Κατσιαδάκη», μας λέει ο Γρηγόρης Μασιαλάς.
Και κάπου εκεί η μητέρα πήρε την... κατάσταση στα χέρια της. Εμαθε ότι σε μία πόλη κοντά στο Αν Αρμπορ διεξαγόταν το παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων. Τηλεφώνησε στους διοργανωτές και τους πρότεινε να πάρει μέρος και ένας Ελληνας αθλητής, δηλαδή ο Γρηγόρης: «Ημουν 15 ετών παιδάκι. Εχασα γρήγορα, αλλά κατάλαβα ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω. Για την Ελλάδα αγωνίστηκα και το 1973, στην Αργεντινή. Στη συνέχεια, όμως, η αμερικανική ομοσπονδία μου πρότεινε να αλλάξω υπηκοότητα».