Από το Γούντστοκ στο Οχάιο
Τα όνειρα και οι διεκδικήσεις μιας ολόκληρης γενιάς για έναν καλύτερο κόσμο θα ανέβουν στη σκηνή του Γούντστοκ, το 1969, και θα καταρρεύσουν απότομα την επόμενη χρονιά στο Πανεπιστήμιο του Κεντ στο Οχάιο. Η δολοφονία τεσσάρων φοιτητών από αστυνομικούς, που διαμαρτύρονταν για την εισβολή στην Καμπότζη, θα εμπνεύσει τον Νιλ Γιανγκ να γράψει ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια διαμαρτυρίας, το «Οhio». Η αστυνομική βία θα απασχολήσει δύο χρόνια αργότερα και τον Μάρβιν Γκέι στο θρυλικό τραγούδι «What’s Going On». Στις επόμενες τρεις δεκαετίες, το τραγούδι διαμαρτυρίας θα συνεχίσει να επεμβαίνει στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της Αμερικής. Με σπουδαιότερα δείγματα το φεμινιστικό «I’m Woman» της Χέλεν Ρέντι, το «Bonzo Goes to Bitburg» των Ramones που στρεφόταν κατά του Ρέιγκαν, το «Born in the USA» του Μπρους Σπρίνγκστιν για τους βετεράνους του Βιετνάμ και φυσικά πολλά τραγούδια ραπ όπως τα «The Message» του πρωτοπόρου Grandmaster Flash, «Fuck tha Police» των N.W.A. και «Fight the Power» των Public Enemy, «Killing In The Name» των Rage Against The Machine και το πολύ πιο πρόσφατο ροκ άλμπουμ «American Idiot» των Green Day.
Οπως είδαμε και στην αρχή, τα τραγούδια διαμαρτυρίας έχουν επανέλθει δυναμικά μολονότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει συμπληρώσει ένα μήνα στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ, και δικαιολογούν την πρόσφατη δήλωση του Μπρους Σπρίνγκστιν μπροστά στο κοινό του: «Είμαστε η νέα αμερικανική αντίσταση».
«Είμαστε η νέα αμερικανική αντίσταση», δήλωσε πρόσφατα ο Μπρους Σπρίνγκστιν.