Η Ρωσία στη δίνη του κυκλώνα

Παρά το γεγονός ότι οι βουλευτές της ρωσικής Δούμας υποδέχθηκαν με ενθουσιώδη χειροκροτήματα την αναγγελία της επικράτησης Τραμπ, το Κρεμλίνο κρατούσε πάντα μικρό καλάθι. Η επίσημη αντίδραση της ρωσικής κυβέρνησης στην αποπομπή του Φλιν ήταν εξαιρετικά συγκρατημένη, με τον εκπρόσωπο Τύπου του προέδρου Πούτιν να τη χαρακτηρίζει εσωτερική υπόθεση των ΗΠΑ. Στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, πάντως, εκφράζεται η ανησυχία για την αναζωπύρωση της ρωσοφοβίας όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και στη Γαλλία, με αφορμή τις καταγγελίες του προεδρικού υποψηφίου Εμανουέλ Μακρόν περί ανάμειξης των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών σε βάρος του – καταγγελίες που χαρακτηρίζονται παντελώς αστήρικτες. Πάντως, οι οπαδοί της ομαλοποίησης στις σχέσεις με τη Ρωσία δεν είναι λίγοι στους κόλπους του αμερικανικού και του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Οι New York Times δημοσίευσαν πρόσφατα άρθρο του Βρετανού καθηγητή Ανατόλ Λίβεν από το αμερικανικό ινστιτούτο Brookings με τίτλο «Γιατί ο Τραμπ έχει δίκιο σχετικά με τη Ρωσία». Από την πλευρά του, ο συντηρητικός ιστορικός Νάιλ Φέργκιουσον, με σειρά πρόσφατων άρθρων του, τάχθηκε υπέρ μιας συνεννόησης των ΗΠΑ με τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά και με τη Βρετανία και τη Γαλλία, για τη διαμόρφωση μιας νέας παγκόσμιας τάξης, στη βάση περιφερειακών μπλοκ. Αλλά και ο πολύς Χένρι Κίσινγκερ, με εκτενή συνέντευξή του στο περιοδικό The Atlantic, τον περασμένο Νοέμβριο, υποστήριξε τη συνεννόηση με τη Μόσχα και τη μετατροπή της Ουκρανίας, από πεδίο αντιπαράθεσης, σε γέφυρα Δύσης - Ρωσίας, κατ’ αναλογία με τον ρόλο που έπαιξαν η Φινλανδία και η Αυστρία στον Ψυχρό Πόλεμο.