Ελληνες μουσικοί στη Νέα Υόρκη
Κορυφαίες ερμηνείες από το δίδυμο Καβάκου - Wang
Αρτι αφιχθείς στη Νέα Υόρκη μετά τη βράβευσή του στην Κοπεγχάγη, ο Λεωνίδας Καβάκος συνάντησε επί σκηνής την κινεζικής καταγωγής Καναδή πιανίστα Yuja Wang, η οποία επίσης ανακηρύχθηκε πρόσφατα «Καλλιτέχνης του 2017» από το Musical America. Ο Ελληνας σολίστας έχει τα τελευταία χρόνια μια σταθερή συνεργασία με τη Wang, και στο στούντιο, μιας και έχουν ηχογραφήσει τις σονάτες του Μπραμς για την εταιρεία DECCA, και είναι εμφανές ότι έχουν μια εξαιρετική καλλιτεχνική σχέση.
Η συναυλία διοργανώθηκε από τη σειρά «Great Performers» του Lincoln Center for the Performing Arts στην έδρα του και με τη συνεργασία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης, της οποίας ο Καβάκος είναι φέτος ο Artist in Residence. Το πρόγραμμα περιελάμβανε τις σονάτες των Janacek (1914-15, 1921), Debussy (Tρίτη, 1916-17), Bartok (Αρ. 1, 1921) καθώς και τη Φαντασία του Σούμπερτ (σε Ντο μείζονα, D. 934, 1827).
H Wang διαθέτει εξαιρετική τεχνική, όμορφο άγγιγμα, τονίζει τις δυναμικές γραμμές με καθαρό ήχο και στιλιστική ωριμότητα, και ήταν έξοχη σε όλα τα έργα, με ζωντάνια, εξωστρέφεια και αυτοπεποίθηση, ιδιαίτερα σε αυτά από τον εικοστό αιώνα, στα οποία δείχνει ότι είναι στο στοιχείο της. Είχε διακριθεί ιδιαίτερα άλλωστε πέρυσι, στην ίδια αίθουσα και στο πιανιστικό μέρος της Συμφωνίας-Turangalîla του Olivier Messiaen (1908–92) στη σύμπραξή της με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης υπό τον EsaPekka Salonen.
Σε ορισμένα μόνο σημεία, όπως στη Φαντασία του Σούμπερτ, το κοντράστ με την ωριμότητα και το ερμηνευτικό βάθος του Καβάκου σχεδόν «αδικεί» την εξαιρετική νεαρή ερμηνεύτρια. Ισως πάντως να ήταν επιλογή της να είναι ένα τόνο πιο λιτή και συγκρατημένη από άλλους ερμηνευτές του Σούμπερτ του παρελθόντος, με κάποια σημεία πάντως της Φαντασίας να είναι επίσης ξεχωριστά.
Ο Ελληνας σολίστας από την πλευρά του ήταν καθηλωτικός, χω- ρίς αυτή τη φορά το άγχος της παρθενικής εμφάνισης ως αρχιμουσικός, όπως λίγους μήνες πριν στην ίδια αίθουσα. Με απαράμιλλη τεχνική έκανε και τα πιο δύσκολα δεξιοτεχνικά περάσματα στις υψηλές ταχύτητες, που είχε επιλέξει να φαίνονται σαν κάτι φυσιολογικό ή εύκολο. Είχε την απόλυτη μουσική αλλά και διανοητική εποπτεία των έργων, ξόρκισε κάθε υποψία ρουτίνας όντας απόλυτα αφοσιωμένος, σε ορισμένα σημεία μάλιστα, όπως στο Allegro Vivace της Φαντασίας του Σούμπερτ, σχεδόν χόρευε επάνω στη σκηνή!
Η στυλιστική διαφοροποίηση ήταν επίσης δεδομένη, με την στα όρια της σιωπής χαμηλή ένταση της έναρξης του έργου του Σούμπερτ και το ονειρικό Andantino να αποτελούν, κατά τη γνώμη μας, μαζί με τη σε μοντερνιστικό ιδίωμα παθιασμένη, όπως άλλωστε το θέλει και ο συνθέτης (Allegro Appassionato), αρχή της σονάτας του Μπάρτοκ και τη μυσταγωγία του Adagio, ιδιαίτερα στο κομμάτι όπου το πιάνο σιγεί, τις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς.
Το κοινό στο κατάμεστο David Geffen Hall του Lincoln Center αποθέωσε τους δύο σολίστες, ενώ κάποιος στο κοινό αναφώνησε «Happy Birthday», αναφερόμενος στα 30ά γενέθλια της Wang την επομένη της συναυλίας, στις 10 Φεβρουαρίου, και αποχώρησε από μια εξόχως μεθεκτική εμπειρία, αποτελούμενη όμως από άκρως απαιτητικά έργα.
Αλλά είπαμε, ο Καβάκος δεν λαϊκίζει, ούτε καν στο ανκόρ!
Το κοινό στο κατάμεστο David Geffen Hall του Lincoln Center αποθέωσε τον Ελληνα σολίστα και την Καναδή πιανίστα.