Η εισαγωγή LNG από ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη αλλάζει ισορροπίες
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το σχέδιο εισαγωγής αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ελλάδα και κατ’ επέκταση στην αγορά των Βαλκανίων, μέσω του πλωτού σταθμού επαναεριοποίησης της Gastrade στην Αλεξανδρούπολη. Το έργο, που τυγχάνει της στήριξης της Ουάσιγκτον, επειδή συμβάλλει στην απεξάρτηση της ευρύτερης περιοχής από το ρωσικό φυσικό αέριο και ανοίγει μια ακόμη αγορά για τις αμερικανικές εξαγωγές, θα τροφοδοτηθεί –σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις– με αέριο από την Cheniere. Οπως δείχνουν μάλιστα τα στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας, η εταιρεία έχει πλέον στενότατη συνεργασία με μία εκ των μεγαλομετόχων του project της Αλεξανδρούπολης, την GasLog.
Η αμερικανική ενεργειακή Cheniere έχει ήδη καταθέσει στην ελληνική κυβέρνηση το ενδιαφέρον της να δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα και να επενδύσει στον πλωτό τερματικό σταθμό αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (FSRU: Floating Storage and Re-Gasification Unit) στην Αλεξανδρούπολη. Είναι και προς τον σκοπό αυτό που έχει ήδη κλιμακώσει τη συνεργασία της με την εισηγμένη στη Wall Street ναυτιλιακή GasLog Ltd, συμφερόντων Παναγιώτη (Peter) Γ. Λιβανού, η οποία είχε ήδη αποκτήσει το 20% του project της Αλεξανδρούπολης, που ανήκει στην Gastarde του ομίλου Κοπελούζου. Για το project έχουν ακόμα ενδιαφερθεί επισήμως η ΔΕΠΑ και η Bulgarian Energy Holding.
Η «προϊστορία»
Σύμφωνα με τα στοιχεία, κατά το 2016, οπότε και ξεκίνησαν οι αμερικανικές εξαγωγές LNG, η GasLog μετέφερε με τον στόλο της τα περισσότερα φορτία, όλα από τον τερματικό σταθμό Sabine Pass της Cheniere στον Κόλπο του Μεξικού, προς ευρωπαϊκούς, ασιατικούς και κυρίως κεντροαμερικανικούς και νοτιοαμερικανικούς προορισμούς.
Στη λίστα με τις ναυτιλιακές που εξήγαγαν LNG από το Sabine Pass, εκτός από την «πρωταγωνίστρια» Gaslog, περιλαμβάνονται άλλες τέσσερις ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακές και ειδι- κότερα, η Maran, συμφερόντων Γ. Αγγελικούση, η Dynagas LNG, συμφερόντων Γ. Προκοπίου, η Tsakos Invest του ομίλου Τσάκου και η Kanellakis Group της Αννας Αγγελικούση. Πέραν του σημαντικού εκτοπίσματος που κατέχει ο ελληνικός εφοπλισμός στον κλάδο των δεξαμενοπλοίων μεταφοράς υγροποιημένου αερίου, τα στοιχεία αυτά και ειδικά η κυριαρχία της Gaslog επιβεβαιώνουν στους συμμετέχοντες στην αγορά τις προωθημένες σχέσεις με την Cheniere. Εμφανίζεται έτσι ως ο πιθανότερος νέος μέτοχος στην Gastrade.
H GasLog, που προ ολίγων ημερών απέκτησε ήδη το 20% της Gastrade, έχει επίσης συμφωνήσει με τα ναυπηγεία Keppel Shipyard Limited της Σιγκαπούρης για τη μετατροπή ενός από τα 19 δεξαμενόπλοια μεταφοράς LNG ιδιοκτησίας της σε FSRU. Η Keppel προχώρησε μάλιστα, κατόπιν της σχετικής συμφωνίας, στην παραγγελία του εξοπλισμού που απαιτείται (αντλίες, εναλλάκτες θερμότητας, συμπιεστές), ώστε μετά την παραλαβή του να μπορεί να ολοκληρώσει τη μετατροπή εντός διαστήματος 6 έως 8 μηνών. Η GasLog δαπανά 16 εκατομμύρια δολάρια γι’ αυτόν τον εξοπλισμό και αναμένει να παραλάβει το FSRU σε 12 μήνες. Αυτό σημαίνει πως η ναυτιλιακή θα μπορεί να θέσει σε παραγωγική λειτουργία τον πλωτό σταθμό αεριοποίησης ενδεχομένως και στα τέλη του 2018.
Σε λειτουργία το 2019
Η Gastrade σχεδιάζει να θέσει σε λειτουργία το project της Αλεξανδρούπολης έως το 2019 και αναμένεται να λάβει τις τελικές επενδυτικές της αποφάσεις έως τα τέλη του 2017, αλλά όπως φαίνεται το χρονοδιάγραμμα επιταχύνεται. Εν τω μεταξύ θα πρέπει να προχωρήσει η –εν μέρει χρηματοδοτούμενη από την Ε.Ε.– σχεδιαστική και μηχανο- λογική μελέτη. Η GasLog έχει πάντως προχωρήσει από πέρυσι τον Μάρτιο τις δικές της μελέτες για το FSRU.
Εκτός από το FSRU, το έργο θα απαιτήσει και σταθερές εγκαταστάσεις διασύνδεσης του πλωτού σταθμού με το εθνικό δίκτυο αγωγών, αφού θα εγκατασταθεί 17,6 χλμ. νοτιοδυτικά του λιμένα της Αλεξανδρούπολης. Το project έχει χαρακτηριστεί ευρωπαϊκό έργο κοινού ενδιαφέροντος και συνδυάζεται με τον διασυνδετήριο αγωγό Ελλάδας-Βουλγαρίας και με τον αγωγό TAP.
Σε πλήρη ευθυγράμμιση με την αμερικανική και ευρωπαϊκή ενεργειακή ατζέντα, η GasLog δηλώνει πως το έργο της Αλεξανδρούπολης «θα παρέχει μια νέα διαδρομή και μια σημαντική πηγή διαφοροποίησης προμήθειας φυσικού αερίου σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες που σήμερα εξαρτώνται από αγωγούς στη Νοτιοανατολική και Κεντρική Ευρώπη, καθώς και την ενίσχυση της ασφάλειας του εφοδιασμού στην περιοχή, ενώ θα προωθήσει τον ανταγωνισμό και την ευελιξία των τιμών».
Ο ρόλος της Ουάσιγκ τον, η εταιρεία που θα τροφοδοτεί με αέριο το project και η ελληνική ανάμειξη στο όλο εγχείρημα.