Αμέτρητες ευκαιρίες στο «διαστημικό» οικοσύστημα των 200 δισ.
Ταποσά της παγκόσμιας διαστημικής αγοράς είναι τεράστια. Η ευρωπαϊκή φτάνει τα 7 δισ. ευρώ ετησίως – η παγκόσμια ξεπερνά τα 200 δισ. Και δεν είναι μόνο τα ερευνητικά προγράμματα για τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, αλλά και ένα πλήθος εφαρμογών και υπηρεσιών που χρειάζονται τα προϊόντα της συγκεκριμένης βιομηχανίας. «Μεγάλη “έκρηξη” θα συντελεστεί με τη χρήση του κινητού μέσα στο αεροπλάνο, η οποία θα υποστηρίζεται από δορυφόρους», επισημαίνει ο Αθανάσιος Πότσης. «Ετσι μέρα με τη μέρα ανοίγεται μια τεράστια αγορά, στην οποία στοχεύουμε κι εμείς. Πρόκειται για ένα “οικοσύστημα” που αξίζει να πάρει κανείς στα σοβαρά. Δείτε τι κάνουν άλλες χώρες. Πέρα από τη Γαλλία, που έχει την πρωτοκαθεδρία εδώ και χρόνια, η Ολλανδία ποντάρει στο Διάστημα. Η Πολωνία επενδύει επίσης πολλά χρήματα. Το Βέλγιο προβλέπει περισσότερα από 200 εκατ. ευρώ στον ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό για τις τεχνολογίες Διαστήματος. Ακόμα και το Λουξεμβούργο, που είναι μια πολύ μικρή χώρα, έχει μπει στο “παιχνίδι”, εστιάζοντας σε 2-3 τεχνολογίες-κλειδιά. Η Ιταλία έχει δει τα οφέλη της νέας αναπτυσσόμενης αγοράς των μικροδορυφόρων. Η Βουλγαρία έχει αναπτύξει εξαιρετική συνεργασία με τους Ιάπωνες για την παραγωγή μικροδορυφόρων και CubeSat (μικρο-μικροδορυφόρους). Είναι ανεξάντλητο το πεδίο και αμέτρητες οι ευκαιρίες, τις οποίες προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε». Η ανάπτυξη θα έρθει, δηλαδή, μέσω... Διαστήματος; Ο κ. Πότσης είναι αισιόδοξος. «Ξέρουμε ποιοι είμαστε, τι έχουμε κάνει ώς τώρα και τι μπορούμε να κάνουμε. Σε ποιους τομείς είμαστε καλοί και σε ποιους μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι. Κι έχουμε στόχους για τα επόμενα 10-15 χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι καταφέραμε να πείσουμε ξένες εταιρείες να επενδύσουν στη χώρα. Δύο ιταλικές και μία αμερικανική –σύντομα και μια καναδέζικη– έχουν ήδη ανοίξει υποκαταστήματα στην Ελλάδα».
Συνέπεια, συνεργασίες και σκληρή δουλειά. Ο πρόεδρος της ΕΒΙΔΙΤΕ επαναφέρει συχνά στην κουβέντα μας τις βάσεις πάνω στις οποίες στήθηκε η ελληνική διαστημική βιομηχανία. «Χάρη στον κανονισμό λειτουργίας του, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος μας άνοιξε την πόρτα. Στην πορεία έπρεπε να αποδείξουμε ότι είμαστε σοβαροί, αποτελεσματικοί και αξιόπιστοι. Το καταφέραμε μέσα σε μόλις μία δεκαετία».
Και η δική του διαδρομή δεν στερείται ενδιαφέροντος. Κάθε άλλο. Παιδί Ελλήνων μεταναστών, με καταγωγή από το Κεφαλόβρυσο Ιωαννίνων, ένα μικρό χωριό έξω από την Κόνιτσα, γεννήθηκε στη Γερμανία. Οι γονείς του εργάζονταν σε εργοστάσιο, στη Φρανκφούρτη. Η οικογένεια επέστρεψε στην Ελλάδα όταν ο ίδιος ήταν μαθητής στο Δημοτικό. Στο Νέο Ηράκλειο ο Αθανάσιος Πότσης τελείωσε το Λύκειο και πέρασε στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πολυ- τεχνείου Πάτρας. Το 1998, με το πτυχίο στα χέρια και μία υποτροφία από την Airbus, παίρνει ξανά τον δρόμο για τη Γερμανία, για την πραγματοποίηση έρευνας με σκοπό την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στο Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής (DLR) στο Μόναχο.
Επιστροφή στην πατρίδα
Ολοκληρώνοντας το διδακτορικό του, εργάστηκε στην Airbus για μία πενταετία, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία. Μια λαμπρή καριέρα ανοιγόταν μπροστά του, αλλά δεν ήθελε να ζήσει ως μετανάστης, όπως οι γονείς του. Επέστρεψε στην Ελλάδα, εργάστηκε στην Intracom (στον τομέα των αμυντικών συστημάτων) και από το 2006 είναι υπεύθυνος ανάπτυξης εμπορικών δραστηριοτήτων σε διεθνές επίπεδο στον όμιλο EFA Ventures. Το 2008, όταν ιδρύεται η Ενωση Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας & Εφαρμογών αναλαμβάνει τη θέση του προέδρου, την οποία κατέχει μέχρι σήμερα.
Η δουλειά του απαιτεί πολλά ταξίδια στο εξωτερικό. «Τουλάχιστον το 1/3 του χρόνου ταξιδεύω». Δύσκολο αυτό για έναν πατέρα δύο μι- κρών παιδιών. «Η κόρη μου είναι οκτώ ετών και ο γιος μου έξι. Μεγαλώνουν πολύ γρήγορα, χάνω... επεισόδια λείποντας τόσο πολύ από το σπίτι». Τα γοητεύει το Διάστημα; «Ναι, είναι αλήθεια ότι ρωτούν πολλά, βλέπουν εικόνες και εντυπωσιάζονται. Ιδιαίτερα από τότε που ξεπέρασαν τον φόβο τους ότι ο μπαμπάς μπορεί να πάει στο Διάστημα και να μην επιστρέψει! Πριν από μερικές μέρες, που ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός περνούσε πάνω από τη χώρα μας, τους τον έδειξα. Τους είπα ότι αυτό που έβλεπαν δεν είναι αστέρι, αλλά κάτι που οι άνθρωποι έφτιαξαν, για να κάνουν καλύτερη τη ζωή τους. Δεν έδειξαν να συγκινούνται ιδιαίτερα, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα επεξεργαστούν την πληροφορία και θα επανέλθουν με πολλές ερωτήσεις». Και πόση γοητεία ασκεί το Διάστημα στον ίδιο; «Εγώ κοιτάω από το Διάστημα προς τη Γη. Πώς μπορεί να βελτιώσει η χρήση της διαστημικής τεχνολογίας την καθημερινότητά μας. Το Διάστημα σου δίνει μία επιπλέον διάσταση – εκτός από τις τρεις που υπάρχουν στη Γη– για να λύσεις ένα πρόβλημα. Κι αυτό, για έναν μηχανικό δεν μπορεί παρά να είναι γοητευτικό...».